Hallo lieve allemaal,
We hebben hier allemaal meegemaakt hoe het mis kan gaan met een zwangerschap en er is al veel geschreven over de natuurlijke miskramen en de pijn daarvan en er is ook al veel geschreven over curettages. Toch wil ik daar nog even een aanvulling op geven in de vorm van mijn verhaal.
In februari 2005 heb ik helaas mijn eerste miskraam gehad en ook een curettage omdat het niet los wilde komen. De curettage is toen prima gegaan en ik heb weinig last ervan gehad en twee maanden later kwam ik erachter dat ik in verwachting was van mijn nu 14 maanden oude dochtertje.
Inmiddels ben ik vorige week voor de 2e keer gecuratteerd na weer een miskraam. Deze curettage is echter niet probleemloos verlopen. Tijdens de curettage hebben ze met het zuigertje dat ze gebruiken om de baarmoeder schoon te maken door mijn baarmoederwand heengeprikt, waardoor ik een gaatje had in mijn baarmoeder. Toen ik uit de narcose kwam, hebben ze me dit meteen verteld en ook dat ze moesten gaan controleren of er niks 'verkeerds' in mijn baarmoeder was gekomen (doordat ze met een zuigertje werken, kunnen ze iets naar binnen zuigen van een naastliggend orgaan, bijvoorbeeld een stukje darmvet). 's Middags zijn er gelijk twee inwendige echo's gemaakt en daar zagen ze inderdaad iets wat niet in mijn baarmoeder thuis hoorde. Dezelfde dag ben ik dus weer onder narcose gebracht en zijn er stolsels uit mijn baarmoeder gehaald die waren ontstaan door het geprikte gaatje. Op 1 dag had ik dus 2 narcoses en 2 inwendige echo's. Daarna wist ik in ieder geval zeker waar mijn baarmoeder zat, want daar heb ik behoorlijk last en pijn van gehad.
Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat een curettage dus wel een risico in zich heeft. Inmiddels heeft mijn huisarts me uitgelegd dat aan het begin van iedere zwangerschap de baarmoedermond en de baarmoederwand zelf vaak heel week en zacht zijn, zodat het eitje zich goed kan nestelen. Hierdoor kan het echter zo zacht zijn dat bij een dergelijke ingreep de gynaecoloog niet goed de baarmoederwand kan voelen en er dus doorheen gaat. Ze gaf aan dat je het moet vergelijken met zachte roomboter.
Nou ja, ik wilde dit even met jullie delen. Niet om jullie bang te maken (want dat is het laatste wat ik wil doen), maar wel om je bewust te maken dat er wel risico's zijn. Zo'n gaatje gaat trouwens vrij snel uit zichzelf weer dicht, omdat de baarmoeder in feite een spier is en zichzelf weer heelt, maar dan moet er dus wel gecheckt zijn of alles schoon is. Als er namelijk door dat gaatje iets in de baarmoeder achterblijft wat er niet hoort, kan je verklevingen krijgen en dat kan wel complicaties voor een zwangerschap opleveren.
Nogmaals, niet om jullie bang te maken! Het is sowieso fijn om even mijn verhaal te doen en ik hoop dat jullie er iets aan hebben.
Liefs
Lies
We hebben hier allemaal meegemaakt hoe het mis kan gaan met een zwangerschap en er is al veel geschreven over de natuurlijke miskramen en de pijn daarvan en er is ook al veel geschreven over curettages. Toch wil ik daar nog even een aanvulling op geven in de vorm van mijn verhaal.
In februari 2005 heb ik helaas mijn eerste miskraam gehad en ook een curettage omdat het niet los wilde komen. De curettage is toen prima gegaan en ik heb weinig last ervan gehad en twee maanden later kwam ik erachter dat ik in verwachting was van mijn nu 14 maanden oude dochtertje.
Inmiddels ben ik vorige week voor de 2e keer gecuratteerd na weer een miskraam. Deze curettage is echter niet probleemloos verlopen. Tijdens de curettage hebben ze met het zuigertje dat ze gebruiken om de baarmoeder schoon te maken door mijn baarmoederwand heengeprikt, waardoor ik een gaatje had in mijn baarmoeder. Toen ik uit de narcose kwam, hebben ze me dit meteen verteld en ook dat ze moesten gaan controleren of er niks 'verkeerds' in mijn baarmoeder was gekomen (doordat ze met een zuigertje werken, kunnen ze iets naar binnen zuigen van een naastliggend orgaan, bijvoorbeeld een stukje darmvet). 's Middags zijn er gelijk twee inwendige echo's gemaakt en daar zagen ze inderdaad iets wat niet in mijn baarmoeder thuis hoorde. Dezelfde dag ben ik dus weer onder narcose gebracht en zijn er stolsels uit mijn baarmoeder gehaald die waren ontstaan door het geprikte gaatje. Op 1 dag had ik dus 2 narcoses en 2 inwendige echo's. Daarna wist ik in ieder geval zeker waar mijn baarmoeder zat, want daar heb ik behoorlijk last en pijn van gehad.
Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat een curettage dus wel een risico in zich heeft. Inmiddels heeft mijn huisarts me uitgelegd dat aan het begin van iedere zwangerschap de baarmoedermond en de baarmoederwand zelf vaak heel week en zacht zijn, zodat het eitje zich goed kan nestelen. Hierdoor kan het echter zo zacht zijn dat bij een dergelijke ingreep de gynaecoloog niet goed de baarmoederwand kan voelen en er dus doorheen gaat. Ze gaf aan dat je het moet vergelijken met zachte roomboter.
Nou ja, ik wilde dit even met jullie delen. Niet om jullie bang te maken (want dat is het laatste wat ik wil doen), maar wel om je bewust te maken dat er wel risico's zijn. Zo'n gaatje gaat trouwens vrij snel uit zichzelf weer dicht, omdat de baarmoeder in feite een spier is en zichzelf weer heelt, maar dan moet er dus wel gecheckt zijn of alles schoon is. Als er namelijk door dat gaatje iets in de baarmoeder achterblijft wat er niet hoort, kan je verklevingen krijgen en dat kan wel complicaties voor een zwangerschap opleveren.
Nogmaals, niet om jullie bang te maken! Het is sowieso fijn om even mijn verhaal te doen en ik hoop dat jullie er iets aan hebben.
Liefs
Lies