cyste eierstok baby

A

Anoniem

Guest
Hallo,

Ruim 3 jaar geleden werd bij mijn ongeboren dochter op de pretecho iets gezien wat niet hoorde. Door de verloskundige zijn wij toen doorgestuurd naar de gynaecoloog. Hier kregen wij te horen dat ons meisje een cyste op haar eierstok had. Deze was gaan bloeden, dus 2 weken voor de uitgerekende datum werd ik ingeleid. Ook omdat ons meisje in stuit lag. De bevalling is prima verlopen. 3 persweeen en ze lag op mijn borst. Na 1 dag werd zij geopereerd en werd de gehele rechtereierstok verwijderd. Gelukkig een goedaardige cyste. Na 10 dagen mochten wij haar mee naar huis nemen. Omdat ik altijd heb geweten meer als 1 kindje te willen heb ik het hier nog uitgebreid over gehad. Hoe groot is de kans dat een eventuele 2e meid dit ook zou hebben. Nou was het al bijzonder dat de 1e dit had, bij een 2e was het echt te verwaarlozen. Nu ben ik 32 weken zwanger (net als met de eerste) van een meid en nu kregen wij vanmorgen voor alle zekerheid nog een echo. Geloof het of niet, ook deze meid heeft een cyste op haar eierstok. (de linker) Tja en nu? Ik weet het even niet meer. In principe laten ze het zitten zolang het geen kwaad kan. Gaat het hard groeien, bloeden, kantelen of draaien moet ook dit kindje weer onder het mes. Omdat wij dit al eens hebben meegemaakt weten we wat ons te wachten staat. Volgens de arts hebben we gewoon pure pech. Ja, dat zal wel, maar ik ben ergens zo boos. Waarom moet dit nou gebeuren? Ik weet het er zijn ergere dingen en dat besef ik me maar al te goed. Ik had alleen zo gehoopt dat het nu gewoon zou gaan. Dit kindje ligt goed, met het hoofdje naar beneden en al ingedaald. Het blijft echter wel iets achter op het groeischema, dus ook hiervoor gaan ze ons heel goed in de gaten houden. Dat stelt best gerust, maar ik voel me nu even zo rot. Ik weet het gewoon even niet meer.

 
Och meid wat een naar bericht. Kan me voorstellen dat je hier enorm van schrikt. Zeker omdat ze het nu pas ontdekken. Vreselijk voor jullie zeg. Hopelijk valt het allemaal mee en komt het net als bij jullie eerste meisje uiteindelijk helemaal goed. Heel veel sterkte.
 
ongelofelijk je voelt je dubbel getroffen denk ik en het maakt je woest! weer dezelfde ellende ondergaan en emotioneel alles weer op nieuw moeten mee maken..

maar zoals ik begrijp is je eerste er ook goed uit gekomen en zal dit bij de tweede ook weer goed komen.

liefs nelle
 
Hoi,

Wat ontzettend veel pech hebben jullie zeg! Het geeft toch veel stress waar je niet op zit te wacht.

Ik heb ook een cyste nu in mijn zwangerschap. Toen ik 6 weken was was ie al 9 cm groot. Toen ik kreeg ik heel veel pijn en dachten de idd aan een steeldraai maar op de echo was te zien dat dit niet zo was. Toch voor ok gegaan (bij 7 weken) en toen is de cyste per ongeluk aangeprikt (de cyste was het corpus luteum, je gele lichaam, die je zwangerschap door hormonen in stand houdt tot dat de placenta het overneemt) ik moet t/m vandaag hormonen gebruiken, de cyste is wel weer terug gekomen. Eerst 5 cm en dinsdag was ie 3 cm. Ben nu 13 weken dus de placenta werkt en de cyste wordt gelukkig kleiner!!! Jippie! Het ziet er naar uit dat ik niet nog een keer geopereerd moet worden!

Sterkte!! Ester
 
Goedemorgen,

Bedankt voor jullie reacties. Bij onze eerste dochter ontdekte ze het ook pas bij 32/33 weken. Volgens de artsen vormt een cyste zich vaak pas na de 20 weken of is het bij de 20 weken zo klein dat er over heen gekeken wordt. Dat het ons nu een tweede keer treft is pure pech volgens de artsen. Ik hoop dat ze gelijk hebben, maar wij zijn nu vooral aan het nadenken waar het aan zou kunnen liggen. Met moederdag kwam het besef echt goed. Ik heb een heerlijk potje gejankt. Het voordeel is dat we weten wat ons ongeveer te wachten staat en dat het goed de verhelpen is. Nadeel dat ik weer door die emoties moet, weer alles opnieuw moet meemaken. Voor mij is dat erg eng.
Toen mijn oudste dochter geboren was ben ik na een maand of 4 totaal ingestort. Had nergens meer zin in. Tijdens mijn zwangerschap was er zoveel gebeurd, ik had geen tijd om daar allemaal bij stil te staan. Bovendien had ik een ongeboren kindje bij me en moest ik daarvoor sterk zijn. Ben ergens zo bang dat het nu weer gebeurd.

Ik weet dat dit goed te verhelpen is en dat er veel ergere dingen zijn, maar toch vind ik het zo oneerlijk!

Meiden nogmaals bedankt!
 
Terug
Bovenaan