De laatste tijd ben ik een beetje van slag. Begin ging eigenlijk alles lekker maar nu (32wk) gaat alles me tegen staan. Ik voel me gewoon een beetje alleen. Mijn vriend is erg lief voor me daar ligt het niet aan. Mij vriendinnen laten mij wel alleen ik wordt nergens meer voor gevraagd want dan krijg je zo'n opmerking van je bent zwanger, alsof je dan niks meer kan. Ik ben gewoon erg teleurgesteld in ze. Als je iets wil vertellen merk je gewoon dat ze niet echt luisteren. Ik vind dit erg jammer, dit is toch weer een nieuwe stap in mijn leven wat ik graag kwijt wil aan vriendinnen. Het hoeft niet altijd maar over kinderen gaan maar een beetje mee leven moet toch kunnen?? Ik moet nu gewoon even mijn ei kwijt. Sorry
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Depri
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi Nathalie,
wat vervelend lijkt me dat! Ik vind het ook wel confrontrerend want dat is precies waar ik zelf ook bang voor ben geweest. Bij mij valt het overigens tot nu toe gelukkig mee...
Als ik je verhaal zo lees dan stel ik me voor dat jij de eerste bent van je vriendinnen die zwanger is, en weten zij zich waarschijnlijk niet goed een houding te geven en kunnen ze zich ook niet goed voorstellen wat jij meemaakt. Misschien willen ze er ook nog helemaal niet over nadenken omdat het voor hen nog te ver van hun bed is.
Maar misschien heb ik het ook wel mis.
Ik vraag me af of het zinvol is om je gevoelens eens met hen te bespreken. Of (dat is misschien iets veiliger) ze gewoon eens ronduit vragen wat ze er eigenlijk van vinden dat jij een kindje krijgt en moeder wordt. Als het een stevige vriendschap is dan zou dat toch moeten kunnen lijkt me. Misschien dat het daarna een stuk beter gaat.
Sterkte,
N.
37 wkn
wat vervelend lijkt me dat! Ik vind het ook wel confrontrerend want dat is precies waar ik zelf ook bang voor ben geweest. Bij mij valt het overigens tot nu toe gelukkig mee...
Als ik je verhaal zo lees dan stel ik me voor dat jij de eerste bent van je vriendinnen die zwanger is, en weten zij zich waarschijnlijk niet goed een houding te geven en kunnen ze zich ook niet goed voorstellen wat jij meemaakt. Misschien willen ze er ook nog helemaal niet over nadenken omdat het voor hen nog te ver van hun bed is.
Maar misschien heb ik het ook wel mis.
Ik vraag me af of het zinvol is om je gevoelens eens met hen te bespreken. Of (dat is misschien iets veiliger) ze gewoon eens ronduit vragen wat ze er eigenlijk van vinden dat jij een kindje krijgt en moeder wordt. Als het een stevige vriendschap is dan zou dat toch moeten kunnen lijkt me. Misschien dat het daarna een stuk beter gaat.
Sterkte,
N.
37 wkn
tja dat is nu idd een vorm van discrimninatie he..
wellicht zou je je ongenoegen uit kunnen spreken zijn ze er niet van gediend dan hebben ze pech dan zijn ze het je ook niet waard vind ik persoonlijk.
en tja straks als je kindje er een maal is dan willen ze natuurlijk allemaal erbij zijn en dan sta jij waarschijnlijk in het hoogtepunt nu vinden ze je maar een last maar vind dat je dan tegen die tijd ook hard moet zijn zo van jullie wilden me toen ook niet nu dan ook niet en je vindt vanzelf nieuwe vriendinnen die je waarschijnlijk wel onverwaatrdelijk steunen ik weet het is heel moeilijk maar soms moet je boven dingen blijven staan,,,, heel veel succes en een dikke knuf
wellicht zou je je ongenoegen uit kunnen spreken zijn ze er niet van gediend dan hebben ze pech dan zijn ze het je ook niet waard vind ik persoonlijk.
en tja straks als je kindje er een maal is dan willen ze natuurlijk allemaal erbij zijn en dan sta jij waarschijnlijk in het hoogtepunt nu vinden ze je maar een last maar vind dat je dan tegen die tijd ook hard moet zijn zo van jullie wilden me toen ook niet nu dan ook niet en je vindt vanzelf nieuwe vriendinnen die je waarschijnlijk wel onverwaatrdelijk steunen ik weet het is heel moeilijk maar soms moet je boven dingen blijven staan,,,, heel veel succes en een dikke knuf
Als het echte vriendinnen zijn, moet je tegen hen kunnen zeggen hoe je je voelt. En zonder dat zij zich meteen aangevallen voelen. Dit is idd niet zo leuk voor je. Tuurlijk moet het niet te veel over die baby gaan, maar het is wel iets dat jou nu bezighoudt en bij je hoort, dus je vriendinnen zouden wel een beetje interesse moeten tonen. Sterkte!
ja ik herken dit wel. Ik heb twee van mijn vriendinnen de hele zwangerschap nog niet gezien. Ben nu n35 wk zwanger. Ze zeggen wel steeds dat ze langs komen om mijn buikje te bewonderen, maar ze komen mooi niet. En er zijn ook vriendinnen die gewoon niet meer bellen. Ze hebben het idee dat je nu zo'n totaal ander leven hebt, dat we niet meer op één lijn liggen. Natuurlijk veranderd er van alles, maar je blijft toch dezelfde persoon, met dezelfde interesse? Alsof je leven stopt met een kindje, zo denken zij. Maar inderdaad, je echte vrienden zouden je wel moeten steunen ja.. Succes nog verder. knuffel