De bevalling komst steeds dichterbij.......

A

ANONYMOUS_USERNAME

Poeh....krijg tegenwoordig steeds meer de kriebels en zenuwen  als ik over de bevalling
denk of praat!! Natuurlijk kijk  ik  er enorm naar uit, maar het voelt alsof ik nog een
flinke berg moet beklimmen...! Ik weet niet wat me te wachten staat...hoe zal het verlopen? Ben zooooooo nieuwsgierig naar ons kindje....maar angstig voor het grote moment daarvoor!!  



Hebben jullie dit ook?

Succes met de laatste loodjes!!
Liefs Annemieke.
 
Hoi, het is voor mij de tweede keer en ik heb een vrij makkelijke bevalling gehad. 5 uurtjes ontsluitingsweeen, een uur persen en daar was mn mannetje, ok, wel een knip gehad maar ach...dus ja wel heel snel en om nou te zeggen dat ik ongelooflijk veel pijn had? ja tuurlijk voel je het goed, vooral de laatste cm maar dan ben je ook in een roes en gaat alles langs je heen. Zo lag ik ineens achterstevoren in bed, aan de kant van mn man, geen idee hoe ik daar ben gekomen haha. Maar goed, vrij makkelijk dus en nu het weer dichterbij komt begin ik toch weer onrustig te worden hoor, wat als ik zo snel beval dat ie thuis wordt geboren? wat als het nou glad is of 20 cm sneeuw ligt? ik moet een half uur in de auto naar het zh...wat doen we met de oudste? pff, weer die onzekerheid en ik weet dat het echt wel weer goedkomt maar ja...dus ik vind het ook best weer spannend hoor, niet zo erg als bij de eerste maar toen kreeg ik ook een week of twee voor de uitgerekende datum   een soort rust over me heen van, ok kom maar op. Ik hoop dat ik dat deze keer weer krijg...succes met alles en laat het over je heen komen, mijn moeder heeft het 6 keer 'moeten' doen en die zegt altijd: raak niet in paniek en luister goed naar de vk en je hoeft er niet voor gestudeerd te hebben, uiteindelijk gaat alles vanzelf...tja.
 
Hoi,

Ik heb het ook hoor. Vooral sinds afgelopen zondag het bed op klossen staat en het ziekenhuiskoffertje is ingepakt. Vanaf vrijdag mag ik gewoon thuisbevallen, en dat is een heel raar gevoel.

Iedere keer als ik het kraampakket zie staan naast het bed met al die mega-verbanden en zeiltjes ed dan kan ik behoorlijk zenuwachtig worden.

Sinds afgelopen weekend heb ik ook nog es een fikse verkoudheid te pakken, dus nu maak ik me zorgen dat die niet over is als ik beval. Kan nu al bijna niet meer ademen, dus laat staan ontspanningsademhalingsoefeningen doen. En wat als ik tijdens een wee ineens een gigantische hoestbui krijg. Lijkt me niet erg prettig.

Maar.... Op het zwanger-forum onder bevallen staat een heel leuk topic: Wat is jouw mooiste moment na de bevalling. Als ik die verhalen lees dan weet ik weer helemaal waarvoor we het gaan doen.
 
tuurlijk denk ik er af en toe over na van: hoe zou het deze keer beginnen? en wanneer, en waar is onze dochter dan?
Maar verder niet, komt ook omdat ik eind februari uitgerekend ben, dus voor mij is het nog ietsjes verder weg dan voor diegene die begin februari zijn.

Sinds vandaag verlof, en daar wil ik echt nog eventjes van genieten hoor... zeker als onze dochter 2.5 dag in de week naar het KDV is..
Ik ben erg moe, en wil eerst bijtanken.

Opzich ben ik verder erg nuchter en niet bang voor de bevalling, ik zie wel hoe het deze keer verloopt. Ik heb aan de vorige geen nare ervaring over gehouden, dat scheelt veel.

Ben benieuwd wie de tweede februari moeder word!!!

Elise, 34.1 wkn
 
Hoi Dames!!!!

Ja ik herken het wel hoor. Ben vr. 36 weken zwanger, en aangezien ik bij mijn zoon (nu 13 maanden) 2 weken te vroeg beviel, denk ik aldoor, dat het nu ook eerder zal gebeuren! Ik heb een keizersnee gehad, en ben erg zenuwachtig aan het worden voor de bevalling (die dit keer gewoon vaginaal zal worden)! Ik kan me niet voorstellen, dat zo'n groot kindje door zijn klein gaatje past haha.. maar er bevallen zooo veel vrouwen! Er was laatste en vrouw bij de verl.kundige, die zei dat ze haar vorige bevalling een pijnloze bevalling was, tja wat ik daar van moet geloven. Volgensmij doet bevallen gewoon pijn!! Maar hoe of  wat, ik weet het niet. Ik vond de keizersnee maar niks, zou het nu graag op de "normale" manier willen doen. Donderdag voor het eerst controle bij Gyn. Ben erg benieuwd hoe of wat, of alles goed is met de kleine, en met mij. Ik lig veel te dubben, ik kan het ook niet uit mijn hoofd zetten, vooral op rustige moment, met name in bed. Hoe zal dit gaan, hoe zou dat voelen, moet ik zus of zoooo... pfff soms word je moe van al die gedachtes, maarja, mijn moeder zei, heel normaal... hoort gewoon bij de voorbereiding op de bevalling. Ach en dat is ook zo. Moet zeggen dat ik het al aardig zat begin te worden. Mag misschien niet zeuren, maar wel veel last van bekkenklachten, rugpijn enzo. Wel irri! En zeker met een kleintje van 13 maanden haahha.. maar was een bewuste keuze hoor! Ik wist dat het zwaar zou worden, zo op het eind. Ik voel me soms net een olifant man, straks als de kleine er is, kan ik me in ieder geval weer makkelijker bewegen, en kan ik mijn kleine man meer aandacht geven, net als het kleine nieuwkomertje. Het zal even wennen zijn, en vast wel heftig worden, maar het gaat goed komen!! Daar zit ik niet eens zo overin, het is meer... die bevalling. Kom maar op.. ben dr klaar voor!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Heel veel sterkte met je laatste loodjes, we weten wat je voelt hahaha..
En het gaat vast helemaal goed komen.. net als al die ontelbaar veel vrouwen die je voor zijn gegaan!!!! En je moet maar zo denken (denk ik wel is) we leven hier in zo'n welvarend land, met zo veel medische kennis, dat moet je toch ook rust geven, het gevoel dat er straks mensen om je bed staan, die weten wat ze doen! Je zal nu maar in een ontwikkelingsland wonen, vreselijk lijkt me dat, als je alleen moet bevallen. Nouja.. sterkste nog!!!!

Liefs supermams
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan