De trap op!!

[Anoniem]

Hallo,

Mijn hemel wat ben ik verschoten gisteravond!
Ik ging even wat pakken boven en zag dat de kleine achter me aankroop, maar dat doet hij altijd en gaat dan mama roepen en zitten wachten!
Ik kom 30sec later terug gelopen, staat hij halverwege de trap, ik durfde niet naar hem toe te lopen, want dan steekt hij zijn handjes uit om opgetild te worden!
Heb dus op een vrolijke toon mn man geroepen om direct naar de trap te komen en die kon hem gelukkig van achter oppakken.. ik moest eerst even gaan zitten want mijn benen waren helemaal trillerig!
Hij is 13mnd loopt nog niet en klimt van de ene op de andere dag even 15 tredes omhoog.
Dus vanaf nu de deur naar boven dicht, heb ik ook tegen mijn andere jongens gezegd, maar mijn man haalt straks even een kettingje, zodat de jongens alleen naar boven kunnen als ik het weet, want ze zijn natuurlijk wat jong om er altijd aan te denken en ik heb geen ogen in mijn rug!

Ik zit nou nog te trillen als ik er aan denk..

Gr MJ

 

[Anoniem]

heyhey


 
jeetje, dat is idd wel schrikken.

stel nou dat je man er niet had geweest!

dan had je het zelf moeten proberen, om hem te pakken en zou de kans groter zijn dat hij zou vallen.

pffff gelukkig maar dat alles goed is afgelopen.


 
is een traphekje geen goed idee?


 
nou succes


 
liefs, do

 

[Anoniem]

Dat zal schrikken zijn geweest!
Fijn dat je man thuis was, die hem even van de trap kon halen.

Toen daniël 10.5 maand oud was, kroop hij ook 'even' de trap op, geluk zat hij maar op trede 5... maar ook ik schrok me wild.
Ze zijn zo rap, je heb echt ogen in je achterhoofd nodig!

Nu laat ik hem zelf de trap op kruipen als we samen naar boven gaan, om bijv te gaan slapen... ik oefen liever, dat hij goed de trap op gaat als dat ik hem daar angstvallig weg zou houden.
Leer hem bewust, beide handjes goed aan de trap te houden... hopelijk voorkom zo toch ongelukken.
Ook ik heb een deur naar de trap toe, en houd die ook goed dicht...

Liefs marina

 

[Anoniem]

Hoi Mary Jane,

Het is toch erg he!! Ze doen dingen die we niet verwachten! En echt niet denken dat ze dat al kunnen! We onderschatten hun!!


Ik herken je verhaal, ik had het laatst ook alleen was die van mij 9maanden! ik dacht dat ik een hartaanval kreeg mijn knieen deden het ook even niet meer. Was 6uur in de ochtend hij lag heerlijk naast me op een matrasje te slapen moest even snel naar het toilet boven terwijl ik op de pot zit hoor ik hem mama roepen ene het kwam steeds dichterbij!! Ik dacht huh kan toch niet??!!Ja ja ja alles kan!! Ik naar beneden heel voorzichtig, en wat denk je staat ie op de keukevloer, wij hebben een splitlevel woning dus tussen de woongedeelte en eetgedeelte zit een trap met 7treden nou die is hij du naar boven geklauterd!! Vreselijk! Ik heb hem zonder geluid opgetild en ben gaan zitten en hield hem stevig tegen me aan!
En nu elke dag het hekje achter me dicht!!

Nou meid ik ben blij dat ik niet de enige ben met het zelfde verhaal want toen ik het aan familie(!) vertelde kreeg ik echt een blik van jajaja!!

Liefs Nesie

 

[Anoniem]

Hey,

Ja het was echt eng!
Voorheen woonde we gelijk vloers, dus zo jong is nieuw voor mij, ga hem wel een beetje laten oefenen nu, maar ja naar beneden kan hij voorlopig nog niet, dus de trapdeur blijft nu stevig dicht!

Gr MJ