de eerste stapjes en erg hangerig

A

Anoniem

Guest
Mijn zoontje Dejan heeft 3 weken geleden de eerste stapjes gezet, en is sindsdien heel erg hangerig en wil constant bij mij  in de buurt zijn.
Hij heeft dit nooit gehad en wilde ook nooit bij iemand op schoot zitten, maar nu.....
het lijkt wel een heel ander jongentje!!!
Nu vind hij het opeens ook niet meer leuk bij de oppas, en huild daar erg veel....
tips?

groetjes Heidie
 
Nou,het is net of ik mijn eigen verhaal lees.
Delano heeft zo'n twee weken geleden zijn eerste stapjes gezet en is sindsdien ook niet meer zichzelf...
Ik denk dat hij in een sprongetje zit of zo.
Hij krijgt ook weer kiezen door dus daar kan het bij hem ook mee te maken hebben.
Ik hoop wel dat hij gauw weer de oude is,word er af en toe helemaal gek van,haha.
Ook is hij veel sneller boos dan normaal,zo ken ik hem helemaal niet.
Nou,tips heb ik niet voor je maar wil je wel even sterkte wensen,ik weet hoe het is...
Groetjes Tanja
 
ik denk dat het een fase is die vanzelf weer overgaat, maar heb nog niet echt ervaring ermee

suc6 iig!

groetjes Jenneke mv Ivar
 
ik heb ook al aan een sprong gedacht, hier had hij eigenlijk ook geen last van...
Wel krijgt ie nu weer 2 hoektanden, maar dat kan 't eigenlijk ook niet zijn, ons Dejan was echt het tegenovergestelde van wat hij nu is.....
 
Hallo Heidie,
Gezellig dat je mee komt kletsen.
Julian kon voor hij begon te lopen nooit stil zitten. Niet op zijn stoeltje en niet bij ons op schoot. Na 2 tellen was het gelijk overstrekken en zeuren en druk doen.
Sinds hij loopt kan hij daar zijn energie in kwijt en opeens is hij een stuk rustiger. Hij zit soms wel een kwartier naar Sesamstraat te kijken en ook een boekje lezen is opeens gezellig.
Het echte hangerige en huilerige gaat hier vaak gepaard met nieuwe tanden/kiezen of een sprongetje. Vaak na een dikke week wel weer voorbij.
Succes!
Ellen mv   Julian
 
Ik kan er helemaal naast zitten, maar het lijkt mij erg logisch. Als een kindje z'n eerste stapjes zet wordt zijn wereld ineens veel groter. Hij ontdekt namelijk dat ie zelfstandig ergens heen kan (in een veel kortere tijd dan via de vloer). Dus heeft ie ook door, dat ie ook zomaar ineens bij jou vandaan kan. Of jij bij hem vandaan. Daarom denk ik dat ie zich ineens vastklamt aan je.
Ik denk dat je ''m maar veel moet knuffelen en zelfvertrouwen geven dat je er bent.
Tsja, hoe je het bij de oppas moet oplossen weet ik niet ...
Liefs Nelleke
 
Nelleke,

hier had ik nog helemaal niet over nagedacht!!!!
Het zou zo maar eens kunnnen dat het dit is, ik snap meteen wat je bedoeld.

We wachten hier gewoon rustig af, en het is ook wel eens fijn om een kindje te hebben wat graag geknuffeld wil worden, iets wat ie voorheen helemaal niet wilde!!!

Bedankt!!

groetjes Heidie
 
Hmm bij Yoëll was het andersom. Sinds hij kan lopen is hij een stuk minder aanhankelijk en vele malen rustiger geworden.
Wel heeft hij vorige week een goeie sprong gemaakt in zijn ontwikkeling, maar gelukkig hebben we sinds zaterdag onze boef weer terug.

Ik denk dat het een fase is en het weer afwachten is.

Pauline
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan