dank jullie wel voor het delen...

[Anoniem]

van je geboorteverhaal!!!

Na mijn ervaring met de geboorte van Stijn heb ik altijd een soort van gemis gehad. Alsof ik het niet afgemaakt had. Ik leefde naar de laatse weken toe, maar die zijn nooit gekomen. Wat had ik graag mijn “vluchtkoffer” gepakt, kleertjes gewassen en gestreken, zelfs de yogalessen om te leren puffen heb ik gemist. De boeken lagen ongelezen klaar voor het moment dat ik zou stoppen met werken. Zelfs mijn buik was nog niet enorm...
Door het topic van Esmé heb ik hele mooie, persoonlijke, ontroerende verhalen mogen lezen over hoe het ook zou kunnen zijn gegaan. Dank jullie wel voor het delen!!! Wat een helden zijn alle moeders!!! Iedereen heeft het zo goed gedaan! Ben trots op ons allemaal!!!

 

[Anoniem]

Ja inderdaad......
De verhalen doen mij ook goed...
Dat ik niet enige ben....
Het heeft mischien wel een stukje voor ons allemaal afgesloten....Omdat er bij veel bevallingen herkenning is...
Ik ben er erg blij mee dames!!
En wat een prachtige verhalen sommige...

Dankjullie wel!

 

[Anoniem]

Dat is nou het mooie van de mens..
Ieder beleefd de dingen op zijn eigen manier met de daarbij horende emotie.
Je merkt dat als mensen zich "thuis" voelen in hun omgeving je versteld staat met wat ze bezig houd of hoe men denkt en voelt. Jammer dat het in deze grote wereld te weinig gebeurd.. Het maakt je nu eenmaal kwetsbaar en er zijn helaas genoeg mensen die zich erg vermaken om die kwetsbaarheid te misbruiken.

Wat je zegt, en wat ik al vaker heb aangegeven, ik vind het ontzettend mooi dat men zich hier durft te laten gaan. Het kleine beetje bescherming van het "onbekend"zijn speelt er ook een rol bij. Maaaaar,.. je ziet dat we door al die maanden steeds ietsjes meer naar elkaar zijn gegroeit, en dat is toch wel apart..

Maar je ziet ook;  ieder "huisje" heeft zijn kruisje..

Fijn dat we hier elkaar hebben  

Esmé mv Kay

 

[Anoniem]

hzm,.. dat mag nog wel eens in een aparte topic gezegd worden haha.. effe openen!

 

[Anoniem]

Helden? Hihi, en het houdt niet op na de bevalling he?!
Wie kan je kindje het beste troosten? Juist.... moeders!
Door wie willen ze het liefst naar bed worden gebracht? Tuuurlijk: Mama!

Mama's rules!

 

[Anoniem]

Hoi,

ik heb graag mijn verhaal geschreven. Ook als alles goed is gegaan moet je veel verwerken er komen zoveel emoties los. niet alleen het kindje is geboren, ook een ouder en dat is ook best pittig.

Tenminste zo ervaarde ik het.....

Ik heb veel moeten verwerken na de bv periode. Wat bij een ander heel makkelijk gaat kost mij veel meer...... tranen, energie, doorzettingvermogen.......

Ik wilde zo graag het mooie plaatje maar mijn voeding had waarschijnlijk niet dat ene waar een baby een paar uur verzadigd van kan zijn.... om het uur weken achtereen.... alleen als ik er weer aan denk schieten bij mij weer de tranen in de ogen...... het gevoel van falen.... bleh wat heb ik gebaald. Maar goed dat is een nieuwe topic haha

Zo zie je maar dat (zoals esmé ook als schreef) ieder huisje zijn kruisje. Iedereen heeft wel een verhaal en dat maakt ook dat mensen elkaar vinden..... hier bijvoobeeld hihi.

Ik had niet gedacht dat ik hier zoveel energie in zou steken én ontvangen

Ook mijn dank is groot.


liefs renske

ps. ik kan mij voorstellen dat het laatste gedeelte van de zwangerschap de hele periode wel compleet maakt. Ik leefde te;lkens wel erg naar die periode toe....... ik kon dan ook echt zwanger zijn xxxxx