dachten een meid en we krijgen een jongen

M

mammainspe2012

goedendag dames,

we weten sinds de 20 weken echo dat we een jongen krijgen, en het is gezond tuurlijk ben ik er hardstikke blij mee maar iemand die ik ken in de omgevind heeft een meid gekregen en nu heb ik ook zo iets van waarom krijg ik geen meid, me gevoel was zo sterk dat ik een meid zou krijgen, waarom kan ik niet blij zijn met me aankomend ventje, het is onze eerste en het mag toch niks uitmaken als het maar gezond is.
hopelijk hebben jullie advies voor me.

groetjes
 
Dit is echt een gevoelskwestie. Bij mijn eerste was ik er heilig van overtuigd dat ik een jongen zou krijgen en dat klopte. Bij de tweede twijfdelde ik en dit werd ook weer een jongen. Nu ben ik afgelopen week bevallen van de derde en ik was er heilig van overtuigd dat het een meid zou worden. Maar niets is minder waar, zoon nr. 3 ligt nu tevreden in zijn bedje.... Ik ben nu dus gezegend met 3 mooie mannetjes en ben dus het enige kippetje in de ren. Ik ben dolgelukkig met mijn mannetjes, maar ik zal er niet om liegen dat ik een meisje ook heel leuk had gevonden. Iedere vrouw (of bijna iedere vrouw) wil denk ik graag een dochter, net zoals iedere man graag een zoon wil hebben. Als dadelijk je kindje is geboren, zul je zien dat je er hartstikke verliefd op bent. En wie weet, het is je eerste, dus als er misschien ooit nog een tweede kindje komt, krijg je misschien wel een meid.
 
hoihoi, herken je gevoel wel een beetje. mijn eerste is een jongen, hij is nu 2, ontzettend brutaal maar het is zo'n lekker kereltje! ben nu 27 weken zwanger, ik dacht eerst ook heel erg, nu krijg ik een meisje. iedereen in mijn omgeving dacht het zelfs. 27 december hadden we de 20-weken echo en wat bleek? inderdaad, weer een jongen! van tevoren had ik verwacht teleurgesteld te zijn als we weer een jongen zouden krijgen, maar toen de echoscopist het zei, kon ik alleen maar lachen van geluk. ik had een meisje ook ontzettend leuk gevonden, maar ons kindje is gezond voor zover ze kunnen zien en dan is het geslacht bijzaak voor mij. wat ugly betty ook zegt, als je je zoon straks in de armen hebt, maakt het je helemaal niks meer uit dat het geen meisje is!
 
ik dacht bij mijn eerste ook dat t een meisje zou worden. Mijn man wilde niet weten wat het werd maar ik moest en zou het weten bij de 20 weken echo want als het anders toch een jongen zou zijn zou ik niet weten hoe ik zou reageren. Toen bleek bij de 20 weken echo dat we een jongentje kregen was ik ook een beetje teleurgesteld, waarom geen idee dat het gezond is is het belangrijkste.Wel heb ik me de volgende 20 weken afgevraagd wat ik in hemelsnaam met een jongentje aan moest. kom uit een meiden familie (heb niet een neef) Gelukkig kreeg mijn zus 5 maanden voor mij een jongentje en kon ik samen met mijn neefje een beetje wennen. Ik dacht altijd dat ik een meisjes mama zou zijn maar ik vind het heerlijk met mijn kereltje. Geloof me het komt allemaal goed.

ps. Ik krijg nu toch een meisje (2de) en nu begin ik te twijfelen of ik wel weet hoe dat allemaal moet dus denk ik dat het heel normaal is.
 
Mijn eerste was ook en jongen, de tweede ook en de derde werd een meisje... heel pittig, nou achteraf gezien had ik misschien liever drie jongens gehad! Ik kan haar niet meer missen natuurlijk, maar een meid vind ik echt veel moeilijker! Nu wordt de vierde ook een meisje... 2 om 2... Straks als je je kereltje in je armen sluit, denk je..."waarom heb ik ooit een meisje gewild" een gevoelskwestie!
 
ik herken je verhaal wel. toen ik zwanger was van de 1e was ik heilig overtuigd dat het meisje was. ik wilde het toen niet weten met 20 weken. nou geloof me toen die werd geboren was kecht teleurgesteld. maar dat duurde ook maar heel even. nou ik was zo om hoor.. het was een snoepie... nu istie 7 en nog vreselijk snoepig maar ook brutaal.. toen ik eenmaal van de 2e zwanger was ist ik weer zeker dat het een meid was en tot mijn verrrassing was het ook een meid..nou geloof me zat op een roze wolk! alles roze maar nu is ze 4 en ook echt een een varken hoor!! kleine kenau en die laatste wist ik met 34 weken dat het een jongen was.. toen had kzoiets van pff weer een jongen.. het was een bulldozer van 10 pond maar het is zon heerlijk schatje.. echt een mamaskind.. wel ondeugend maar heerlijk ondeugend. en nu is dit weer een meid ook erg leuk hoorr. en dat vind mijn dochter geweldig.. ze vechten elkaar de keet uit want de een wil een jongen en de ander een meid... nou ja we zien wel. en nu heb kzoiets van ze zeggen een meid maar is hetwel echt zo?? maar geloof me je geniet heerlijk van je kleine boef.. echt..
 
ik heb dat hetzelfde maar dan andersom wij krijgen in april een meid maar we dachten (voorkeur) was een jochie.. ik weet het niet.. ben er nu wel aan gewend en ik denk als ze er eenmaal is dat het allemaal wel goed zit..
 
ik had bij de eerste niet een sterke voorkeur voor een meisje, maar ik kon me gewoon niks voorstellen bij een jongen! (wat moet je daar nou weer mee??)
uiteindelijk bleek het een jongen (we wisten het pas na de bevalling), omdat hij niet zo'n goede start had, wilde ik alleen maar weten of het wel goed ging, en ' wat het was' , kon me niks meer schelen! (ik kreeg een keizersnede en finn werd meteen nagekeken door een kinderarts, dus ik zag niks en hoorde in eerste instantie ook niks, althans geen babygehuil)
Maar goed, uiteindelijk vind ik het heerlijk, zo'n jongen. Het is een lekker zacht ei, vindt het geweldig om de hele middag met lego te spelen, is dol op zijn moeder (zou het liefst met me trouwen ;) en als ik dan soms meisjes over de vloer heb om te spelen, pfff.. dan denk ik wel dat ik het niet erg zou vinden als deze tweede ook weer een jongen is (ook nu weten we het niet)
Een meisje zou ook hartstikke leuk zijn, maar ik zie nu veel meer voordelen in nog een jongen dan bij de eerste zwangerschap!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan