darmen in de knoop

Ik ben nu zeven weken zwanger en heb steeds darmkrampen. De hele dag voel ik een zeurderig gevoel in mijn onderbuik die doorstraalt naar mijn rug. Zelf heb ik sterk het gevoel dat het mijn darmen zijn. Het is geen verschrikkelijke pijn maar wel zeurderig. Zijn er meer die dit herkennen of weten wat het is?
Alvast bedankt voor de hulp!
 
ik had de eerste 10 weken ook ongelovelijke last van zeurderige pijn. Ik had steeds het gevoel dat ik elk moment ongesteld kon worden en dus ook last van me onderrug, wat ik nu trouwens nog steeds heb. ( ben nu 16 weken) Maar dat schijnt door de veranderingen in je lichaam te komen. Maar anders bel je de huisarts toch op als je het niet vertrouwt!!

Succes!!
 
Maak je maar geen zorgen. De eerste weken lag bij mij ook alles overhoop. Darmkrampen en een zeurderige pijn alsof je ongesteld moet worden. Ik werd er ook een beetje ongerust van, maar het schijnt er allemaal bij te horen. Je voelt ook het uitrekken van je baarmoeder. Bij mij is het nu al een tijdje over (ben nu bijna 15 weken)
 
Ik heb 22 weken last van mijn darmen gehad en helaas niet een klein beetje. Soms kon ik 's nachts niet slapen van de pijn. De huisarts kon me hooguit een laxeermiddel voorschrijven, maar ik ging dus wel af en toe naar de wc, dus dat leek me zinloos. Het hielp bij mij wel een beetje om extra veel vezels en bakken fruit te eten. Dat haalde net de scherpe kantjes eraf, zodat ik 's nachts kon slapen.
Na die 22 weken was het ineens weg. Heel typisch.
 
Het kunnen heel goed je darmen zijn. Door de hormonen werken je darmen minder goed en kun je last krijgen van verstoppingen. Ik hoop voor je dat het snel over gaat, maar ik ben inmiddels 22 weken zwanger en heb al die tijd last van mijn darmen. Als het te erg wordt kun je gewoon naar je huisarts gaan. Je krijgt dan vezels en met een beetje geluk wordt het dan beter.
Zorg er wel voor dat je voldoende water drinkt en veel vezels, zoals bruin brood, appels met schil, sinasappels, roggebrood, ontbijtkoek, ed eet.
Succes ermee en maak je niet te veel zorgen.

Groetjes,

Mariska
 
Terug
Bovenaan