Hoi allemaal.
Ik zal proberen het verhaal zo kort mogelijk te houden. In 2018 ben ik bevallen van een dochter, het heeft 3 jaar geduurd tot ik zwanger werd van haar.
Daarna heb ik 2 miskramen gehad waarvan de 2e keer er psychische flink in heeft gehakt.
Nu ben ik opnieuw zwanger, as dinsdag ben ik 17 weken.
Vanaf dat ik weet dat ik zwanger ben heb ik er een goed gevoel bij. Maar door de miskramen ben ik wel onwijs onzeker. Dat resulteerd er in dat ik vaak de verloskundige bel dat ik mij onzeker voel, als ik even buikpijn heb maak ik mij direct zorgen, als ik even niets voel maak ik mij direct zorgen.
Ik dacht dat ik met 14 weken een paar plopjes voelde maar tot de dag van vandaag voel ik helemaal niets meer. Nu begrijp ik dat dat normaal is met dit termijn en dat weet ik, maar mijn hoofd is momenteel een raar ding.
Vorige week in tranen contact opgenomen met de verloskundige, ik voel mij down, onzeker, ik weet het allemaal gewoon even niet meer. Ik kan helemaal niet genieten van deze zwangerschap. Afgelopen maandag mocht ik even langs komen om het hartje te luisteren met de doppler en ze kon het direct vinden. Maar toch dan ben ik weer thuis en slaat de twijfel toe, was dit wel echt de baby was dit niet mijn hartslag?
Er heerst best wel een taboe over zwangerschapsdepressie. Nu is dit nog niet vast gesteld bij mij maar de kans is groot en daarom ben ik door gestuurd naar de pop poli. Morgen heb ik mijn 1e afspraak. Verloskundige denkt dat ik mijn miskramen niet goed heb kunnen verwerken en dat het er nu dus allemaal uit komt.
Iemand ervaring met zwangerschapsdepressie? Of die mij gewoon even een peptalk kan geven om door deze zondag te komen. De dagen duren momenteel namelijk erg lang..
Ik zal proberen het verhaal zo kort mogelijk te houden. In 2018 ben ik bevallen van een dochter, het heeft 3 jaar geduurd tot ik zwanger werd van haar.
Daarna heb ik 2 miskramen gehad waarvan de 2e keer er psychische flink in heeft gehakt.
Nu ben ik opnieuw zwanger, as dinsdag ben ik 17 weken.
Vanaf dat ik weet dat ik zwanger ben heb ik er een goed gevoel bij. Maar door de miskramen ben ik wel onwijs onzeker. Dat resulteerd er in dat ik vaak de verloskundige bel dat ik mij onzeker voel, als ik even buikpijn heb maak ik mij direct zorgen, als ik even niets voel maak ik mij direct zorgen.
Ik dacht dat ik met 14 weken een paar plopjes voelde maar tot de dag van vandaag voel ik helemaal niets meer. Nu begrijp ik dat dat normaal is met dit termijn en dat weet ik, maar mijn hoofd is momenteel een raar ding.
Vorige week in tranen contact opgenomen met de verloskundige, ik voel mij down, onzeker, ik weet het allemaal gewoon even niet meer. Ik kan helemaal niet genieten van deze zwangerschap. Afgelopen maandag mocht ik even langs komen om het hartje te luisteren met de doppler en ze kon het direct vinden. Maar toch dan ben ik weer thuis en slaat de twijfel toe, was dit wel echt de baby was dit niet mijn hartslag?
Er heerst best wel een taboe over zwangerschapsdepressie. Nu is dit nog niet vast gesteld bij mij maar de kans is groot en daarom ben ik door gestuurd naar de pop poli. Morgen heb ik mijn 1e afspraak. Verloskundige denkt dat ik mijn miskramen niet goed heb kunnen verwerken en dat het er nu dus allemaal uit komt.
Iemand ervaring met zwangerschapsdepressie? Of die mij gewoon even een peptalk kan geven om door deze zondag te komen. De dagen duren momenteel namelijk erg lang..
