De schrik zit erin

Toen ik gisteren thuis kwam en ik uit de auto stapte voelde het niet goed. Naar de wc gerend en ik verloor een hele grote prop slijm/bloed. Ik ben me natuurlijk kapot geschrokken. Ik gebeld met de spoedpost wat te doen. "We kunnen niets voor je doen, of het is niet ernstig of je krijgt een miskraam en als je dan zoveel vloeit dat je bijna flauw valt mag je ons weer bellen"
Je snapt het, van deze opbeurende opmerking was mijn avond gerustgesteld maar niet heus....

Vanmorgen direct gebeld naar de VK de assistente meldde me dat ik het spoednummer van de VK mocht bellen om het verhaal te doen. Zij was gelukkig wel wat vriendelijker en zag het niet heel erg negatief. Ik kon wachten op de echo volgende week of ze kon kijken of deze vervroegd kon worden. Nou doe hem maar vervroegen als dat even kan!
Ze belde gelukkig snel terug en ik kan vanmiddag gelukkig al terecht. Eerst voor een echo daarna moet ik langs de gynaecoloog. Meteen de hele rambam...

Van werken komt al niet veel sinds ik zwanger ben maar vandaag is het helemaal weinig. Ik heb nog af en toe na het plassen wat bloed bij het afvegen maar geen krampen of stolsel. God wat ben ik zenuwachtig!!!!
 
Nou ik heb een kloppend hartje gezien en alles is goed! Ze hebben niet kunnen verklaren wat er gebeurd is ze kon niets achterhalen.
Ze heeft me nu op 4 juli ingeschat en met ong 4 weken zullen we de termijnecho hebben.
Ik ben wel iets geruster maar zoals de gynaecoloog zei ik heb garantie tot de deur. Hopelijk blijft het goed gaan we gaan vier spannende weken voor de boeg!
 
Oh dat is zeker goed nieuws, maar begrijp dat je nog enigszins terughoudend bent. We willen toch altijd alles kunnen verklaren en als ik 1 ding heb geleerd, dan is dat wel dat de gehele zwangerschap en het ontstaan van nieuw leven niet altijd te verklaren net te begrijpen is. Dus probeer te genieten van het feit dat het hartje klopt en voor je het weet zijn we vier weken verder.
 
Jee, dat is schrikken zeg. Fijn dat je zo snel een echo hebt gehad en dat het met je kindje en met jou goed gaat.

Ik heb een soortgelijke ervaring meegemaakt tijdens mijn eerste zwangerschap. We waren toen zwanger via IVF/ICSI. Er wordt dan een handmatig een zaadcel in een eicel gebracht, dus ze weten dan exact wat de datum (en tijd!) van conceptie is.
We hadden dan ook zeer vroeg een echo en daarop was een kloppend hartje te zien in een van de vruchtzakken. Er was ook een tweede vruchtzak zichtbaar die een stuk kleiner was dan degene met het kloppende hartje.

Er waren bij mij twee embryo's teruggeplaatst en er werd ons gezegd dat er eentje mooi op schema lag. De andere lag 'achter' en de tijd zou leren wat daaruit zou komen.

In mijn 7e zwangerschapsweek had ik precies wat jij in je bericht omschrijft. Het voelde alsof ik aan het plassen was en eenmaal op de wc sloeg me de schrik om het lijf. Bloed en slijm...

Diezelfde dag nog een echo gemaakt en daar was gelukkig het kloppende hartje weer zichtbaar! Ik kan me nog zo goed voorstellen hoe het voor jou gevoeld moet hebben toen je je baby weer zag!

Ons werd gezegd dat ons tweede embryo het niet gered had en dat dit ahw een miskraam was. Mijn lichaam was bezig het vruchtje weg te werken. Ik heb geen pijn gevoeld en ook geen kramp. Ongeveer een week na de eerste bloeding heb ik nog een keer zo'n bloeding gehad. Ik was toen minder gespannen moet ik zeggen. Ik kreeg een dag later weer een echo en alles was goed met de kleine. Wel was toen van de tweede vruchtzak bijna niets meer zichtbaar.

Elk verhaal is natuurlijk anders, maar wellicht ben je ongemerkt ook zwanger geweest van een tweeling waarvan eentje het niet gehaald heeft?

Succes de komende vier weken (en daarna natuurlijk ook!)
 
Terug
Bovenaan