dan toch eindelijk genieten

A

ANONYMOUS_USERNAME

Pfff wat een klote week vorige week zeg. Woensdagmorgen om half 8 belde mijn schoonmoeder om te zeggen dat de oma van mijn man was overleden. Dit zagen we al even aankomen en ze was 90 dus op zich niet heel dramatisch. Maar omdat ze wist dat ze onze kleine meid nooit zou zien heeft ze gevraagd om een foto en die heeft mijn schoonmoeder meegenomen dinsdagavond, en 2 uur later is ze ingeslapen dus dat is iets waar ze gewoon op heeft gewacht. Dit was natuurlijk allemaal al verdrietig genoeg. Maar goed zo'n 2 uur later zit ik de kleine meid te voeden en gaat de telefoon. Dat was mijn vriendin, zij was een dag voor mij bevallen van ook een meisje (mooi meisje ook) (ik heb jullie al eens verteld over haar, zij zou een kindje krijgen met een ernstige hartafwijking) en ze vertelde me dat haar meisje dinsdagmiddag was overleden. Ze was geopereerd maar er zat zoveel druk vanuit de longen op het hartje dat het hartje dat allemaal niet aankon. Ik heb gejankt als een klein kind, ik had mijn dochter op schoot en ik kon gewoon niet meer. We hebben samen zitten janken en gewoon ff niks gezegd maar t was goed, ik wist ook niks te zeggen. Wat zit de wereld soms toch gemeen in elkaar. Mijn man had die avond late dienst en die maakte zich serieus zorgen of ik t wel zou redden alleen. Afgelopen zaterdag is het meisje gecremeerd en ik baalde zo dat ik er niet heen kon (zij wonen in friesland en ik in de achterhoek) (en ik had natuurlijk keizersnede gehad dus ja dan houdt t ook op) en mijn man was naar de begrafenis van zijn oma waar ik ookal niet heen kon dus ik voelde me voor alle partijen zo machteloos. Gelukkig spreek ik mijn vriendin bijna elke dag even en heb ik toch t idee dat ik wat voor haar kan doen.

Sorry voor mijn misschien warrige verhaal maar nu weten jullie ook waarom ik niet zoveel van me heb laten horen hier.

Voor alle bevallen meiden; gefeliciteerd en geniet ervan en voor degene die nog moeten; veel succes!!

xxx
 
jeetje zeg! das heel heftig! verschrikkelijk zeg!
idd, een oma van 90 is een hele mooie leeftijd om te mogen gaan, maar een babytje wat nog een heel leven voor haar had... dan schieten woorden de kort.

heel veel sterkte voor de ouders!

heel goed van je dat je haar bijna dagelijks spreekt.
ik kan uit ervaring spreken dat vrienden nogal afstandig zijn als er iemand overlijd omdat ze dan niet weten wat ze moeten zeggen of denken: ze zit vast niet op mij te wachten. dat doet pijn! als je vrienden niks van zich laten horen.
heel goed van je dus! zo kan je toch je steutnje bijdragen.

meid, geniet dubbel van je dochtertje. met dit soort nare berichten weten we dat we onze handen mogen dichtknijpen!

liefs, do
 
Wat een naar bericht zeg!zit zelf zelfs met tranen in mn ogen!het is niet eerlijk he zo een lief klein babytje!maar goed het gebeurt gewoon wel
fijn dat je haar iedere dag spreekt en heel veel sterkte met alles en probeer toch te genieten
liefs jootje
 
Wat heftig voor zeg!! Mijn beste vriendin en ik zijn ook een dag na elkaar bevallen en ik moet er niet aan denken!! Het is je ergste nachtmerrie als zoiets gebeurt. Ook gecondoleerd met de oma van je man. 90 is een mooie leeftijd maar het blijft een overlijden van een familielid.

Veel sterkte meid en probeer ondanks alles te genieten van je meisje!

Liefs ciomama
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan