Helloo (aanstaande) mama's
Ik heb anderhalf jaar een abortus gedaan met tegenzin en ben daar zowel lichamelijk als geestelijke klachten over gehad (hartkloppingen hyperventilatie kortademing somber zijn en negatieve gedachtes).
Heb me in me eentje me zelf een beetje omhoog kunnen trekken het lukte prima soms had ik dan wel een uurtje of 2 op een dag dat ik weer somber voelde.
Nu ben ik 9 weekjes zwanger was de eerste paar dagen wel happy en daarna leek het alsof ik van een rots afben gevallen ik besef niejj echt dat ik zwanger ben heb weer echt vreselijke negatieve gedachtes ( niejj dat ik me zelf aan wil doen ) maar ben juist bang dat er wat gebeurt .
Vooral toen een goeie vriendin van mij 26 dec onverwachts was overleden toen trok ik het niejj meer.
Ik lach met moeite heb weer last van me hart en kortademig. Ik baal dat deze zwangerschap niejj net me eerste was toen had ik geen last was zoo vrolijk vond niks erg omdat ik toch aan me kleine dacht die elke dag bij me was , maar deze geniet ik echt niejj van
En heb ook echt geen zin in sex of dat me vriend me aanraakt dan heb ik zo een vies of slecht gevoel ofzow en daar baal ik echt van want we houden super veel van elkaar.
Heeft 1 van jullie lieve (aanstaande) mama's dit ooit mee gemaakt en hebben jullie advies of weten jullie misschien wat er met me aan de hand is want word er gek van hartstikke bedankt alvast groetjes Babiejj
Ik heb anderhalf jaar een abortus gedaan met tegenzin en ben daar zowel lichamelijk als geestelijke klachten over gehad (hartkloppingen hyperventilatie kortademing somber zijn en negatieve gedachtes).
Heb me in me eentje me zelf een beetje omhoog kunnen trekken het lukte prima soms had ik dan wel een uurtje of 2 op een dag dat ik weer somber voelde.
Nu ben ik 9 weekjes zwanger was de eerste paar dagen wel happy en daarna leek het alsof ik van een rots afben gevallen ik besef niejj echt dat ik zwanger ben heb weer echt vreselijke negatieve gedachtes ( niejj dat ik me zelf aan wil doen ) maar ben juist bang dat er wat gebeurt .
Vooral toen een goeie vriendin van mij 26 dec onverwachts was overleden toen trok ik het niejj meer.
Ik lach met moeite heb weer last van me hart en kortademig. Ik baal dat deze zwangerschap niejj net me eerste was toen had ik geen last was zoo vrolijk vond niks erg omdat ik toch aan me kleine dacht die elke dag bij me was , maar deze geniet ik echt niejj van
En heb ook echt geen zin in sex of dat me vriend me aanraakt dan heb ik zo een vies of slecht gevoel ofzow en daar baal ik echt van want we houden super veel van elkaar.
Heeft 1 van jullie lieve (aanstaande) mama's dit ooit mee gemaakt en hebben jullie advies of weten jullie misschien wat er met me aan de hand is want word er gek van
hartstikke bedankt alvast groetjes Babiejj