De stap gezet

Hallo meiden!

Misschien kennen jullie mij nog. Ik ben niet echt meer aktief op het forum maar lees wel regelmatig mee. Ik heb er de laatste tijd veel moeite mee met het hele zwanger worden gebeuren. Het gaat me benauwen. Het kost me steeds meer moeite om voor anderen die wel zwanger zijn enthousiast te reageren. Ik merk aan mezelf dat ik er zelfs somber van wordt alleen al bij de gedachten dat ik misschien kinderloos zal blijven. Om deze redenen heb ik de knoop doorgehakt en een afspraak gemaakt bij de gynacoloog. Daar kan ik 14-02 terecht. Ik wil aan de ene kant niet want ik zie er tegenop om de medische molen in te gaan. Maar ik weet dat ik geen keus meer heb. We zijn nu ruim 1,5 jaar aan het proberen om zwanger te worden nog zonder resultaat. Ik kan er steeds moeilijker mee omgaan, ook op emotioneel vlak. Ik lig ,savonds regelmatig in bed te huilen omdat mijn wens nog niet in vervulling is gegaan. En of dat ook ooit zal gaan gebeuren. Ik zit mezelf dus ook best gek te maken met deze gedachten. Ik weet wel ongeveer wat me te wachten staat bij de gynacoloog, maar kunnen jullie mij vertellen wat ze nu allemaal met het bloedonderzoek kunnen onderzoeken, daar ben ik wel benieuwd naar. Meiden, ik wens jullie allemaal heel veel geluk toe en ik hoop dat onze wens snel in vervulling zal gaan!

Liefs van Lena.
 
Hoi Lena,

Jouw naam komt me inderdaad nog bekend voor. Ik zit hier zelf ook al ruim 1,5 jaar (2 jaar bezig) dus dan zie je heel wat namen lang komen.

Goed van je dat je de stap hebt gezet. Wij hebben dit een jaar geleden gedaan en ondanks de slechte uitslagen was het wel een hele opluchting. Wij weten nu waar we aan toe zijn en welke behandeling we nodig hebben om wel zwanger te raken en dat geeft een hoop rust.

Je moet wel moed houden hoor. Ik ben tegen de verwachting in in december toch zwanger geraakt zonder behandeling in het ziekenhuis. (we zouden in jan. voor IUI gaan) Helaas werd het een miskraam maar dat was gewoon pech. Wonderen bestaan dus nog en zeker ook na 1,5 jaar. Er worden nog best veel mensen zwanger in het tweede jaar hoor!

Bij de gyneacoloog zul je eerst een gesprek hebben en eventueel wat testjes. Er is een reeks standaard testen die ze gaan doen bij jullie zoals een bloedtest (bij jou) om te kijken of je hormoonhuishouding het doet, samenlevingstest, spermatest, baarmoederfoto enz. Allemaal redelijk goed te doen. Je moet je er aan over geven en wij konden er zelf wel om lachen af en toe. Sterker nog, van de samenlevingstest ben ik zwanger geworden omdat we toen goed getimed hadden voor deze test.

Ik wens je heel veel sterkte en als je vragen hebt dan hoor ik het wel.

lfs Inge
 
Hoi Inge,

Hartstikke bedankt voor je reaktie. Ik had het inderdaad van jou gelezen dat je toch zwanger bent geworden maar dat het helaas in een miskraam is geiindigd. Dat is heel moeilijk, ik weet het. Ik heb dit 5 jaar geleden nml ook gehad, dus ik weet hoe je je eigen voelt. 5 jaar geleden heb ik ook 2 miskramen gehad, en het duurde toen ook 1,5 jaar toen ik voor de 1e keer zwanger raakte. En helaas eindigde die zwangerschap ook in een miskraam. Inmiddels heb ik een nieuwe relatie waarin ik heel gelukkig ben, en ik ben 1,5 jaar geleden met mijn man getrouwd. Maar mijn kinderwens laat weer zo lang op zich wachten, dus vandaar dat de emotionele druk voor mij nu teveel gaat worden. De miskramen heb ik wel een plaatsje gegeven maar vergeten doe ik ze nooit. Meid, ik hoop dat voor jullie de kinderwens snel in vervulling mag gaan, en ik wens jullie alle geluk en liefde toe!

Groetjes van Lena.
 
hoi lena, als ik jou verhaal lees voel ik me bijna schuldig. wij zijn 2 jaar bezig en het heeft mij op een zeker punt doen besluiten het aan de wetenschap over te laten. de kans dat wij spontaan zwanger worden is erg klein. het sperma van mijn man is niet top maar het is niet onmogelijk.We hebben alle tests ondergaan en het is lichamelijk best te doen. maar in ons koppie valt het niet mee. wij proberen te leven! en als wij met hulp zwanger kunnen worden is dat ook goed. het is fijn om het te delen met al deze meiden. ik wens je veel sterkte en geef niet op, probeer toch te genieten
liefs ilona
 
Hoi Lena,
Ik denk dat het een hele goed stap van jullie is om naar de gyn te gaan omdat het jullie zeker rust zal geven. Dat heb ik zelf namelijk ook ervaren. Nu blijkt dat het sperma van mijn vriend van hele slechte kwaliteit is maakt het ons een hoop duidelijk. Ik had hiervoor iedere maand de hoop dat het nu wel eens raak zou zijn. Dat heb ik nu niet meer, als ik nu ongesteld wordt begrijp ik het en ben ik niet meer mega-verdrietig omdat ik de reden weet. Als het bij ons spontaan zou gebeuren zou het mooi zijn maar ik ga er nu vanuit dat het alleen maar lukt met hulp. Ik wens je heel veel succes! groetjes Noortje
 
hoi Lena,
Ik ken het gevoel dat je bijna niet meer blij kunt zijn als je weer van iemand hoort dat ze zwanger is. Het lijkt vaak bij andere mensen ook zo makkelijk te gaan he?
Ik gun het anderen van harte, maar wij willen zelf nu toch ook wel een keertje...

Succes, gr A
 
Hoi Lena,

Tja...ik weet wel zo'n beetje hoe je je voelt. Ik ben onlangs ook naar de huisarts gegaan voor een verwijzing naar de gynaecologe. Gelukkig kreeg ik die direct en kon ook al een afspraak maken voor na een week. Die heb ik inmiddels vorige week gehad en dat ging erg goed. Ik vond het ook erg spannend en zat bloednerveus in de wachtkamer. Ik vind het persoonlijk toch een hele stap.Bij mij is een inwendige echo gemaakt,een uitstrijkje en bloed afgenomen. Ik heb niet alles mee gekregen waarop getest wordt,maar hoorde haar zeggen schildklier en chlamydia. ( schijnt standaard te zijn....) Binnenkort hebben wij ons eerste gesprek samen en dan zien we wel wat de volgende stap is. Succes,XXX
 
Hoi meiden!
Bedankt allemaal voor jullie steun! Heel fijn om mijn gevoelens met jullie te kunnen delen. Ik vind het heel fijn om hier herkenning te krijgen in wat we doormaken. Ik wens jullie allemaal heel veel succes en ik hoop dat voor ieder dat de wens snel in vervulling zal gaan.

Groetjes van Lena
 
Terug
Bovenaan