Dilemma

A

Anoniem

Guest
hoi meiden.
ik zit met een dilemma.
mijn man en ik zitten er erg aan te denken om voor een 2e te gaan alleen het probleem wat ons in de weg staat is het huis.
ons huis is te klein om twee kindjes op te voeden en wil niet dat de 2 kindjes op 1 kamertje moeten slapen.
we wonen in een huur huis en schrijven regelmatig op een 1 gezinswoning maar het schiet niet echt op.

we willen wachten totdat we een nieuw huis hebben maar mijn hormoontjes verlangen naar een broertje of zusje voor Daan.
ik dacht kan wel stoppen met de pil en dan de natuur zijn gang laten gaan want met Daan duurde het ook 7 maanden maar wie zegt mij dat het bij die 2e ook zo lang zal duren.
moet er niet aan denken dat ik zwanger ben en aan het einde van de rit nog steeds geen huis heb.
wat denken jullie wat we moeten doen.
ben wel blij dat ik het even van me af kan schrijven.hahaha
groetjes Arjanne Mama van Daan 14-08-2007
 
Hoi Arjanne,

Kun je niet ergens nagaan hoe lang het gemiddeld duurt voor je in aanmerking komt voor een eengezingswoning. Misschien kun je dan beter beslissen wanneer je definitief voor een tweede kindje gaat.

Misschien kun je anders de kleine tijdelijk bij jullie op de kamer laten slapen of gaat dat ook niet qua ruimte. Linda kan je daar vast tips voor geven. Daar gaat het tenslotte ook al ruim een jaar goed.

Groetjes en heel veel succes met het maken van een keuze.
Inge
 
Hoi Arjanne,

Ik zou je gevoel en je hart volgen. Praktische zaken zijn altijd op te lossen.
Ik heb ook heel lang lopen twijfelen of we aan een tweede moesten beginnen want ik had ook zoveel excuses. Ons zoontje  die nog niet doorsliep, mijn studie, mijn werk, etc.....
Afgelopen maand heb ik besloten te stoppen met de pil zodat we aan het einde van het jaar willen gaan voor een tweede. Ik zie wel hoe het dan gaat.
Een klein huis is inderdaad niet fijn maar mocht je tegen die tijd nog geen ander huis hebben, dan is er vast wel een oplossing te vinden om de tijd te overbruggen.
Vroeger leefden gezinnen met 10 kinderen in huizen waar men nu van zegt dat het geschikt is voor mensen met 2 kindjes. En vroeger waren ze toch ook gelukkig?
Ik heb tot aan mijn 11e met mijn broer op de kamer geslapen (hij was toen al 14) en ik vond het altijd super gezellig.
Ik zou dus gewoon voor een tweede gaan en zien wat de toekomst je brengt!

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
 
Hoi Arjanne!

Ik weet niet hoe jullie er financieël bij zitten, maar misschien is het huren van een woning in de vrije sector een optie? Dat zijn huurwoningen met een hoge huurprijs, waar je geen huurtoeslag voor kan krijgen. Zulke huurwoningen staan o.a. op Woningnet en je krijgt ze niet altijd even snel, maar volgens mij wel sneller dan als je reageert op eengezinswoningen met een lagere huurprijs.

Toen ik zwanger werd van Tara, woonden ik en mijn man in een 2 kamer appartement van 45 m2! Onze slaapkamer had slechts plaats voor ons tweepersoonsbed en onze klerenkast. Bij navraag bij de gemeente om een grotere woning te krijgen i.v.m. gezinsuitbreiding, kreeg ik helaas te horen dat ik geen voorrang zal krijgen. Want het ging niet om ruzie met de buren bijv., maar om een kind krijgen en dat was onze eigen keuze. Gelukkig bleef ik reageren op huurwoningen en toevallig reageerde ik op een nieuwbouwhuurwoning en werden wij als gelukkigen uitgekozen!

Ik hoop voor jullie dat er snel een oplossing zal komen voor jullie woonruimte, zodat jullie voor de tweede kunnen gaan.

Groetjes,
Shivana
 
Tja, ik vind dit soort dingen altijd moeilijk.

Wij wonen in een huis met maar twee (wel ruime) slaapkamers. Om een slaapkamer te splitsen moeten we uitgebreid gaan verbouwen, en hebben we geen zin in.

Mijn kinderen gaan dus wel een kamer delen, maar met een kastenwand ertussen. Dus ze hebben wel ieder hun eigen gedeelte. Eline slaapt nu nog bij ons op de slaapkamer.

Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om aan een goede betaalbare woning te komen. En de wachtlijsten bij de woningbouw, nee, daar word je niet vrolijk van. Bij ons in de randstad sta je gemiddeld 7 jaar op de wachtlijst voor een eengezinswoning, ten minste, een paar jaar geleden.

Ik zou mijn gevoel volgen, maar ja, ik vind het geen probleem dat kinderen een kamer delen. Stel dat je snel zwanger word, en de baby zou nog in dit huis moeten wonen, zou je dat echt een onoverkomelijk probleem vinden? Zo ja, dan moet je toch eerst op huizenjacht.

Succes!
 
bedankt voor jullie reacties!
we hebben er vanavond uitvoerig over gesproken met z,n tweetjes en we hebben besloten om toch nog even te wachten totdat we een geschikt huis hebben,
lijkt ons beiden beter ook ivb m,n werk wat nu net lekker gaat.

we reageren ook regelmatig op woningnet en dan komen wij ook voornamelijk in aanmerking voor de vrije sector maar dan worden we het steeds net niet.
maar goed het spreekwoord luid:de aanhouder wint!
komt vast goed.
en geduld is een schone zaak.

maar bedankt dat jullie met me hebben mee gedacht.
groetjes Arjanne
 
Hoi Arjanne,

Lastig die beslissingen. Wij zitten ook al eeuwig te twijfelen of we wel of niet moeten verhuizen. Wel fijn dat  jullie nu  in ieder geval  een beslissing hebben kunnen nemen. Wel moeilijk om je gevoel even uit te schakelen voor 'the greater good'.

Ik hoop dat jullie snel een nieuw huisje krijgen toegewezen, dan een mooi, lief, gezond kindje krijgen en nog lang en gelukkig leven!

Groetjes, Marisa
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan