dag lieve mensen van t forum!
Ik lees al een hele tijd mee, en kan mezelf heerlijk vergelijken met jullie.echt fijn om te weten dat meer mensen de (soms) vreemde gevoelens met mij (ons) delen!
Ik zal mezelf ff in t kort voorstellen.Ik ben 23 en mijn vriend is 31. we zijn dolgelukkig samen, hebben pas een huis gekocht (fijne afleiding trouwens). Inmiddels zijn we bijna anderhalf jaar bezig om zwanger te worden!het eerste half jaar ging t prima ik maakte me nergens zorgen over en besefte dat t normaal is om er ongeveer een jaar voor uit te trekken om zwanger te worden.
in januari was de mijlpaal van een jaar bezig zijn!ik heb wat afgehuild die maand!!het was nog steeds niet gelukt en de zorg nam toe!!deze maand hebben we besloten om met temp. lijsten naar de h.a. te gaan.nu dus nog geen stap verder omdat hij bij zo'n jonge meid zonder medische geschiedenis geen aanleiding ziet ons door te sturen.Het enige wat we wel konden doen was een sperma-analyse.Dit moet je allemaal zelf regelen via je huisarts.Dit gaan we binnenkort dus maar doen, dan ben je in ieder geval ergens mee bezig!!het verdriet van elke maand blijft even groot!!elke keer hou je toch hoop en denk je; zou t nu dan eindelijk?????ik blijf ook hopen,is wel moeilijk met al die mensen om je heen die maar zwanger worden of t niets is!!Daarbij komt ook nog dat ik op een kinderdagverblijf werk waar ik elke dag met mijn "wens"geconfronteerd word.maar ja positief blijven denken!!
Toen ik de laatste keer ongesteld was geworden was ik erg verdrietig en heb ik een gedicht geschreven:
WENS:
ik wens
een boel veel
wens zo veel kijk bijna scheel!
maar mijn diepste wens
is ons lieve kleine mens
diep verlangen
niet te bedwingen!
oneerlijk, onuitstaanbaar
verdienen we t soms niet?
fouten gemaakt?..
voel me naakt!
terugkerend naar mijn ziel
kruip ik in elkaar...
een traan over mijn wang
wat is het soms wrang
om te zien dat anderen jouw wens in vervulling hebben.
komt het ooit goed?
wat als het niet goed komt?
is dat dan maar zo???
NEE...
hoe dan ook zal ik alle liefde
die ik voel,ooit geven.....
aan mijn liefste wens!!!
ik vind t heerlijk om van me af te schrijven, misschien kan iemand zich in mijn woorden vinden...
Ik vind t in ieder geval fijn dat ik hier terecht kan met mijn vragen en verdriet en hoop over niet al te lange tijd ook een hoooooop vreugde met jullie te delen!!
zwanger word-ze en tot snel!!
dikke kus en knuffel faye...
Ik lees al een hele tijd mee, en kan mezelf heerlijk vergelijken met jullie.echt fijn om te weten dat meer mensen de (soms) vreemde gevoelens met mij (ons) delen!
Ik zal mezelf ff in t kort voorstellen.Ik ben 23 en mijn vriend is 31. we zijn dolgelukkig samen, hebben pas een huis gekocht (fijne afleiding trouwens). Inmiddels zijn we bijna anderhalf jaar bezig om zwanger te worden!het eerste half jaar ging t prima ik maakte me nergens zorgen over en besefte dat t normaal is om er ongeveer een jaar voor uit te trekken om zwanger te worden.
in januari was de mijlpaal van een jaar bezig zijn!ik heb wat afgehuild die maand!!het was nog steeds niet gelukt en de zorg nam toe!!deze maand hebben we besloten om met temp. lijsten naar de h.a. te gaan.nu dus nog geen stap verder omdat hij bij zo'n jonge meid zonder medische geschiedenis geen aanleiding ziet ons door te sturen.Het enige wat we wel konden doen was een sperma-analyse.Dit moet je allemaal zelf regelen via je huisarts.Dit gaan we binnenkort dus maar doen, dan ben je in ieder geval ergens mee bezig!!het verdriet van elke maand blijft even groot!!elke keer hou je toch hoop en denk je; zou t nu dan eindelijk?????ik blijf ook hopen,is wel moeilijk met al die mensen om je heen die maar zwanger worden of t niets is!!Daarbij komt ook nog dat ik op een kinderdagverblijf werk waar ik elke dag met mijn "wens"geconfronteerd word.maar ja positief blijven denken!!
Toen ik de laatste keer ongesteld was geworden was ik erg verdrietig en heb ik een gedicht geschreven:
WENS:
ik wens
een boel veel
wens zo veel kijk bijna scheel!
maar mijn diepste wens
is ons lieve kleine mens
diep verlangen
niet te bedwingen!
oneerlijk, onuitstaanbaar
verdienen we t soms niet?
fouten gemaakt?..
voel me naakt!
terugkerend naar mijn ziel
kruip ik in elkaar...
een traan over mijn wang
wat is het soms wrang
om te zien dat anderen jouw wens in vervulling hebben.
komt het ooit goed?
wat als het niet goed komt?
is dat dan maar zo???
NEE...
hoe dan ook zal ik alle liefde
die ik voel,ooit geven.....
aan mijn liefste wens!!!
ik vind t heerlijk om van me af te schrijven, misschien kan iemand zich in mijn woorden vinden...
Ik vind t in ieder geval fijn dat ik hier terecht kan met mijn vragen en verdriet en hoop over niet al te lange tijd ook een hoooooop vreugde met jullie te delen!!
zwanger word-ze en tot snel!!
dikke kus en knuffel faye...