Daar ben ik weer..

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo dames,

Echt trouw ben ik niet geweest naar jullie. ben alweer ruim een maand hier niet geweest. Er zijn alweer veel nieuwe bijgekomen..voor diegene..Hallo ik ben Issabel, 30 jaar, moeder van een zoon van 2 en een dochter van 4 jaar. en in een klein half jaar 2 miskramen gehad, 1 spontane na 7 weken en een curetage na 8 weken. Juist de laatste heeft er bij mij erg ingehakt. Echt werkelijk een totale teleurstelling..helemaal niet verwacht en het heeft mijn vertrouwen in mijn lichaam totaal weggenomen.
Bij beide kinderen duurde het relatief lang (voor mijn gevoel dan 1e een jaar, 2e duurde 1,5 jaar) dus dat ik nu zo snel zwanger werd was echt een kado..
Maar het is mij niet gegund..
En dat is nu waar ik het zo moeilijk mee heb..kijk een miskraam krijgen en meteen weer zwanger worden..dat verzacht natuurlijk wel heel veel..maar die eindeloze maanden schommellen tussen hoop en teleurstelling..dat is echt killing! Mijn schoonzus en ik waren bij mijn eerste miskraam gelijk zwanger en zij is nu alweer 30 weken zwanger!! Een dikke buik en een stralend gezicht..ook ik heb het daar net als jullie gewwon erg moeilijk mee..niet dat ik haar niet gun..maar die confrontatie met je eigen falen is heel verdrietig. Ik vind het gewoon zo jammer dat het spontane gevoel van zwanger worden alweer weg is...het is alweer een "gedoe" geworden..niks geen snelle spontane verassing..en het ergste zijn dan de mensen die zeggen dat ik dat mezelf aandoe..want dan moet ik er maar niet zoveel mee bezig zijn..en inderdaad zoals jullie ook al beschrijven "hoe doe je dat dan..er niet mee bezig zijn ? dat is toch totale ontkenning van je gevoelens..
Vandaag ben ik weer ongesteld geworden.. cyclus 3 na mijn tweede miskraam is begonnen..
wie weet deze maand meer geluk..als ik de moed nog kan vinden..

liefs issabel
 
He Issabel,

Welkom terug. Er minder mee bezig zijn is knap lastig, zie ook berichtje van Ineke (en reacties).  

Het plotselinge overlijden een jaar geleden van een heel dierbare vriend heeft voor ons het zwanger worden  hardhandig in perpectief gezet. Ja natuurlijk was ik er daarna wel weer mee bezig, maar het is niet meer het allerbelangrijkste wat er is. Dat is ook wat ik bedoel als ik schrijf dat je niet moet vergeten van de rest van je leven  te genieten.

En die roze wolk van vroeger, spontaan zwanger worden en  er nauwelijks bij stilstaan dat het wel eens mis zou kunnen gaan,  is na een eerste miskraam  voorgoed verdwenen.  Gelukkig is er dit forum  waar altijd ruimte en begrip  is.  

Wel die moed weer oppakken hoor, wie weet wat er nog voor je in het verschiet ligt. Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger  bent en dat het dan 'gewoon' goed mag gaan!

Groetjes, Em  
 
Hoi Issabel,

heerlijk toch dat je dan hier wel je gevoelens kwijt kan? Tuurlijk gunnen we iedereen een gezonde zwangerschap, maar onszelf vooral! Wij weten allemaal dat het beter zou zijn om er minder mee bezig te zijn, maar ja het zit in je kop he? Maar we houden moed hoor, kom op jij ook! Heel veel sterkte. En ook al zullen onze wolkjes wat minder roze zijn dan van anderen, als het zover is gaan we er toch ook van genieten
Groetjes
 
Lieve Isabel,
Ik ben Sisi en ik heb een dochter van 13 maanden. Ik heb me een beetje vroeg aangesloten bij dit forum, want ik ben nog niet aan het zwanger worden na een miskraam. Ik heb wat je noemt een missed abortion. Ik weet dus al dat het fout is gegaan, ik zit alleen nog te wachten tot de miskraam komt.

Het gevoel van vertrouwen in je lijf kwijt zijn, herken ik wel. Ik heb ook momenten waarop ik het gevoel heb dat mijn lijf me in de steek laat. Bij mijn dochter lag de placenta heel laag en kreeg ik een bloeding toen deze los begon te scheuren, nadat het indalen was begonnen. Zo veranderde ik plotseling in een spoedgeval. Gelukkig is alles goed afgekomen en heeft mijn dochter er niets aan overgehouden.
Nu dus die miskraam.
Ik denk niet dat ik ooit nog onbezorgd zwanger kan zijn, nu zowel het begin als het einde eens complicaties hebben gehad. Maarja, aan de andere kant wordt de kans dat er iets mis gaat, niet groter op. (misschien juist minder, omdat het al een paar keer gebeurd is)  Het zal dus de truuk zijn om onze gedachten daarover te veranderen! Ik doe al hard mijn best!
Ik hoop dat je ook ergens je kracht weer vindt (Stop niet met zoeken, totdat je hem hebt!!). Heel veel sterkte en liefs van Sisi.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan