Depressie en nu?

Hallo

Ik heb een zoontje van bijna 10 maanden en hij doet ook heel veel moeite om te slapen. Op het begin liet ik hem gewoon huilen en viel hij vanzelf in slaap en dat gaf mij zo'n goed gevoel. Ik was stressvrij. Naarmate hij ouder werd (6maanden)
Kreeg ik een depressie. Ik woon in een 1kamers appartement met mijn zoontje en mijn vriend samen. (te druk) Maar ik ben bezig om een urgentie aan te vragen.
Nu dat ik depressie heb kan ik hem heel moeilijk laten huilen. Dus moet ik hem of wiegen of de vinger geven, jullie zullen wel denken (wat een gek!) maar depressie is niet iets kleins. Het geeft je veel stress mee en als je kind dan ook niet wilt slapen dan weet je gewoon niet meer wat je moet doen.

Ik vraag me dus af of er wel iemand is die een beetje ervaring heeft met mijn situatie. Weet iemand misschien hoe ik hem het beste kan laten slapen zonder de vinger te geven en zonder te wiegen? Hij wordt wel een paar keer wakker in de nacht en dan moet ik hem weer mijn vinger geven.

Ik vind het zo zonde, normaal sliep hij gewoon in zijn eigen bedje en liet ik hem gewoon huilen en viel hij in slaap. Ook sliep hij veel langer. Ik moet altijd naast hem liggen om te zorgen dat hij langer doorslaapt. (dus elke keer mijn vinger geven)

Ik weet dus echt niet meer wat ik moet doen. Kan iemand me a.u.b helpen??

Groetjes...
 
Hoi,
Ik heb zelf ook een depressie gehad, maar had toen nog geen kinderen. Ik kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk je situatie is. Het is allemaal een beetje dubbelop. En depressief, en samen in een hele kleine ruimte, en net je eerste kind! Heel moeilijk en niet goed.
Ik denk dat je in ieder geval naar je huisdokter moet om hulp te vragen van maatschappelijk werk/riagg ofzo. Misschien kunnen deze mensen ook een urgentiebrief schrijven voor de woningbouwvereniging.
Misschien is het ook een goed idee om je kindje af en toe uit te besteden. Bijv. dat een vriendin/familie hem een dagje en/of nachtje neemt, zodat jij een beetje aan je slaap komt.
Het slaapprobleem van je zoontje is niet zo makkelijk op te lossen in een enkele ruimte. De reden waarom hij slechter gaat slapen is vooral omdat hij ouder begint te worden. Het opvoeden begint en juist in een tijd waarop jij dat niet op kan brengen. Is er echt geen andere ruimte? Bijv. een halletje/overloop waar hij veilig, maar wel alleen kan slapen. Rond deze leeftijd beginnen kinderen je namelijk al een beetje te testen en dat is heel zwaar.
Misschien kan je man het s'nachts ook vaker van je overnemen. Voor methodes om hem beter te laten slapen zie forum Bevallen begin 2006 onder het kopje 'ik wordt er helemaal gek van' ofzo, van mamavanrosa.
Meer raad heb ik denk ik niet, maar zoek in ieder geval hulp, okee?
Ivy
(Ik zal je op het forum in de gaten houden.
 
hoi hoi

ik had het ook met die kleine van mij maar nu ligt hij in ze eigen bed en als hij wakker wordt ga ik gewoon even bij   hem staan tot hij weer slaapt. geef hem in ze eigen bed je vinger of druk je wang even tegen zijn wang maar probeer hem in zijn eigen bedje weer in slaap te krijgen het kost even wat energie en je moet er wat vaker uit s'nachts maar bij ons hielp het wel .ik hoop dat je er iets aan heb
 
Hallo,

bedankt voor jullie reactie, Gelukkig dat er ook mensen zijn die mij begrijpen. Op dit moment heb ik hulp bij de dokter en binnenkort kan ik bij de gelderse roos terecht. Ook heb ik via een maatschappelijk werker een urgentiebrief aangevraagd die we samen dan gaan invullen. Jammergenoeg heb ik maar een klein gangetje waar ik hem dus helemaal niet kan laten slapen. Vooral omdat daar ook de deur zit van de badkamer en toilet.  Ik zal  jullie  advies opvolgen en  maar hopen dat het lukt.  

Ik neem nu wel anti-depressie in maar dat  helpt niet echt daartegen. Ik ben wel wat  rustiger geworden en ik kan ook  makkelijker slapen dan toen. Maar s'morgens heb ik wel moeite om uit bed te komen. Maar dat is ook helemaal geen probleem. Ik zit nog op school dus heb ik wel een paar uurtjes tijd voormezelf want dan past mijn vriend  op  mijn zoontje.  

Groetjes en bedankt  
 
Heb geen verstand van een depressie....maar wil je wel veel sterkte wensen!
Lijkt me erg zwaar. kleine woonruimte en een slecht slapend kind ken ik wel!.....erg moeilijk ook.

Wat ik niet lees in je verhaal: heb je geen speentje voor hem?
Dan kan je het miss een beetje afbouwen.
Eerst bij jou met een vinger...dan met een speen..en dan wat verder weg....

succes hoor.....als hij strax een beetje een beter ritme krijgt en jij je ook weer beter voelt scheelt t al een hoop.


 
Terug
Bovenaan