Hallo dames,
Het heeft even geduurd, maar ik ben er weer!! ONZE JASMINE IS OOK GEBOREN!!! Goede vrfijdag, 2 April 2010, werd ik om 8.30 uur verwacht in het ziekenhuis! Ik werd ingeleid. Mijn vliezen werden eerst gebroken (had net 3 cm ontsluiting) en toen aan het infuus. Het duurde niet lang of er kwamen "lichte" weeen. Deze weeen hielden ruim 2 uur aan, maar haalde niets uit, had nog steeds 3 cm. Toen hebben ze het infuus verhoogd en kwamen ze met meer regelmaat. Binnen korte tijd had ik een krappe 5 cm (das dus nog niks), maar toen kreeg ik ook verschrikkelijke persdrang....... Ons ukkie lag naar de sterren te kijken, dus drukte met haar achterhoofdje op mijn darmen. De pijn werd steeds heviger en daarmee de persdrang ook.... Het werd zelfs zo erg, dat ik de weeen niet meer weg kon puffen, omdat ik alleen maar bezig was op de persdrang tegen te gaan!! Na 2 uur had ik daardoor nog steeds een krappe 5 cm ontsluiting, er was dus niks gebeurd, behalve dat ik helemaal van de wereld raakte, volledig in mijn eigen wereld aan het vechten tegen heel veel pijn aan 1 stuk en persdrang..... Mijn verloskundige kwam kijken en dwong me eigenlijk tot een ruggeprik..., die ik niet wilde! Ik zei dat ze me maar pethidine moesten geven, maar volgens haar zou dat absoluut niet werken. Zoveel pijn als ik had. En doordat ik het persen tegen hield, hield ik ook de ontsluiting tegen. Ik had nog wel 6 uur zo kunnen doorgaan zonder enige vooruitgang. Dus uiteindelijk toch maar die ruggeprik. Toen ging het snel. Het infuus goed hoog gezet en 2 uur later voelde ik de pijn weer door de verdoving heen. Ze gaven me nog een extra stoot door de ruggeprikpomp en daarna kwam de arts kijken hoe ver ik was......bleek ik volledige ontsluiting te hebben, maar door het optoppen voelde ik weer niks meer!!!!! Nu mocht ik mee persen, maar ik voelde helemaal niks!!! 3 kwartier gewacht tot ik weer wat druk onderin voelde en daarop heb ik meegeperst. 2 uur persen en uiteindelijk een vacuumpomp erbij, want ons meisje deed het niet goed meer in mijn buik. Een flinke knip (die ook nog is gaan ontsteken), 2 persweeen waarin ik 6x mee heb geperst en toen lag eindeilijk ons meisje op mijn buik!!! Wat een heerlijk gevoel was dat.
Ondertussen gaat het weer helemaal goed met mij. Jasmine deed het vanaf het begin af al goed. Ze is nu 13 dagen oud en ze slaapt al heerlijk door. Last van krampjes had ze wel heel erg, maar infacol doet wonderen voor haar en het is een heel stuk minder nu. We genieten met volle teugen van ons eerste kindje en hopen dat we zeker het geluk mogen hebben dat er ooit nog zeker een tweede bij komt.
De gebortegegevens van ons meisje:
- Jasmine Rosanne
- 3530 gram
- 48 cm
- geb. datum: 02-04-2010
- tijdstip: 23.53 uur
Voor iedereen veel geluk met alle wondertjes en tot horens, we gaan uiteindelijk gewwon verder op de babyclub van maartbaby's toch???!!!
Veel liefs van Daan en Jasmine
Het heeft even geduurd, maar ik ben er weer!! ONZE JASMINE IS OOK GEBOREN!!! Goede vrfijdag, 2 April 2010, werd ik om 8.30 uur verwacht in het ziekenhuis! Ik werd ingeleid. Mijn vliezen werden eerst gebroken (had net 3 cm ontsluiting) en toen aan het infuus. Het duurde niet lang of er kwamen "lichte" weeen. Deze weeen hielden ruim 2 uur aan, maar haalde niets uit, had nog steeds 3 cm. Toen hebben ze het infuus verhoogd en kwamen ze met meer regelmaat. Binnen korte tijd had ik een krappe 5 cm (das dus nog niks), maar toen kreeg ik ook verschrikkelijke persdrang....... Ons ukkie lag naar de sterren te kijken, dus drukte met haar achterhoofdje op mijn darmen. De pijn werd steeds heviger en daarmee de persdrang ook.... Het werd zelfs zo erg, dat ik de weeen niet meer weg kon puffen, omdat ik alleen maar bezig was op de persdrang tegen te gaan!! Na 2 uur had ik daardoor nog steeds een krappe 5 cm ontsluiting, er was dus niks gebeurd, behalve dat ik helemaal van de wereld raakte, volledig in mijn eigen wereld aan het vechten tegen heel veel pijn aan 1 stuk en persdrang..... Mijn verloskundige kwam kijken en dwong me eigenlijk tot een ruggeprik..., die ik niet wilde! Ik zei dat ze me maar pethidine moesten geven, maar volgens haar zou dat absoluut niet werken. Zoveel pijn als ik had. En doordat ik het persen tegen hield, hield ik ook de ontsluiting tegen. Ik had nog wel 6 uur zo kunnen doorgaan zonder enige vooruitgang. Dus uiteindelijk toch maar die ruggeprik. Toen ging het snel. Het infuus goed hoog gezet en 2 uur later voelde ik de pijn weer door de verdoving heen. Ze gaven me nog een extra stoot door de ruggeprikpomp en daarna kwam de arts kijken hoe ver ik was......bleek ik volledige ontsluiting te hebben, maar door het optoppen voelde ik weer niks meer!!!!! Nu mocht ik mee persen, maar ik voelde helemaal niks!!! 3 kwartier gewacht tot ik weer wat druk onderin voelde en daarop heb ik meegeperst. 2 uur persen en uiteindelijk een vacuumpomp erbij, want ons meisje deed het niet goed meer in mijn buik. Een flinke knip (die ook nog is gaan ontsteken), 2 persweeen waarin ik 6x mee heb geperst en toen lag eindeilijk ons meisje op mijn buik!!! Wat een heerlijk gevoel was dat.
Ondertussen gaat het weer helemaal goed met mij. Jasmine deed het vanaf het begin af al goed. Ze is nu 13 dagen oud en ze slaapt al heerlijk door. Last van krampjes had ze wel heel erg, maar infacol doet wonderen voor haar en het is een heel stuk minder nu. We genieten met volle teugen van ons eerste kindje en hopen dat we zeker het geluk mogen hebben dat er ooit nog zeker een tweede bij komt.
De gebortegegevens van ons meisje:
- Jasmine Rosanne
- 3530 gram
- 48 cm
- geb. datum: 02-04-2010
- tijdstip: 23.53 uur
Voor iedereen veel geluk met alle wondertjes en tot horens, we gaan uiteindelijk gewwon verder op de babyclub van maartbaby's toch???!!!
Veel liefs van Daan en Jasmine