<p>Hi allemaal,</p><p>Dilemma. Diep in mijn hart zou ik graag een derde kindje willen. Althans. Als ik de praktische bezwaren (auto,vakanties,geld etc.) wegwuif. Ik heb een zoon en een dochter. Zoon is 4 en dochter 2.5 jaar. Zij beginnen nu eindelijk wat zelfstandiger te worden, dus meer rust in huis. Waarom.dan nog een derde vraag je je dan af ? Ik smelt bij de gedachte aan een baby in mijn buik, de kraamperjode, babyshoppen, alles weer voor ze eerste keer meemaken enz. </p><p>Maar dan, mijn zoontje heeft tos. Taalontwikkelingsstoornis dit kan erfelijk zijn. Heel gevoelig kind. Doe ik hem hier wel een plezier mee? Hoe gaat dit voor zijn ontwikkeling zijn enz.allemaal vragen.</p><p> </p><p>Iemand die mij kan adviseren?</p><p> </p>
Derde kind wél of niet ivm tos
- Onderwerp starter Gebruiker10178319
- Startdatum
Lastig! Deze keuze zullen jij en je man samen moeten maken.
Het belangrijkste vinden wij dat de andere kinderen er niet onder lijden. Kunnen jullie zoon nog voldoende begeleiden en is er genoeg qualitytime met de kinderen als er een 3e kindje komt?
Persoonlijk zou ik wel ook kijken naar praktische bezwaren. Wij vinden het belangrijk dat onze kinderen een eigen slaapkamer hebben, er voldoende middelen zijn nu maar ook om ze in de toekomst te laten studeren zonder studieschuld en kunnen jullie nog steeds leuke dingen doen en op vakantie?
Het belangrijkste vinden wij dat de andere kinderen er niet onder lijden. Kunnen jullie zoon nog voldoende begeleiden en is er genoeg qualitytime met de kinderen als er een 3e kindje komt?
Persoonlijk zou ik wel ook kijken naar praktische bezwaren. Wij vinden het belangrijk dat onze kinderen een eigen slaapkamer hebben, er voldoende middelen zijn nu maar ook om ze in de toekomst te laten studeren zonder studieschuld en kunnen jullie nog steeds leuke dingen doen en op vakantie?
Bedankt voor je reactie. Hoe groot acht jij de kans op nog een kindje met TOS? Mijn dochter van 2.5 heeft het niet (althans praat goed). Niet dat ik niet nog "zo'n" kindje zou willen, maar het is best ingrijpend.
Dat kan niemand met zekerheid zeggen.. Sorry! Ik zou willen dat ik een beter antwoord had, maar het is bijvoorbeeld ook nog niet heel lang bekend dat het erfelijk is. Laat staan hoe groot de kans is om het te krijgen. Ik heb kinderen behandeld die de enige waren in hun gezin, maar ik heb ook wel eens alle vijf de kinderen in behandeling gehad.
Bedankt voor je reactie. Ik snap het. Ik vind het zo lastig, omdat mijn oudste zoontje zo moet vechten in mijn ogen. Willen we dat een ander kindje dat dan ook "aandoen"? Aan de andere kant denk ik dan, dan heeft mijn zoontje een medestander dichtbij. Het is zo moeilijk. Wil hem ook niet tekort doen , door straks bezig te zijn met een baby ipv hem begeleiden.