Creche tranen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Goedemorgen,

Beetje suf misschien,
maar ik sta echt nog steeds iedere keer met tranen in mijn ogen een een blok in mijn maag buiten bij de creche als ik Warren heb 'afgegeven'.
En dat terwijl hij het onwijs naar zijn zin heeft en het echt een fijne creche is. Ik kan er toch maar niet aan wennen, terwijl hij al sinds 6 december 2010 gaat...

Hebben jullie hier ook last van? Of zouden het gewoon nog de ontzwangerhormonen zijn?
Ik word er een beetje gestoord van, zo'n overdreven emotionele doos ben ik normaal nooit...nou ja, bijna nooit.

X
Evje
 
Herkenbaar hoor...maar bij mij was het destijds meer bij mn dochternu alweer ruim 3 jaar geleden.
was er ziek van!!terwijl ik haar zelfs nog 2 keer ging voeden tussen door,anders had ik het nooit gered hoor.maar zei sliep over het algemeen zo slecht daar en soms ook veel huilen,dan ga je ook niet fijn werken he.is allemaal goed gekomen,ze gaat nu supergraag en heeft altijd naar haar zin,nu met Kyandro heb ik het minder gelukkig,maar scheelt ook dat hij maar gemiddeld 3 a 4 keer in de maand gaat en alleen s middags.(combineer oppas met schoonouders)van de week was hij er ook en heel veel kindjes waren er.nou hij heeft toen heel veel gehuild,hij kan gewoon zoveel drukte niet hebben,
bel altijd nog wel even hoe het gaat

gaat vanzelf over straks maar duurt effe,komt goed
liefs jootje
 
Is wel logisch hoor denk ik. Ik vind het zelfs moeilijk en Stan gaat dan naar de moeder van mijn man....

Eind van de maand ga ik 24 uur werken. Ben benieuwd hoe ik het dan vind!!!!

Liefs
 
Ik heb het niet elke keer maar soms voel ik me ook rot als ik Karlijn heb achter gelaten. Ik heb dat vooral als ik haar een week veel moet brengen. Ze gaat gemiddeld 1,5 dag in de week maar dat houd dus in dat ze soms een week niet gaat en soms 3 dagen. Als ik haar dan voor de derde hele dag weg moet brengen voel ik me echt wel rot.

Hoeveel gaan jullie kids naar de oppas?
 
mmmm, ik had vanochtend een heel verhaal getypt maar op een of andere manier staat die er niet bij!

Het kwam er op neer dat ik het heel goed kan begrijpen. Ik heb het ook nog steeds! Vooral als ze dan zo lief naar me lachen, dan ben ik altijd bang dat ze het niet snappen dat ik ineens weg ga...gelukkig is het nog nooit gebeurd dat ze gingen huilen maar dat lijkt me echt heel erg....

Sterkte!
 
Haha, ik ben zo druk vanaf het moment dat alledrie de kids wakker zijn op de ochtenden dat ik werk, dat ik blij ben als ze allemaal aangekleed, gevoed en afgeleverd zijn bij kdv en ik door kan naar mijn werk (en dan ook nog binnen een redelijke tijd).. Ik heb dus niet eens echt tijd om me ook nog eens rot te voelen. En eerlijk gezegd, dat ben ik ook echt niet, maar ik kom al bijna 4 jaar bij dit kdv en dat scheelt! Binnenkort gaat de oudste naar school en gaat de tweeling naar een nieuw kdv, bij ons om de hoek en waar de oudste ook naar bso gaat. Mss moet ik daar dan wel weer een beetje aan wennen...
 
Ik was daar dus ook echt bang voor dat ik dat zou hebben. (ik kan ze nu moeilijk s avonds of in het weekend wegbrengen....eerlijk gezegd heb ik dat nog nooit gedaan).

Dus ik heb het anders opgelost....mijn vriend brengt haar en ik doe het leuke gedeelte..OPHALEN! :)

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan