deel 2 bevallingsverhalen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Heyhey,

Ik kan de reacties weer eens niet lezen die als laatste geplaatst zijn. Vandaar even een deel 2. Ik kon wel van Senne genieten gelukkig. Maar niet zoveel als zou moeten denk k, En dat vind ik wel eens jammer. Maar we gaan vol goede moed verder en hopen nu op een betere bevalling. De VK heeft in ieder geval beloofd dat als ik weer naar het ziekenhuis moet dat er in ieder geval iemand mee gaat met ons. Een van de drie VK's dus dat is op zich wel een geruststelling. Dan ken je degene in ieder geval die je bevalling doet!

Liefs Janne
 
Hier het bericht van jersuus. Dat was het laatset bericht dat ik kon vindne.

Jemig meiden, wat een verhalen. Hier ook twee positieve verhalen hoor.
Mijn zoontje was 3 mei uitgerekend, 30 maart om half 12 's avonds braken de vliezen dus naar het zk omdat dat bijna 5 weken te vroeg was. De hele nacht wel wat gerommeld maar niet heel heftig. 's Morgens om half 8 directie gebeld dat ik niet meer kwam werken omdat ik in t zh lag, hierna zijn de weeen goed op gang gekomen. Om 12.12 is Milan geboren, heb wel 5 kwartier geperst, zijn hoofdje heeft een tijd gestaan. Ik had 2 miniscule hechtingen. Milan heeft 10 dagen in het zh gelegen, daarna heerlik mee naar huis.
Van mijn dochter 8 januari uitgerekend, 29 dec om half 7 's morgens braken de vliezen, 2 x naar t zh geweest voor ctg, Rond 8 uur 's avonds begonnen de weee flink, om kwart over 11 waren we in t zh, en om 10 over 12 is Yenthe geboren. Ze lag in stuit, binnen 6 min was ze er, eerst de billen en toen de rest. Geen hechtingen en om kwart voor 3 's nachts waren we weer thuis.
ben toch wel van plan om in het zh te bevallen, is ons prima bevallen. Yenthe heeft 5 min zuurstof nodig gehad, we vinden het wel een fijn idee dat alle medicsche zorg in de buurt is, en we hebbne het niet vervelend ervaren.
 
Ik las dat op Inge na iedereen horrorbevallingen had, maar ik heb die van mij absoluut niet als horror ervaren, maar juist als heel indrukwekkend en mooi. Zeker omdat het thuis was. Het persen deed bij mij pijn, maar de weeen niet. Echt niet. Ja, heel hard werken. En zo'n weeenstorm is geen pretje, want ik wist niet zo goed hoe ik het moest opvangen. Maar pijn, nee.

Ik had na de eerste een enorme kick. ZO van, wouw, dat heb IK gedaan en dat doet niemand me na (dat vervolgens de halve wereld kinderen krijgt vergeet je gemakshalve even, haha).

Ik ben 2 keer snachts bevallen en dat had iets heel sereens, iets intiems. Buiten is het stil, mijn oudste sliep door de bevalling heen, gedempt lichtje. Niemand die weet dat er binenn iets heel bijzonders gebeurt.

Die serene rust hoop ik in het ziekenhuis ook te treffen, maar dat verwacht ik eerlijk gezegd niet. En datis waar ik nog het meest tegen op zie.
 
Hey Swiepie,

Ik ken op zich ook wel de rust van het thuisbevallen, omdat ik zo lang thuis bezig ben geweest. Ja het is idd heel rustig en het was idd ook nacht en de sfeer die je hebt is wel fijn, maar ik moet je heel eerlijk zeggen dat de sfeer in het ziekenhuis ook niet onaardig was. Dus probeer je daar niet druk om te maken! Oke het is heel anders als dat het thuis is maar toch proberen ze het je wel naar je zin te maken. Waarom moet je ook al weer naar het ziekenhuis?

Groetjes Janne
 
zo zal ook ff mijn 2 bevallling schrijven zal beetje kort proberen te houden.
mijn eerste bevalling begon ene beetje s ochtends rond 10 uur
enkel keer ene beetje kramp.
en om 4 uur dacht ik he kon weleens echt een beetje beter beginnen.
om half 8 de verloskundige.
die even bij me gezetten en zei kom rond 11 uur wel weer.
tien uur s avonds was zoveel dat de verloskundige is gebeld ik had al persweeen.
zei kwam en ik had voledig ontsluiting. dus mocht persen. om 22:40 is me dochter geboren.

mijn tweede bevalling:
om 4 uur s nachts mijn bed uit naar de wc had toen wat slijm verlies en bloed.
daarna af en toe wat weeen om 7 uur me man ook wakker, had lekker laten slapen. (had namelijk 4 dagen er voor last gehad van 4 uur lang voorweeen dacht straks is het weer nog niet zo ver.) die bleef thuis had wat hoofdpijn, maar ik zie ook het kan weleens beginnen dus je moet thuis blijven.
om 8 uur vliezen gebroken. verloskundige gebeld. ik zelf nog lekker onder de douche gestaan. me dochter nog gauw door familie opgehaald om 8:40. de verloskundige was er om 8:50 en ik was inmiddels niet meer onder de douche mocht gaan liggen en had al ontsluiting genoeg. 9:00
mocht voorzichtig mee persen. werd al gauw meer en om 9:10 was me zoon eral.
een vlugge bevalling dus vooral die van me zoon.
ben heel benieuwd hoe deze keer mijn bevalling gaat. hou wel rekening mee dat het snel gaat, maar wil ook iets rekening mee houden dat het deze keer langer kan gaan duren. bij me zoontje had ik een beetje gerekend oh dan is het er naar een uur of 15:00, maar hij was er al om 9:10 uur.
groetjes marielle
21 weken zwanger
 
Zoveel moeite gedaan in de vorige topic om mijn bevallingsverhaal te typen maar ik zie dat deze niet zichtbaar is. Nog een poging dan :)

Op de uitgerekende datum verloor ik tegen 19.00 uur de slijmprop. Ik had gehoord dat het dan nog wel dagen, weken kan duren dus maakte me niet zoveel zorgen. Ik s avonds nog naar zwangerschapsgym maar voelde toch wel af en toe wat krampen. Tegen 23.00 uur s avonds had ik al aardig wat weeen om de vijf minuten en dit is zo doorgegaan tot de volgende ochtend 11.00 uur. Toen had ik nog steeds geen ontsluiting en heeft de vk besloten om me naar het ziekenhuis te sturen. Helaas geen thuisbevalling.

In het ziekenhuis ging ik om 13.00 uur aan het infuus met wee opwekkers. Dit ging echt ontzettend hard en had het gevoel dat ik geen tijd had om adem te halen ook de pijn was op een gegeven moment niet meer uit te houden. Na drie mislukte ruggeprikken eindelijk een goeie gezet, wat een opluchting......Maar ze hadden in de tussentijd niet meer gekeken hoeveel ontsluiting ik had. En ja hoor 10 centimeter terwijl de verdoving er nog minstens een half uur in zou zitten. Dus ik persen op commando van de gyn aangezien ik geen gevoel had vanaf mijn middel. Heel aparte ervaring. Na 21 minuten met een knip kwam dan onze dochter. Wat een heerlijk gevoel.

Ik hoop bij deze op een thuisbevalling, wil ik toch wel een keer meemaken.

Groetjes Cindy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan