de keuze om een zwangerschap te beeindigen

Beste Mensen,

Wij (Xander en Femke) zijn bijna 30 jaar oud en hebben afgelopen maandag bij de echo controle van 20 weken te horen gekregen dat ons kind niet goed is. Het heeft een groei achterstand van 4 weken en heeft geen goede groei van de botjes in de benen die zelfs krom zijn.
Wij zijn daarop naar het EMC in Rotterdam doorgestuurd en en daar is ook een kleine afwijking aan het hartje te zien en het hoe dan ook een kind zal zijn met een handicap.
Over 2 weken krijgen we alle uitslagen van de testen die ze afgelopen dinsdag hebben gedaan.
Ze hebben in het EMC al medegedeeld dat we rekening moeten houden om de keuze te moeten nemen dat we moeten stoppen met de zwangerschap. Deze keuze valt ons natuurlijk onwijs zwaar en zouden graag in contact willen komen met mensen die ook voor deze keuze hebben gestaan of op dit moment voor de zelfde keus staan en de meningen willen delen.

groetjes Xander en Femke
 
Hoi Xander en Femke,
Ik kan alleen maar zeggen dat ik het heel erg voor jullie vind! Ik heb zelf eind november een miskraam gehad na 12 weken zwangerschap. Dit was heel moeilijk en zwaar. Deze keuze waar jullie nu waarschijnlijk voor staan moet zeer moeilijk zijn. Ik wens jullie dan ook veel sterkte en praat veel met elkaar. Hou van elkaar, want jullie hebben elkaar harder nodig dan anders!
Groetjes,
Sonja
 
Hoi Xander en Femke,
Wat ontzettend moeilijk voor jullie.
Ik ging voor prenetaal onderzoek en daarbij bleek dat het vruchtje al dood was.
Wel hadden we samen de afspraak gemaakt dat als het kindje niet goed is dat we de zwangerschap zouden afbreken.
Dat is natuurlijk wel een heel ander verhaal als je echt hier mee te maken krijgt.
Ik kan jullie daar niet in adviseren. Jullie moeten echt je eigen gevoel volgen en ik hoop dat jullie goede steun vanuit het ziekenhuis zullen krijgen.
Wat je ook kiest het zal altijd moeilijk zijn.
Heel veel sterkte toegewenst!
Groetjes van Caroline
 
Xander en Femke,
Mijn man en ik hebben er een aantal jaren geleden voor gekozen een zwangerschap (van ruim 4 maanden)af te laten breken. Wij stonden hier allebei achter en hebben nooit aan onze beslissing getwijfeld, maar vergeten doe je zoiets niet én het is een ontzettend zware beslissing. Mochten jullie besluiten de zwangerschap te beïndigen en je wilt weten wat je verder boven het hoofd hangt meld dit dan kort. Ik zal dan wat uitgebreider kunnen ingaan wat er verder boven je hoofd hangt en waar je rekening mee moet/kunt houden. Héél véél sterkte en volg je gevoel!!
 
hai xander en femke
ik ben 11 dagen geleden bevallen,ik was 23 weken en 3 dagen zwanger.
ook wij kregen te horen dat ons kindje niet goed was,de wereld stort als een blok in elkaar,he
wij moesten niets zelf beslissen,ons kindje had geen overlevings kansen,ook hij was niet goed gegroeid,zijn beentjes en armpjes waren niet goed gegroeid en zijn borstkas was te smal voor zijn longen.
zeer ernstig,ik heb een zware bevalling van 16 uur gehad gelukkig wel met ruggeprik,maar door emotie ben je kapot en kan je de pijn niet goed aan.met veel praten samen kom je al een heel eind maar natuurlijk zal je verdriet er altijd blijven,wat jullie ook te horen krijgen,als het zover komt dat je de zwangerschap moet beeindigen,neem goed afscheid van het kleintje en maak foto,praat er tegen wat dan ook,natuurlijk zullen wij dit nooit vergeten maar we hopen het een goed plekje te kunnen geven en dat het op een gegeven moment een beetje slijt.
ik hoop dat er voor jullie kindje alle kansen zijn,maar ik wilde toch even mijn verhaal aan je kwijt
veel succes en groetjes Babs
 
Beste Babs,

Nou waar we al bang voor waren is ook inderdaad gebeurd. We hebben de zwangerschap moeten afbreken. Onze dochter had weinig tot geen overlevingskans en haar gebreken waren zo ernstig dat er maar 1 mogelijkheid was en dat was er mee stoppen. Afgelopen vrijdag zijn ze met de behandeling gestart en na 13 uur is onze dochter geboren. De bevalling was erg zwaar en ik heb geen ruggeprik gehad maar ik ben aan de morfinepomp gelegd. Na de geboorte hebben we haar nog even bij ons gehad en gezien en dat doet je wel een beetje goed. Morgen wordt ze begraven, maar het doet erg veel pijn. Je weet dat je de juiste beslissing hebt genomen, maar dat maakt het intense verdriet niet minder. De foto's die we van haar hebben bekijken we toch wel regelmatig en we hebben ook afdrukken van de voetjes. Hoe gaat het nu met jullie?
Groetjes Femke
 
Hallo Xander en Femke,
Mijn man en ik hebben 7 jaar geleden de ongelooflijk moeilijk beslissing moeten nemen om de zwangerschap met 21 weken te beeindigen. Het was de moeilijkste beslissing in mijn leven. Ons zoontje had hartproblemen en zou waarschijnlijk niet lang leven. Het doet nog steeds pijn en ik zal altijd aan David (zo hebben we hem genoemd) blijven denken. Hij zag er heel perfect uit, maar ik wist dat ik de juiste beslissing had genomen. Ik heb nu gelukkig twee gezonde dochters (5 en 2 jaar), maar ik vertel mensen altijd dat ik drie kinderen heb. Ik wens jullie heel veel sterkte.
 
Terug
Bovenaan