De knoop doorgehakt

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi meiden,
Gisteren ben ik  weer naar het ziekenhuis geweest.  Deze keer bij dezelfde gynaecoloog die de  keizersnede  bij de geboorte van mijn dochtertje gedaan heeft. Het was een leuk weerzien, trouwens.
Hij was erg verbaasd dat de assistenten die tot nu  toe de controles hadden gedaan,  ons zo lang hebben laten bungelen. Dat was niet nodig geweest, zei hij.
We hebben alsnog een echo gemaakt, maar daar was duidelijk op te zien dat het vruchtje en de vruchtzak aan het verschrompelen zijn.
We hebben best uitvoerig besproken wat we gaan doen. Zoals ik al van plan was, hebben we de curretage over precies  twee weken laten plannen.  Ik wil de natuur (mijn lijf dus) nog een kans geven. Bij toeval opereert de gynaecoloog van de keizersnede dan ook, dus dat geeft me wel vertrouwen.
Ik heb ook nog om die medicatie gevraagd om de  komst van de miskraam te bevorderen, maar omdat ik een keizersnede-lidteken in mijn baarmoeder heb, durfde de arts het niet aan. Het leek me verstandig om me daar maar bij neer te leggen.

Het is nu dus afwachten wanneer het gaat gebeuren. Wel eng ook. Ik moet bijvoorbeeld woensdag de hele dag op cursus en twee uur reizen met de trein... Als dát maar goed gaat...

Liefs van Sisi.
 

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Jeeeh meid,

nog twee weken afwachten. En weet je zeker dat je naar die cursus gaat.
Ikhoop vorje dat het gewoon voor die tijd gebeurt, dan ben je er klaar mee, en kan je je richten op de toekomst.

Meid heel veel sterkte en ik denk aan je.

Miep

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Sisi!

Fijn dat je een besluit hebt genomen, dat geeft al heel wat meer rust, denk ik. Je moet doen wat voor jou en je  man het prettigst voelt.  Sommige vrouwen vinden het idee dat ze een lege vruchtzak of niet levende embryo bij zich dragen vervelend en willen er zo snel mogelijk vanaf, terwijl ik juist die dagen heel fijn vond om zo toch iets van afscheid te kunnen nemen.

Mijn miskraam  gaf behoorlijk wat pijn, maar het hielp door op de koude tegels te liggen.. (dat hoorde ik laatst ook van een andere vrouw). Ik was alleen thuis, mijn vriend had nachtdienst, maar onze hond heeft de hele tijd naast me gelegen, dus ik had wel een beetje steun. Eigenlijk wel een logisch verhaal dat je met een dergelijk litteken in je baarmoeder beter niet de miskraam kan stimuleren met de medicatie. Waarschijnlijk is dat toch te heftig.
Ze hebben je inderdaad wat lang laten doorlopen, maar aan de andere kant las ik vanmorgen ergens een stukje op dit forum van iemand bij wie ze ook een lege vruchtzak vermoedden, maar op de dag dat ze voor curretage zou gaan hebben ze nog een controle echo gedaan en waarempel: hartactie!! Misschien was het nog te klein op het moment van echo of zat de blaas in de weg oid.

Wat een heerlijk gevoel om al zo'n mooi meisje thuis te hebben! Ik kan me voorstellen  je nu een dubbel gevoel hebt. Je weet wat je mist, maar aan de andere kant heb je ook al een geweldig groot wonder! Maar daarom mag je nog best verdrietig zijn hoor! Neem de tijd die je nodig hebt om het te verwerken, hoe lang het voor jou ook duurt.

Wij waren zwanger van ons eerste kindje. Volgens mij, maar ik weet het niet meer helemaal zeker, ben ik maart/april gestopt met de pil. We zaten toen midden in een verhuizing die niet helemaal soepel verliep en door de chaos (en mijn eigen chaotische aard..) was ik hem ineens een week vergeten. Onze activiteiten lagen toen ook stil, dus was er geen kans op zw.schap. Toen we in het nieuwe huis zaten, kwam het weer ter sprake. Zal ik weer beginnen of niet? Vanaf dat moment zijn we officieel gestopt zeg maar. De eerste maand was ik er veel te veel mee bezig, dus dat werd niks. Daarna op vakantie gegaan en daar was het raak! Dus we mogen helemaal niet klagen. Alleen was het voor dit kindje nu nog niet de juiste tijd.

Onze gyn zei dat we het beste een cyclus konden afwachten en dan weer proberen, maar dat was alleen omdat je dan de termijn beter kunt bepalen. Als ik hier wat rondkijk laten de meeste meiden de natuur gewoon zijn beloop. Als je lichaam er klaar voor is, komt het wel goed. Wij zien dus wel wat er van komt.
We zijn nu zo'n twee weken verder na de miskraam en ik heb geen idee wanneer ik een eisprong heb of wanneer ik weer begin te menstrueren.

Veel sterkte, meid, voor de komende dagen! En mocht het niet vanzelf komen, zo'n curretage valt meestal best mee. Dat komt allemaal wel weer in orde!

Liefs, Harma