dat was schrikken

A

Anoniem

Guest
Ging vanmiddag met mijn moeder en de kinderen met de auto naar de stad. Ik rij door een drukke straat in de stad en zie een groep verstandelijk gehandicapte kinderen staan waarvan 1 jongetje alleen staat. Op het moment dat ik er langs wil rijden stapt dat jongetje naar voren de straat op. Ik wil uitwijken en kom daardoor op een stoep (stuk tussen weg en fietspad) die vrij hoog is dus een kabaal niet normaal. Natuurlijk helemaal geschrokken en ik rij zachtjes achteruit om weer van die verhoging af te komen. Door alle stress rij ik ook nog tegen een auto achter mij aan (gelukkig heel zachtjes)

Nou komt het ergste, mijn moeder gaat achter die groep kinderen met begeleiders aan want die waren doorgelopen. En nu ontkennen ze het gewoon, volgens haar had zij die jongen vast en stonden ze gewoon op de stoep. Nou belachelijk gewoon, gelukkig valt de schade mee maar de schrik was er niet minder om.

Groetjes sandra
 
Tjeemienee...das echt schrikken.Voor het zelfde geld geef je daar een spuit gas van de schrik.Je hebt echt goed gereageerd...en wat stom dat ze het ontkennen joh.Waren de kids niet geschrokken?Gelukkig is het allemaal goed afgelopen..

Groetjes Kitty en Tess.
 
Nick was flink geschrokken maar we hebben als troost een dikke sorbet gegeten. Goes excuus om te snoepen toch

Groetjes sandra
 
Ik heb een maand of twee terug een kleine aanrijding met Lukas in de auto gehad. En je schrikt je idd een ongeluk.

Goed van je moeder dat ze er achteraan is gegaan! Stom dat ze het ontkennen.

Annemieke
 
Jeetje dat was echt even schrikken. Ik ken je gevoel wel een beetje, want wij wonen in de straat waar ook de huizen van de verstandelijkgehandicapten staan. Is altijd een drukte van belang en ook ik kom vaak mensen tegen zonder begeleiding. Gelukkig heb ik nooit ongelukjes of moeten uitwijken voor de mensen. Maar zo kun je maar zien dat een ongelukje snel gemaakt is. Maar wel vreselijk vreemd dat ze het ontkennen, ze zijn voor zulks soort dingen goed verzekerd. Stel dat je wel schade hebt aan de auto, dan hoeven zij in principe alleen het hoofd van de unit te bellen en deze kan het schadeformulier invullen en opsturen. Ach zal wel ook door de schrik komen...

En nu had je een goede smoes voor die heerlijke sorbet.
 
Het waren dus jonge kinderen en er waren twee man begeleiding bij, ik werk zelf ook met verstandelijk gehandicapten en ze zijn onvoorspelbaar dus dat vindt ik niet het probleem maar geef dan wel eerlijk toe dat je niet goed aan het opletten was.

Gelukkig zijn we allemaal (inclusief het jongetje ongedeerd)
Groetjes sandra
 
ik kan me er wel iets bij voorstellen ja. Schade of niet, gehandicapten of niet. Maar het gewoon simpelweg ontekennen!! Ik denk dat ik dat het meest frustrerende zou vinden! Neemt niet weg dat blij ben dat jullie allemaal met de schrik zijn vrijgekomen hoor!!!

_x- marieke
 
Terug
Bovenaan