Hoi meiden,
Twee weken geleden werd ik voor drie dagen opgenomen in het ziekenhuis, omdat mijn bloeddruk 150 over 100 was en ze dachten dat ik wellicht zwangerschapsvergiftiging had. Omdat ze mijn onderdruk nooit goed kunnen horen, doen ze meestal ook nog eens luisteren met een electrisch apparaat. Deden ze dit keer niet en ze gingen er maar vanuit dat de verpleegster die onderdruk goed gehoord had.
Gelijk aan de pillen gezet en 's avonds kreeg ik een katheter en een infuus. Infuus prikte ze eerst verkeerd (ik ben erg slecht te prikken) en ze prikte dwars door een wand heen wat erg veel bloed opleverde. Vervolgens kwam er een anaesthesist en die prikte gelukkig meteen goed. Katheter vond ik werkelijk waar een ramp. Ze wilden dat ik niet teveel zou lopen en daarnaast zat ik aan infuus. Vijf uur later werd ik helemaal gek van de pijn van het katheter en moesten ze van mij het eruit trekken. Ik zou dan wel naar de wc gaan lopen, die toch om het hoekje van de kamer zat. Wat een hel dat stomme ding. Moest ook 24 uur mijn plas sparen, maar de verpleegster gooide per ongeluk de eerste 7 uur urine weg 's nachts. Oeps! Daardoor kon ik gezellig nog een dag langer in het ziekenhuis blijven. Joepie:s
Kreeg wel een slaappil omdat ik al 4 weken niet echt meer geslapen had. Heb er wel anderhalf uur van kunnen slapen, maarja, beter iets dan niet. Infuus was erg heftig, kreeg magnesium binnen. Ze gaven me eerst een heftige shot waardoor ik helemaal begon te branden aan alle kanten en het leek net of mn hand ervanaf viel. Hadden ze me al voor gewaarschuwd, maar had nooit gedacht dat het zo'n pijn zou doen. Achteraf wel lachen want had blijkbaar gezegd dat mn (sorry, maar ik zei het echt) kut ervanaf brandde, door het katheter.
's Nachts moest ik naar de wc en trok ik per ongeluk het infuus uit mijn hand en liep naar de wc. Voelde ineens van alles langs mn lijf druppen. Vriend deed de lamp aan en de hele kamer zat onder het bloed.. Verpleegster niet zo blij, moest meteen alles schoonmaken, schaamde me kapot.
Dag erna maar de hele dag plas sparen. Kreeg op een gegeven moment zo'n migraine aanval, niet normaal. Toen hebben ze me de hele middag weer met een slaappil laten slapen en wonder boven wonder heb ik ook echt geslapen. Inmiddels was er ook al meerdere malen door artsen en verpleegsters gezegd dat ik tot aan mn bevalling in het ziekenhuis zou blijven, dat het hoogstwaarschijnlijk echt zwangerschapsvergifitiging was.. Moet je dus niet tegen mij zeggen, want ik ging daar helemaal van uit en was ervan overtuigd met de kleine man weer naar huis te gaan..
Dag erna kwamen ze me om 12 uur 's middags pas vertellen (die 24 uur waren toen ALLANG voorbij) dat ze een "voorlopige uitslag" hadden (zitten we ineens bij Idols ofzo?). Het zag er goed uit, en als het meezat mocht het infuus er 's middags uit als de echte uitslag er was en moest ik nog maar een nachtje blijven. WTF? Gingen ze weer weg en kwamen ze pas om 15.00 terug. Was allemaal goed, infuus kon eruit. Ik vroeg of ik 's avonds naar huis mocht als het goed met me bleef gaan. Nee, we willen je echt nog een nacht hier houden. Heb toen echt zitten zeuren, was er zo klaar mee en zo teleurgesteld dat ze me niet in gingen leiden... was helemaal kapot. Uur later kwamen ze terug met de melding dat ik na het eten naar huis mocht, toen ineens wel? Echt heel vaag, maar goed, ik kon tenminste naar huis.
Vervolgens begonnen de slapeloze nachten weer opnieuw, wat een drama. Ben nu twee weken verder, heb ff een tijdje zonder internet gezeten, zeer irritant en heb continu last van de ischias en zit nog steeds zwaar aan de bloeddruk pillen. Morgen weer naar de gyn. Heb het echt helemaal gehad met mn zwangerschap!!! In eerste instantie ben ik 28 maart uitgerekend, volgende week. Omdat ze tijdens mijn eerste echo niet goed konden meten waar de voetjes ophielden, hebben ze me een week teruggezet. Anders zou ik 22 maart uitgerekend zijn, das overmorgen.. Ik hoop zo dat ie deze week komt!!
Succes voor degenen die nog ffkes moeten!!
Liefs, Samantha
Twee weken geleden werd ik voor drie dagen opgenomen in het ziekenhuis, omdat mijn bloeddruk 150 over 100 was en ze dachten dat ik wellicht zwangerschapsvergiftiging had. Omdat ze mijn onderdruk nooit goed kunnen horen, doen ze meestal ook nog eens luisteren met een electrisch apparaat. Deden ze dit keer niet en ze gingen er maar vanuit dat de verpleegster die onderdruk goed gehoord had.
Gelijk aan de pillen gezet en 's avonds kreeg ik een katheter en een infuus. Infuus prikte ze eerst verkeerd (ik ben erg slecht te prikken) en ze prikte dwars door een wand heen wat erg veel bloed opleverde. Vervolgens kwam er een anaesthesist en die prikte gelukkig meteen goed. Katheter vond ik werkelijk waar een ramp. Ze wilden dat ik niet teveel zou lopen en daarnaast zat ik aan infuus. Vijf uur later werd ik helemaal gek van de pijn van het katheter en moesten ze van mij het eruit trekken. Ik zou dan wel naar de wc gaan lopen, die toch om het hoekje van de kamer zat. Wat een hel dat stomme ding. Moest ook 24 uur mijn plas sparen, maar de verpleegster gooide per ongeluk de eerste 7 uur urine weg 's nachts. Oeps! Daardoor kon ik gezellig nog een dag langer in het ziekenhuis blijven. Joepie:s
Kreeg wel een slaappil omdat ik al 4 weken niet echt meer geslapen had. Heb er wel anderhalf uur van kunnen slapen, maarja, beter iets dan niet. Infuus was erg heftig, kreeg magnesium binnen. Ze gaven me eerst een heftige shot waardoor ik helemaal begon te branden aan alle kanten en het leek net of mn hand ervanaf viel. Hadden ze me al voor gewaarschuwd, maar had nooit gedacht dat het zo'n pijn zou doen. Achteraf wel lachen want had blijkbaar gezegd dat mn (sorry, maar ik zei het echt) kut ervanaf brandde, door het katheter.
's Nachts moest ik naar de wc en trok ik per ongeluk het infuus uit mijn hand en liep naar de wc. Voelde ineens van alles langs mn lijf druppen. Vriend deed de lamp aan en de hele kamer zat onder het bloed.. Verpleegster niet zo blij, moest meteen alles schoonmaken, schaamde me kapot.
Dag erna maar de hele dag plas sparen. Kreeg op een gegeven moment zo'n migraine aanval, niet normaal. Toen hebben ze me de hele middag weer met een slaappil laten slapen en wonder boven wonder heb ik ook echt geslapen. Inmiddels was er ook al meerdere malen door artsen en verpleegsters gezegd dat ik tot aan mn bevalling in het ziekenhuis zou blijven, dat het hoogstwaarschijnlijk echt zwangerschapsvergifitiging was.. Moet je dus niet tegen mij zeggen, want ik ging daar helemaal van uit en was ervan overtuigd met de kleine man weer naar huis te gaan..
Dag erna kwamen ze me om 12 uur 's middags pas vertellen (die 24 uur waren toen ALLANG voorbij) dat ze een "voorlopige uitslag" hadden (zitten we ineens bij Idols ofzo?). Het zag er goed uit, en als het meezat mocht het infuus er 's middags uit als de echte uitslag er was en moest ik nog maar een nachtje blijven. WTF? Gingen ze weer weg en kwamen ze pas om 15.00 terug. Was allemaal goed, infuus kon eruit. Ik vroeg of ik 's avonds naar huis mocht als het goed met me bleef gaan. Nee, we willen je echt nog een nacht hier houden. Heb toen echt zitten zeuren, was er zo klaar mee en zo teleurgesteld dat ze me niet in gingen leiden... was helemaal kapot. Uur later kwamen ze terug met de melding dat ik na het eten naar huis mocht, toen ineens wel? Echt heel vaag, maar goed, ik kon tenminste naar huis.
Vervolgens begonnen de slapeloze nachten weer opnieuw, wat een drama. Ben nu twee weken verder, heb ff een tijdje zonder internet gezeten, zeer irritant en heb continu last van de ischias en zit nog steeds zwaar aan de bloeddruk pillen. Morgen weer naar de gyn. Heb het echt helemaal gehad met mn zwangerschap!!! In eerste instantie ben ik 28 maart uitgerekend, volgende week. Omdat ze tijdens mijn eerste echo niet goed konden meten waar de voetjes ophielden, hebben ze me een week teruggezet. Anders zou ik 22 maart uitgerekend zijn, das overmorgen.. Ik hoop zo dat ie deze week komt!!
Succes voor degenen die nog ffkes moeten!!
Liefs, Samantha