hoi Lis,
wat attent van je. Met Rosco gaat het goed.
ik vond het heel zielig maar denk dat we er wel goed aan hebben gedaan.
Wij kennen eigenlijk geen rosco zonder snotterbel dus dat gaat nog wennen
worden. IK vond het vooral moeilijk dat hij onder narcose ging is een soort
georfen (??) angst van mijn moeder. Gelukkig wilde mijn vriend er graag bij zijn
als hij in slaap werd gebracht en ik ben daarna naar de recovery gegaan.
man dan breekt je hartje wel dikke bloed neus en boos dat hij was (schijnen veel
kinderen na een narcose te zijn) zo zielig dat je niks uit kan leggen. Gelukkig herstellen
ze heel snel na een uur zat meneertje alweer met de andere kindjes te spelen.
nu maar hopen dat het echt helpt we zullen het zien.
hoe gaat het met milton? Ik vroeg me af of het in je familie zit?
groetjes czaar
