Hallo allemaal,
Ik had mijn bevallings verhaal al geplaats op het oktober forum, heb het even gecopieerd naar hier.
Allereerst allemaal van harte gefeliciteerd voor de kersverse pappa's en mamma's. Geniet lekker van de kraamtijd, want die vliegt voorbij. Ten minste zo ervaren wij het.
Nou daar gaan we dan:
Dinsdagavond om 23.30 begonnen de eerste weeen, deze waren in bad nog vrij goed op te vangen. ze waren vrijwel meteen heftig en regelmatig. Om 3 uur kwam de verloskundige ruim 1cm onstluiting en de baarmoedermond verweekte prima. om 6 uur kwam ze nog even kijken, inmiddels had ik ruim 4cm ontsluiting. onder de douche en op de wc kon ik de weeen best goed opvangen. om even voor 8 uur kreeg ik persdrang. verloskundige kwam en ik had ruim 9 cm ontsluiting, er stond nog een randje maar dat maakte eigenlijk niks uit ik mocht gaan persen, wij dachten toen Jippie! dit word een bavalling uit het boekje.
na enkele persweeen bleek dat thomas met zijn hoofdje in achterhoofdligging lag en dus klemzat achter het randje ontsluiting en bij iedere wee ging de hartslag terug. dus inpakken en naar het ziekenhuis.daaraangekomen rond 9.30.
Daar kreeg ik weeen opwekkers om dat laatste randje weg te krijgen en thomas kreeg een hartslag meter op zijn hoofd. toen moest ik op mijn zij de persweeen gaan opvangen in de hoop dat het hoofdje van thomas zou kantelen. anders werd het een keizersnee.
Maar wat wil het toeval het is mega druk op de verloskamers en de gyn. rent van de een naar de ander. na 2,5 uur weeen wegpuffen , hou ik het niet meer, ik krijg wel pijnstilling, maar de keizersnee word toch niet gedaan ( terwijl alles klaar staat) ik moet even wachten.
uiteindelijk hou ik het niet meer, en de toestand van thomas word slechter, ik zit in een weeenstorm die ik niet meer wegpuffen of ophouden kan, maar thomas zit nog steeds klem. na dringend verzoek van mijn vk komt de gyn. eindelijk( weer half uur verder) en ze gaan vacuumpomp aanleggen want ze willen toch zo proberen.
na uiteindelijk nog 45 min persen met hulp van mijn vk op mijn buik en de vacuumpomp is thomas geboren. om 13.43 uur.
ik droeg nog ongeveer al het vruchtwater mee , zo klem zat het manneke dat kon er niet langs. en heb een behoorlijke knip gekregen ( totaal)
thomas kwam blauw ter wereld en zijn eerst abgar was dan ook 5. gelukkig is het een vechtersbaas en had hij al snel een 8.
zowel voor thomas als mij is het heel zwaar geweest. het manneke moest 24 blijven, moeders ook. gelukkig mochten we de dag erna na huis.
we hebben ook veel pech gehad dat het zo druk was, daardoor hebben ze ons gewoon uren laten liggen wachten terwijl het manneke het zo benauwd had.
na de geboorte snapten ze ook pas waarom het zo zwaar ging. niet alleen dat beetje ontsluiting of die achterhoofdligging. maar hij was 52 cm en woog 4230 gram.
Ach ja het was niet zoals we gehoopt hadden en het heeft een behoorlijke inpackt op je. maar desondanks probeer ik zoveel mogenlijk te vergeten. gelukkig is thomas gezond op een hersenschudding van de vacuum na. en moeders die knapt ook wel weer op. alleen merk ik nu al na 4 dagen dat het leed nog niet geleden is want ik had al een bekkeninstabiliteit. en de laatste dagen is goed te voelen dat me rug en bekken een behoorlijk klap hebben gehad. de vraag is hoe groot de schade is.
zo het is een heel verhaal geworden. en begrijp me niet verkeerd. ik heb een mega grote roze wolk als ik naar ons manneke kijk. en ben trots dat ik zelf de klus geklaard heb. maar in je achterhoofd weet je het had zoveel makkelijker kunnen zijn. en tijdens de bevalling heb ik angst gehad om mijn "pukkie"te verliezen zo benauwd had hij het. en dat is iets dat zal je niet snel vergeten
Maar als ik nu zo naar thomas kijk, dan weet ik, het is het waard geweest. want niks is zo bijzonder en speciaal als je eigen kind.
We weten inmiddels dat thomas een hartruisje heeft en dat komt door 3 gaatjes wat hij in het hartje heeft. ( zie oktober forum "uitslag hartruisje thomas"
En nu heb ik helemaal zoiets van. het was niet nodig geweest dat het voor het manneke en mij zo'n helse bevalling was, als ze ons gewoon niet zolang hadden laten wachten omdat het druk was die dag. over 2 weken kan ik me verhaal bij de gynaecoloog doen.
Groetjes van een trotse mamma
Ik had mijn bevallings verhaal al geplaats op het oktober forum, heb het even gecopieerd naar hier.
Allereerst allemaal van harte gefeliciteerd voor de kersverse pappa's en mamma's. Geniet lekker van de kraamtijd, want die vliegt voorbij. Ten minste zo ervaren wij het.
Nou daar gaan we dan:
Dinsdagavond om 23.30 begonnen de eerste weeen, deze waren in bad nog vrij goed op te vangen. ze waren vrijwel meteen heftig en regelmatig. Om 3 uur kwam de verloskundige ruim 1cm onstluiting en de baarmoedermond verweekte prima. om 6 uur kwam ze nog even kijken, inmiddels had ik ruim 4cm ontsluiting. onder de douche en op de wc kon ik de weeen best goed opvangen. om even voor 8 uur kreeg ik persdrang. verloskundige kwam en ik had ruim 9 cm ontsluiting, er stond nog een randje maar dat maakte eigenlijk niks uit ik mocht gaan persen, wij dachten toen Jippie! dit word een bavalling uit het boekje.
na enkele persweeen bleek dat thomas met zijn hoofdje in achterhoofdligging lag en dus klemzat achter het randje ontsluiting en bij iedere wee ging de hartslag terug. dus inpakken en naar het ziekenhuis.daaraangekomen rond 9.30.
Daar kreeg ik weeen opwekkers om dat laatste randje weg te krijgen en thomas kreeg een hartslag meter op zijn hoofd. toen moest ik op mijn zij de persweeen gaan opvangen in de hoop dat het hoofdje van thomas zou kantelen. anders werd het een keizersnee.
Maar wat wil het toeval het is mega druk op de verloskamers en de gyn. rent van de een naar de ander. na 2,5 uur weeen wegpuffen , hou ik het niet meer, ik krijg wel pijnstilling, maar de keizersnee word toch niet gedaan ( terwijl alles klaar staat) ik moet even wachten.
uiteindelijk hou ik het niet meer, en de toestand van thomas word slechter, ik zit in een weeenstorm die ik niet meer wegpuffen of ophouden kan, maar thomas zit nog steeds klem. na dringend verzoek van mijn vk komt de gyn. eindelijk( weer half uur verder) en ze gaan vacuumpomp aanleggen want ze willen toch zo proberen.
na uiteindelijk nog 45 min persen met hulp van mijn vk op mijn buik en de vacuumpomp is thomas geboren. om 13.43 uur.
ik droeg nog ongeveer al het vruchtwater mee , zo klem zat het manneke dat kon er niet langs. en heb een behoorlijke knip gekregen ( totaal)
thomas kwam blauw ter wereld en zijn eerst abgar was dan ook 5. gelukkig is het een vechtersbaas en had hij al snel een 8.
zowel voor thomas als mij is het heel zwaar geweest. het manneke moest 24 blijven, moeders ook. gelukkig mochten we de dag erna na huis.
we hebben ook veel pech gehad dat het zo druk was, daardoor hebben ze ons gewoon uren laten liggen wachten terwijl het manneke het zo benauwd had.
na de geboorte snapten ze ook pas waarom het zo zwaar ging. niet alleen dat beetje ontsluiting of die achterhoofdligging. maar hij was 52 cm en woog 4230 gram.
Ach ja het was niet zoals we gehoopt hadden en het heeft een behoorlijke inpackt op je. maar desondanks probeer ik zoveel mogenlijk te vergeten. gelukkig is thomas gezond op een hersenschudding van de vacuum na. en moeders die knapt ook wel weer op. alleen merk ik nu al na 4 dagen dat het leed nog niet geleden is want ik had al een bekkeninstabiliteit. en de laatste dagen is goed te voelen dat me rug en bekken een behoorlijk klap hebben gehad. de vraag is hoe groot de schade is.
zo het is een heel verhaal geworden. en begrijp me niet verkeerd. ik heb een mega grote roze wolk als ik naar ons manneke kijk. en ben trots dat ik zelf de klus geklaard heb. maar in je achterhoofd weet je het had zoveel makkelijker kunnen zijn. en tijdens de bevalling heb ik angst gehad om mijn "pukkie"te verliezen zo benauwd had hij het. en dat is iets dat zal je niet snel vergeten
Maar als ik nu zo naar thomas kijk, dan weet ik, het is het waard geweest. want niks is zo bijzonder en speciaal als je eigen kind.
We weten inmiddels dat thomas een hartruisje heeft en dat komt door 3 gaatjes wat hij in het hartje heeft. ( zie oktober forum "uitslag hartruisje thomas"
En nu heb ik helemaal zoiets van. het was niet nodig geweest dat het voor het manneke en mij zo'n helse bevalling was, als ze ons gewoon niet zolang hadden laten wachten omdat het druk was die dag. over 2 weken kan ik me verhaal bij de gynaecoloog doen.
Groetjes van een trotse mamma