Dan toch nog een tweede?

[Anoniem]

Eergisteren positief getest en stiekum toch wel erg blij!
We zijn alweer ruim een jaar aan het oefenen; vorig jaar is het helaas twee keer mis gegaan. Nu ruim twee maanden na de curretage is het dan weer zover.
Onze dochter is alweer bijna 4 en we kunnen niet wachten om het haar te vertellen.
Hopelijk snel naar de gyn. om te zien of e.e.a. er tot nu toe goed uit ziet.

Zijn er nog meer dames die nog maar een klein beetje blij durven te zijn?

 

[Anoniem]

He Maaike!

Ik dacht dat ik de enige 34-jarige was Voelde me al zo oud(No offence)
Tuurlijk hebben we allemaal wel een beetje een reserve-gevoel. Het is dan ook allemaal nog zo vers van de pers. Helmaal als t zoals bij jou eerder mis is gegaan.

Wij hebben over onze eerste (nu 5  jaar)  2,5 jaar gedaan en over deze zwangerschap ruim een jaar.
Ik heb zelf geen enkele keer mee gemaakt dat t mis ging, maar ik ben net in januari geopereerd aan verklevingen en als je vlak daarna zwanger raakt heb je iets meer kans op een buiten-baarmoederlijke zwangerschap. Daar ben ik dus vooral een beetje "bang" voor. Maar ik merk wel dat ik minder angstig ben dan bij de eerste (toen durfde ik niet eens te poepen de eerste 12 weken, bang om mijn kind eruit te poepen, hihi).

Verder voel ik me ook veel minder zwanger dan bij de eerste. Dat baart me ook wel een beetje zorgen. Maar mijn HCG-waardes wijzen (na 2 ker bloedprikken) toch wel uit dat mijn zwangerschap floreert.
A.s donderdag echo om te kijken of t op de goede plek zit en 8 april vervolgafspraak.

Maar laten er wel lekker van genieten he en we houden elkaar op de hoogte!
Wanneer heb jij een afspraak?

Succes! Marieke

 

[Anoniem]

Hee Marieke,

Mijn eerste afspraak is op 1 april, dus met 8 weken. Maar ik ga komende week naar mijn huisarts en dan proberen of ik toch wat eerder terecht kan voor een echo. Vorige keer gingen we met 8 weken voor een echo en toen bleek het een windei te zijn.
Ik had er nog nooit van gehoord maar goed, dat is toen weggehaald.
Het liefste ga ik er nu heen om te zien of er deze keer wel een vruchtje in zit.
Ik hoop voor jou ook dat het goed zit! Hou je me op de hoogte?

Groetjes,
Maaike

 

[Anoniem]

Dag Maaike en Marieke,

Proficiat!!! Ik vind het ook zenuwslopend en duim voor jullie en alle andere mama's dat het allemaal goed gaat.  
 
Ik ben ook 34, en heb een dochtertje van 5,5. Sinds gisteren weet ik dat ik weer in verwachting ben en ik durf het bijna niet te geloven.

Verder denk ik dat het me inderdaad nog heel veel moeite gaat kosten om het pas aan de oudste te vertellen als de kans dat het misgaat niet meer zo groot is. Ik ben sowieso heel erg benieuwd hoe zij er op zal reageren - al haar vriendinnetjes hebben broertjes en/of zusjes en vaak zelfs twee en zij heeft al vaker aangegeven dat zij dat óók wil. Maar of ze het in werkelijkheid net zo leuk zal vinden als in theorie???

Voorzichtig blij dus!

 

[Anoniem]

Hoi Cornay!

Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!
Het blijft toch altijd nog een spannende tijd, maar t is toch zonde niet te genieten van de beginperiode. Ook al merk ik wel dat ik zelf ook behoorlijk aan zelfbescherming doe
Donderdag weten we al meer nav een echo en dan valt er wel een gedeeltelijke last van mijn schouders (kans op een bbz wordt dan al dan niet uitgesloten).

Wij hebben t onze dochter van ook 5,5 wel al verteld en onze naaste familie. We vonden het erg leuk als zij t nieuws tegen de opa's/oma's kon vertellen. Ze heeft een tekening gemaakt van mij met een baby in mijn buik en op die manier hebben we verteld.
Bij mijn zus is t ook pas mis gegaan en  onze dochter  begrijpt wel dat t kan gebeuren dat t babietje niet gezond is. Bljft nog erg abstract natuurlijk en we hopen natuurlijk allemaal dat t geen waarheid zal worden, maar wie dan leeft die dan zorgt denk ik maar...

Ze is er heel enthousiast over, maar t wordt wel elke dag wat minder. Gelukkig vraagt ze niet elke dag waar t babietje nou blijft. Ik heb ook duidelijk gezegd : pas als mama een hele dikke buik heeft. En ze ziet toch wel dat dat nog niet t geval is
Hoe ze straks zal reageren als t er daadwerkelijk is blijft toch altijd een verrassing.
Het is toch wel heel anders, zo'n baby verstopt in mama's buik die nog niet zoveel aandacht krijgt en lawaai maakt, haha. Dat zal altijd wel incasseren zijn (zowel voor ouders als andere kinderen).

Vind jij t geen gek idee dat je straks als t waren weer helemaal "opnieuw" moet beginnen. Lekker uit de luiers, behoorlijk zelfstandig en meer tijd voor jezelf.
Dat zal straks wel weer even anders zijn...Maar wel weer super om mee te maken zo'n zwangerschap! (Ondanks de toch alweer behoorlijk oprukkende misselijkheid..)

Julie horen donderdag van me hoe t gegaan is met de echo ok?
Succes en tot spreeks!

Marieke