Hey meiden,
Eindelijk heb ik even tijd en puf gevonden om hier te reageren!!!
Milan is inmiddels 10 weken oud en om het even bruut te zeggen hebben we alleen nog maar drama met heb gehad...
Vanaf de 2e week is Milan beginnen te huilen en niet zomaar huilen, gemiddeld 16 uur per dag krijsen. CB is toen 2x langsgeweest en konden niet meer zeggen dan dat hij te wijs is voor zijn leeftijd en dat hij rust en regelmaat nodig heeft. Wat we ook probeerde hijwerd niet stil. Uiteindelijk hebben we in zijn 3e week de huisartsenpost gebeld en is direct opgenomen voor 1,5 week. In het ziekenhuis hebben ze bij hem reflux geconstateerd en dus niks Rust&Regelmaat(kan die woorden niet meer horen) Na 1,5 week zijn we naar huis gestuurd met een tas vol medicijnen en speciale Neocate voeding. Enige wat de kinderarts nog kon zeggen was succes aankomend jaar, want het zal zwaar worden. Daarna zijn we nog 3x teruggeweest bij de kinderarts omdat het echt niet ging. We hebben toen nog 4x verschillende voedingen gekregen om allemaal uit te proberen, nutramigen, pepti, omneo en comfort... werkelijk niets hielp.
We waren helemaal kapot op dat moment. Ik jankte op een gegeven moment bijna alle 16 uur met hem mee, omdat ik niet meer wist wat ik moest doen.
We hebben een second opion aangevraagd via de huisarts in het WKZ, waar hij de volgende dag wederom opgenomen werd. Hier hebben ze diverse onderzoeken gedaan, maar niks kunnen vinden omdat ze hem te jong vonden voor ingrijpende onderzoeken. Wel weten we nu dat hij anatomisch goed inelkaar zit, maar of alles ook werkt kunnen ze pas na 3 maanden zien.
In het WKZ heeft hij 2 weken gelegen, waar we uiteindelijk gestart zijn met het huilprotocol. Of terwijl... Milan net zolang laten krijsen in bed totdat hij vanzelf in slaap valt. Jeetje wat een drama was dat, aangezien we niet meer bij hem mochten komen. Gelukkig hebben ze daar ook weer andere medicijnen gegeven waar hij iets rustiger van werd. Na 4 dagen Milan van een afstandje bekijken hoe hij ligt te krijsen hebben we besloten om hem weer mee naar huis te nemen. Ze gingen medisch niks meer doen en alleen nog maar het huilprotocol toepassen. Nou dat kunnen we thuis ook, maar dan op een kindvriendelijke manier haha.
Toen we thuis waren hebben we contact gezocht met zowel een osteopaat en een haptonoom. Die hebben voor ons echt wonderen verricht. Hij zit weer op standaard voeding en een goede hoeveelheid. Dit samen met zijn medicijnen voor reflux heeft we sinds deze week een schat van een mannetje wat nog steeds heel veel huilt... maar waarbij het lachen steeds meer de boventoon voert.
Helaas kan ik van deze periode maar kort genieten, aangezien ik volgende week weer aan het werk moet.. Of terwijl mijn verlof heeft gediend voor ziekenhuis bezoeken, polibezoeken, CBbezoeken, Osteopaat bezoek en dan ook nog de haptonoom.
Ik had me dit toch anders voorgesteld.
Iemand hier ook ervaringen mee???
Zo, vanaf nu probeer ik weer wat meer te posten en bij te blijven met jullie ervaringen
Liefs,
Maaike
Eindelijk heb ik even tijd en puf gevonden om hier te reageren!!!
Milan is inmiddels 10 weken oud en om het even bruut te zeggen hebben we alleen nog maar drama met heb gehad...
Vanaf de 2e week is Milan beginnen te huilen en niet zomaar huilen, gemiddeld 16 uur per dag krijsen. CB is toen 2x langsgeweest en konden niet meer zeggen dan dat hij te wijs is voor zijn leeftijd en dat hij rust en regelmaat nodig heeft. Wat we ook probeerde hijwerd niet stil. Uiteindelijk hebben we in zijn 3e week de huisartsenpost gebeld en is direct opgenomen voor 1,5 week. In het ziekenhuis hebben ze bij hem reflux geconstateerd en dus niks Rust&Regelmaat(kan die woorden niet meer horen) Na 1,5 week zijn we naar huis gestuurd met een tas vol medicijnen en speciale Neocate voeding. Enige wat de kinderarts nog kon zeggen was succes aankomend jaar, want het zal zwaar worden. Daarna zijn we nog 3x teruggeweest bij de kinderarts omdat het echt niet ging. We hebben toen nog 4x verschillende voedingen gekregen om allemaal uit te proberen, nutramigen, pepti, omneo en comfort... werkelijk niets hielp.
We waren helemaal kapot op dat moment. Ik jankte op een gegeven moment bijna alle 16 uur met hem mee, omdat ik niet meer wist wat ik moest doen.
We hebben een second opion aangevraagd via de huisarts in het WKZ, waar hij de volgende dag wederom opgenomen werd. Hier hebben ze diverse onderzoeken gedaan, maar niks kunnen vinden omdat ze hem te jong vonden voor ingrijpende onderzoeken. Wel weten we nu dat hij anatomisch goed inelkaar zit, maar of alles ook werkt kunnen ze pas na 3 maanden zien.
In het WKZ heeft hij 2 weken gelegen, waar we uiteindelijk gestart zijn met het huilprotocol. Of terwijl... Milan net zolang laten krijsen in bed totdat hij vanzelf in slaap valt. Jeetje wat een drama was dat, aangezien we niet meer bij hem mochten komen. Gelukkig hebben ze daar ook weer andere medicijnen gegeven waar hij iets rustiger van werd. Na 4 dagen Milan van een afstandje bekijken hoe hij ligt te krijsen hebben we besloten om hem weer mee naar huis te nemen. Ze gingen medisch niks meer doen en alleen nog maar het huilprotocol toepassen. Nou dat kunnen we thuis ook, maar dan op een kindvriendelijke manier haha.
Toen we thuis waren hebben we contact gezocht met zowel een osteopaat en een haptonoom. Die hebben voor ons echt wonderen verricht. Hij zit weer op standaard voeding en een goede hoeveelheid. Dit samen met zijn medicijnen voor reflux heeft we sinds deze week een schat van een mannetje wat nog steeds heel veel huilt... maar waarbij het lachen steeds meer de boventoon voert.
Helaas kan ik van deze periode maar kort genieten, aangezien ik volgende week weer aan het werk moet.. Of terwijl mijn verlof heeft gediend voor ziekenhuis bezoeken, polibezoeken, CBbezoeken, Osteopaat bezoek en dan ook nog de haptonoom.
Ik had me dit toch anders voorgesteld.
Iemand hier ook ervaringen mee???
Zo, vanaf nu probeer ik weer wat meer te posten en bij te blijven met jullie ervaringen
Liefs,
Maaike