dacht miskraam een plekje gegeven te hebben...nog niet dus

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Na anderhalf jaar, mbv Clomid, eindelijk zwanger geraakt van 2e kindje. Helaas na bijna 7 weken is dit geeindigd in een miskraam. Op dat moment wasik zeer nuchter (in tegenstelling  tot mijn 1e miskraam, voor mijn zoontje, bijna 4 jaar geleden). Kan gebeuren, gebeurt niet zo maar....afijn jullie kennen die standaardzinnen wel.   Ik dacht dat ik het al snel een plekje had gegeven.
Maar nu, iedereen die net zover is als ik zou zijn, komt nu naar buiten met het heugelijke nieuws dat ze een kleintje krijgen. Erg leuk voor hen en ik ben ook echt blij voor ze. Maar ik vind dit wel moeilijk hoor. Het is erg confronterend.

Weet niet zo goed wat ik met dit berichtje wil, maar ik vind het fijn om even van me af te schrijven. Op het forum "als zwanger worden langer duurt", waar ik anders rondzwerf, heb ik het gevoel dat dit stukje daar   niet thuis hoort. Vandaar dat ik hier van me afschrijf.
Ik denk dat jullie hetzelfde gevoel wel kennen.
Meiden allemaal heel veel succes met opnieuw zwanger worden!!!!

XXX Yvet

 
Hoi Vetje

Ik las je verhaal op het andere forum, als zwanger langer duurt (ik schrijf daar ook). Ik herken je verhaal. Je bent eerst zo blij dat het gelukt is en dan gaat het fout. Je bent nuchter en de standaard zinnen, het zal wel niet goed geweest zijn......blablabla. Maar het is zo moeilijk, je was zwanger en waarom overkomt dit je nu? Alles en iedereen lijkt zwanger te zijn. Een miskraam went nooit. Wees verdrietig als je je zo voelt, je hoeft niet stoer te zijn.
Lieve Vetje, ik wens je heel veel sterkte met dit verlies. Je zal je af en toe zwaar k** voelen. Ik heb dat ook gehad, vooral rond de uitgerekende tijd had ik het moeilijk.

Liefs

Lydia
 
Hallo meiden,

Blijft naar hè, na zo'n miskraam. Ik blijf  rekenen: nu zou ik niet meer in mijn broeken passen, nu zou ik ... , nu zouden we een kindje hebben. Ik zou nu een baby hebben van een maand, of bijna twee maanden zwanger zijn. (Twee miskramen dus.) Maar het enige waar ik op dit moment moe en misselijk van word is de griep....

Veel sterkte jullie. Ik weet niet of je er wat aan hebt, mij troost de gedachte dat er twee zieltjes zijn geweest die op hun pad (van reïncarnatie enzo) alleen nog hoefden mee te maken dat ze heel erg welkom waren. Dat heb ik ze kunnen geven. Ik weet helemaal niet of reïncarnatie bestaat (en daar kom ik voorlopig ook niet definitief achter hoop ik) maar ergens voelt het wel goed om het mooie gevoel vast te houden. Voorzover dat lukt dan, als je weer maandverband en tampons moet kopen en toe bent aan je zesde potje foliumzuur.

Veel liefs,

Femke
 
Hallo vetje

Ook ik heb in februari 2006 na 8 weken zwangerschap een miskraam gehad. Ik was zwanger van de 2e. Ik heb het er in het begin erg moeilijk mee gehad en ook de maanden erna werd het echt een obsessie om zwanger te worden. Toen heb ik er voor me eigen er even een punt achter gezet en gedacht waar ik nou eigenlijk mee bezig was...ppfff...maar afgelopen weekend (30-9/01-10) zou ik uitgerekend zijn. In de weken ervoor was ik erg chagerijnig en begreep niet echt waarom totdat het kwartje viel...
Nu kan ik hopelijk weer verder en kon ik het een plekje geven..
Nu komen er nog wel dagen dat mensen (2 vriendinnen, schoonzusje, nicht) gaan bevallen binnen een paar maanden. Die momenten zullen ook erg zwaar zijn. (Vooral omdat al die mensen tijdens mijn 1e zwangerschap ook zwanger waren). Ik heb het idee dat het gevoel pas over kan gaan als ik weer zwanger ben...   (nu bijna 8 maanden verder). Mijn cyclus echter is ook geen touw op vast te knopen, dan weer 40 dagen, 36 dagen de laatste maand was het weer 24 dagen???!!!!! Daar word ik ook erg moedeloos van , maar ja....

Veel sterkte,

groetjes van Rachelathomenl
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan