de vermoeidheid slaat toe

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo,

Ik ben nu 27 weken zwanger en na een periode dat ik heel erg veel energie had, begint de vermoeidheid die ik de eerste maanden van de zwangerschap voelde weer volledig, misschien nog wel erger, terug te komen. Ik ga al weer vroeger naar bed, maar wordt elke dag moeier wakker en dat gaat niet meer weg.

Het ging allemaal super en voelde me erg goed. Had zelfs het idee dat ik wel door zou kunnen en willen werken tot 36 weken. Nu begin ik erg te twijfelen of ik het wel tot 34 weken red.

Ik wil in ieder geval niet minder gaan werken tot ik 30 weken ben en daarna wil ik mezelf wel toestaan om in overleg twee uurtjes eerder naar huis te gaan 's middags. Dan kan ik misschien nog even bijtanken voordat mijn twee oudste kinderen thuis komen.

In het weekend kom ik ook niet aan mijn rust toe. Mijn vriend heeft het druk met het leren van de laatste en zwaarste tentamens van zijn opleiding, dus de gelegenheid om dan te rusten heb ik ook niet. Dat betekend dus ook dat de babykamer ook voor mijn rekening komt, gelukkig komt mijn moeder helpen met behangen.

Af en toe neem ik lekker een dag vrij van mijn werk, zodat ik ook echt niets hoef, maar dat lijkt niet meer genoeg. Ik baal er vreselijk van en het huilen staat me nader dan het lachen. Ook mijn vriend en kinderen zijn hier de dupe van, want ik kan weinig meer van ze hebben, dus krijgen ze regelmatig een snauw van me. Ik probeer me in te houden, maar als je al drie keer tot 10 geteld heb is het genoeg, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik zie wel hoelang ik het zo nog red.

Ben ik de enige of hebben meer hier last van?

Groetjes Paula
27,1 weken

 
Hoi Paula,

En of ik het herken. Begin van mijn zwangerschap heb ik er geen last van gehad (ik heb uberhaupt nergens last van gehad) maar nu ik 26w 4 dgn ben pffffffff.........
Ik word 's morgens eigenlijk al moe wakker. Op mijn werk stort ik rond een uur of 3 uiterlijk helemaal in en branden mijn ogen uit mijn kop. Ik heb nergens fut voor en 's avonds lig ik om 9 uur in bed.
Ik heb het gevoel alsof ik helemaal gesloopt ben. En dat gaat nog 14 weken duren :-(
Ik hoop dat dit even een fase is.
 
Hee Paula,

Je zegt dat je het 'wilt'  volhouden tot week 30, maar volgens mij denkt je lijf daar anders over. Er is echt een grote groep vrouwen die het gewoon niet trekt tot 34 weken, dus schaam je er niet voor. Je hebt het niet voor het uit kiezen hoe je zwangerschap verloopt. Als ik jou was zou ik voor jullie gezondheid kiezen en je rust nemen. Ook voor je werk kan je wellicht beter een beslissing nemen dan maar te blijven 'proberen' waardoor je voor je gevoel op meerdere fronten te kort schiet.

groetjes max
 
Ik herken het (gelukkig) niet, maar wil je wel even adviseren om het er met je VK over te hebben. Misschien is er wel een reden voor je vermoeidheid, bijvoorbeeld een ijzertekort.

Sterkte!
 
Hoi meiden,

Ook ik herken het. Ik werk, door complicaties bij mijzelf (baby is alles goed) maar halve dagen, dus ik ga vaak 's middags mijn bed in. Dan slaap ik zo anderhalf tot 2 uur. Het enige is alleen dat ik denk dat ik 's avonds niet moe ben (dit is niet zo, maar ik voel het dan niet) en dus later mijn bed in ga. Ik kom er dan 's morgens bijna niet uit.
Heerlijk is dat mijn zoontje (2 jr en 10 mnd) nog slaapt tussen de middag, dus de dagen dat hij ook gewoon bij me is (4), kan ik ook van deze rust genieten.
Het is mijn 2de kindje, en ik merk nu dat het echt wel zwaar begint te worden. Ik ben 26 wk en 1 dag zwanger, dus ik heb ook nog zo'n 14 weken te gaan.
Ik wil je wel even een tip meegeven: Geef aan die vermoeidheid toe!!! Als je door blijft gaan, ga je dalijk doodmoe je bevalling in en kan je dus ook niet genieten van de eerste dagen van je kleine, want dan ben je oververmoeid. Het heeft echt geen zin om te denken: Ik slaap in mijn verlof wel, want de laatste paar weken slaap je slechter, waardoor je je rust ook minder krijgt. Ik spreek hiermee uit ervaring (betreft het slechter slapen). Hoe moeilijk het ook is: Luister naar je lijf!

Succes in elk geval!

Liefs Mylène
 
Hoi Meiden,

Ik herken het helemaal hoor.. Ik heb de "mazzel" dat ik vroegtijdig met verlof MOEST ivm bekkenproblemen (erfenis 1e zwangerschap) en kan zo een hoop rust nemen, maar merk ook echt dat het nodig is.. Mijin Hb (ijzergehalte) is aan de lage kant, en dat helpt ook niet mee..   Maar kom op meiden het is ook logisch natuurlijk.. we zijn zwanger, en dragen een heel kind met ons mee...   I hoop echt dat jullie af en toe een beetje rust kunnen pakken..

Succes!


 
Bedankt voor de reacties.

Het doet me "goed"dat ik niet de enige ben. Ik heb de laatste week ook veel pijnlijke harde buiken die echt op weeen lijken en heb me afgelopen donderdag ziek gemeld op mijn werk, omdat ik er even helemaal doorheen zat.

Ik heb de vk toen ook gebeld en die wilde dat ik even langs kwam. Ze heeft me het dringende advies gegeven om rust te nemen en minder te gaan werken en dan max. halve dagen te gaan werken en op die momenten dat het  kan het  ervan  te nemen, echt  niets in het huishouden gaan doen of iets dergelijks. Lekker languit en relaxen. Ze zei dat als ik zo doorga, ik over een week of twee dan helemaal "klaar" ben met werken en het dan helemaal niet meer lukt. Zelf heb ik dat gevoel ook wel, maar het lijkt wel alsof iemand anders het voor je moet zeggen, voordat het echt tot jezelf doordringt.

Mijn leidinggevende weet wel dat het niet lekker gaat en we gaan vandaag even praten over hoe of wat allemaal. Maar ja, als hij het er niet mee eens is, heeft hij toch pech, want voor mij is dit nu even belangrijker. Ik denk alleen niet dat er moeilijk over gedaan zal worden. jullie horen het wel.

groetjes Paula
 
Zo, mag lekker halve dagen werken. heb er nu twee gehad en ik moet zeggen dat het me goed doet. Even een middagslaapje doen en ik kan er weer een paar uurtjes tegenaan. Wel zo fijn voor mezelf en mijn vriend, maar zeker ook voor mijn kinderen. Die hebben nu tenminste niet elke keer zo'n kribbige moeder.

Vanmorgen had ik een andere vk  en die vond dat ik maar helemaal moest stoppen met werken en ze klonk best wel bezorgd. Ik kijk eerst dit maar eens aan en dan zien we wel weer verder. Moet eerst maar zien hoe het de komende weken zal gaan. Op zich hoef ik nu nog maar 5 weken te werken (en een halve dag van deze week), dus het schiet al op.

Groetjes Paula
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan