Dilemma

Hoi dames,

moet even mijn verhaaltje kwijt.
Ik ben al 14 jaar samen met mijn lieve man en weet nog goed dat mijn schoonmoeder altijd geroepen heeft ik ga nooit op de kleinkinderen passen. Wil niet aan huis gebonden zijn en zeker geen vaste dagen. Nu is het zo dat mijn schoonbroer 4 jaar samen is met zijn vriendin en ze vlak voor ons ook ouders zijn geworden. Nu is het dat mijn schoonmoeder daar wel 2 vaste dagen gaat opletten. Begrijp me niet verkeerd ik heb gelukkig lieve ouders die onze lieve meid graag opvangen als ik weer ga werken maar snap niet waarom mijn schoonmoeder een verschil maakt tussen ons en haar andere zoon. Ze heeft wel tegen mijn man gezegd dat ze hoopt dat ik er niet boos over ben. Ben helemaal niet boos maar wel erg teleurgesteld. Waarom maakt ze verschil in wat ze voor wie doet. Mijn ouders hebben ook 2 kinderen en ze doen voor mijn zus en mij evenveel dacht ook dat het zo hoort. Moet ik dit uiten naar mijn schoonmoeder toe. Mijn verstand zegt dat ik het moet laten rusten maar mijn gevoel zegt anders. Zelfs mijn moeder snapt dit niet goed. Weet echt niet wat ik hiermee moet doen.
 
Ik breek even in vanaf het juli forum...

Ik ken het probleem!! Ons 'oorlog' is ook begonnen om de kinderen. Onze dochter was het eerste snel overprikkeld en had veel rust nodig. Schoonmoeder voelde zich beledigd dat wij niet wilde dat dochter van hun dochter tegelijk daar was als onze dochter. Je kan toch een kleine meid van 4 niet weg houden bij een baby? Nee, oma dacht dat wij twijfelde aan haar oppassen en bladibla. Wij alles WEER uitgelegd hoe het zit met die overprikkeling maar ze willen er gewoon niet aan. Hun wilde toen ook niet meer oppassen op onze dochter (niet om onze dochter maar ook om ons, en dan vooral om mij, als schoondochter zijnde) Als er nu ook maar een scheet dwars zit, dan is het gelijk, klaaar we passen niet meer op. Wij hebben nu besloten het andersom te doen. Jullie passen indd niet meer op! Maar ook niet als het jullie wel uitkomt! Wij kunnen er niet van op aan dat ze op de afgesproken dagen wel oppassen dus klaar. Heel kinderachtig misschien, maar het blijft ook aan mij vreten.. Wel op je andere kleindochter maar niet op deze kleindochter??

Conclusie.. ik denk maar zo.. hun missen meer dan wij. Wij zien de kleine elke dag, genieten er elke dag van en als hun dat niet willen? Dan missen ze maar een hoop! Mensen op die leeftijd kan je toch niet meer veranderen.. Je kan altijd aangeven hoe je je erbij voelt maar verwacht niet dat ze veranderen.. je kan je tijd wle nuttiger besteden!
 
Ik ga je niet zeggen wat je moet doen. Maar ik vind het wel een heel vreemde situatie. Wat raar dat ze het bij hun wel wil en bij jullie niet.. En dat ze vraagt aan jouw man of jij niet boos bent laat wel zien dat ze weet wat ze doet.
Misschien kan je haar toch confronteren, maar gewoon op een rustige manier met haar er over praten en haar laten uitleggen waarom ze het zo doet. Op deze manier begrijp jij het niet.. En je schoonmoeder zal ook bang blijven dat jij misschien boos bent..
 
zo bang is ze niet ze heeft het groot vol trots op facebook staan dat ze graag op der andere kleindochter past. Dit steekt mij wel enorm. Maar ik ga er niks van zeggen vind het wel goed zo. En idd zij missen heel veel van ons meiske. Heb erg geluk met mijn ouders. Ze letten een dag op de kids van mijn zus en willen maar al te graag op onze meid passen. Zo kan het dus ook.
 
Je moet alleen wel je eigen gevoelens goed in de gaten houden.. kan je het echt los laten? Als het je ook maar iets bezig houd dan zou ik wel laten weten hoe je je voelt, maar heb geen verwachtingen. Zo heb jij er alles aan gedaan voor je eigen gevoel en als zij daar nog niks mee doet dan is het haar probleem. Zet je eigen ouders een extra in het zonnetje en indd.. wees maar dankbaar dat er altijd nog ouders zijn die het wel leuk vinden!! Geniet van je meisje!
 
Terug
Bovenaan