Dingen waar ik tegenaanloop

<p>Hoi dames,</p><p>ik heb een super lieve dochter van 2 maanden.</p><p>we zitten tegen het punt van doorslapen aan, dus dat is natuurlijk geweldig. Nou mocht ik al niet klagen want ze kwam sowieso maar 1x in de nacht. Als ze kwam was het altijd tussen 3/4 uur. En nu laatste week verschilt het vanwege het bijna doorslapen (denk ik) nu komt ze rond tijden als half 5/6. Ze krijgt tussen half 11/11 uur dr laatste fles.</p><p>nou slaapt ze laatste 2 weken zo slecht overdag in dr box of eigen bed. Ik krijg dr gewoon niet in slaap. Dus dan pak ik dr natuurlijk steeds vast na 2 uur proberen haar in slaap te krijgen.</p><p>(misschien het sprongetje???‍♀️)</p><p>nu wil ik gaan proberen dr met ieder dutje in bed te gaan leggen. Het door zetten is bij mij alleen zo lastig. Dr laten huilen is denk ik geen optie (wil ik ook eigenlijk niet) want dan gaat ze alleen maar harder brullen. Hoe hebben jullie dit aangepakt? Ik moet volgende week weer gaan werken (met zooooveel tegenzin ?) en wil niet dat ze constant bij mensen in dr armen slaapt. (Mijn schoonouders houden dr sowieso al teveel vast. Wordt knettergek van ze. Ze luisteren ook niet naar de tijden die ik zeg over Hoelaat ze moet eten. (Mijn man heeft ze al zovaak gezegd dat ze daarnaar moeten luisteren. Ik heb het ookal gezegd) dus dat ze naar hun gaat.. daar kijk ik altijd tegenop. Maar wil ook niet altijd over ze klagen tegen mijn man. Ookal is hij het met mij wel altijd eens en zegt hij zelf: ons kind, onze regels blabla maar als ik dan steeds iets moet “klagen” over zijn ouders.. dat is gewoon vervelend voor hem lijkt me. Hier zou ik ook nog een heel andere post over kunnen maken. Moest me ff uitten hier. </p>
 
Kan goed met n sprongetje te maken hebben. Hoewel ik me met mijn zoontje nog herinner dat hij dit ook met fases had. Denk dat het goed is om je dochtertje vanaf nu elk slaapje in dr bedje te doen. Zo creer je iig rust en regelmaat voor dr. Je hoeft haar ook niet te laten huilen als je dat niet wilt/kunt. Kon ik toen ook nog niet. Ik heb wel ff flink geinvesteerd in telkens terug gaan, speentje geven, aai over de bol, muziekding weer aan en weglopen. Dit kon wel eens heeeeeeeel lang duren, maar uiteindelijk viel ie in slaap. Wel met t gevolg dat hij dan sliep als t tijd was voor de fles. Ik rekte het uiterlijk n half uur (zodat hij toch nog ff slaap pakte), maar maakte hem dan toch wakker voor zijn fles. Hier heeft het n hele tijd geduurd, maar uiteindelijk was het de aanhouder wint en sliep hij elk slaapje keurig in zijn bedje! En natuurlijk, zijn er altijd weer fases dat het even niet zo goed gaat, maar goed, dat hou je toch, ze zijn nog klein he? 
 
Ah twee maanden is echt nog zo klein. Mijn dochter ging pas vanaf 3 maanden 1 slaapje overdag in bed doen. En nu is ze bijna 4 maanden en proberen we alle slaapjes overdag in bed te doen, tenzij we weg moeten. Dan slaapt ze in dr wandelwagen, maxicosi of in bedje bij grootouders, etc. Ik heb het hetzelfde gedaan als hierboven is benoemd. Aanhouder wint :)
En grootouders ja herkenbaar haha. Mijn ouders zijn ook veel te enthousiast en negeren dan de slaapsignalen ;) maar ja, als ik erbij ben kap ik ze af en als ze zelf moeten oppassen zitten ze zelf met een chagrijnig kleinkind dus niet mijn probleem haha. Ik heb het op vaste tijden eten en slapen beetje losgelaten sinds ik werk. Op de opvang moet ze toch ook af en toe wachten. Gelukkig is onze dochter vrij stipt dus ze meldt zichzelf toch redelijk op gezette tijden ;)
Laat ik het zo zeggen: het komt allemaal goed! Ze worden allemaal groot,ook zonder dat we daar eindeloos zorgen over maken. Met dat in mijn achterhoofd kan ik het vaak wel wat meer loslaten :)
 
 
Ja ik ook haha, maar toch ben ik blij dat de grootouders van beide kanten  graag meehelpen want ook al heb je kinderopvang geregeld, het zal vaak genoeg voorkomen dat je onverwachts toch buiten die vaste dagen oppas nodig hebt. En dan is het fijn als je samen in gesprek kunt over wat wel en niet oké is in opvoeding. En dat is meteen het codewoord: praat met elkaar. En ga voor jezelf na wat je echt belangrijk vind. Toen bedacht ik me dat ik die vaste tijden niet zo belangrijk vind maar wel een blije baby, dus heb ik mijn ouders de slaapsignalen geleerd te herkennen en nu gaat het veel beter :)
 
Mijn advies zou zíjn het wat meer los te laten. Op andere plekken, of het nou op kdv of bij grootouders is, kan het nou eenmaal niet precies het zelfde gaan als je zelf doet. 
Echt die kleintjes overleven het. Voor je het weet blaas je eerste kaarsje uit en doen ze nog maar 1 slaapje enzo. Zo zonde van je tijd je druk te maken over waar je baby slaapt. Ik zou zeggen probeer gewoon regelmatig het bedje en anders lekker wandelen, draagzak etc. 
En opa en oma die hun kleinkind te veel vasthouden... kan dat? Prijs jezelf gelukkig dst ze liefdevol voor je kleintje zijn zou ik zeggen. 
 
Ik was hier in het begin ook heel stellig over. Maakte me al druk terwijl ze nog niet eens was geweest. In het begin ook alles controleren want ohwee als het afweek van MIJN schema.
Aan de flestijden houdt ze zich wel maar daar ben ik ook niet meer stipt in. Ze krijgt nu eten wanneer ze honger heeft. Is ook wel makkelijker hoor met een baby van 8 maanden.
Wat doen zij dan precies met het voeden?
Over in armen slapen zou ik me ook niet heel druk maken. Toen onze dochter 8 weken was sliep ze ook nog veel in mijn armen.
Met 7 weken lag ze snachts op haar eigen kamer en dit ging heel goed gelukkig. Ik ben haar toen ook overdag in haar kamer gaan leggen.
Dit was een kwestie van geduld en terug lopen. Of ik bleef er bij staan tot ze in slaap viel. Dan ging ik de was in haar kamer terug leggen of even de kleertjes bekijken en was ze zo vertrokken omdat ik nog in de kamer was. Wat ik merkte was dat ik haar ook te vroeg weer uit bed haalde. Als ze de eerste keer na 45 minuten wakker was dacht ik heee daar is ze weer. Nog hartstikke moe en soms ook niet zo gezellig.
Ik heb haar toen eens laten liggen en ze viel binnen 5/10 minuten weer in slaap. Zo heeft ze dus geleerd om zelf in slaap te vallen.
Ik heb haar op deze leeftijd ook nooit laten huilen. Dat vond ik het ergste geluid wat er was.
Ze is nu 8 maanden en slaapt altijd in haar bed, nooit bij ons. Dat kan ze ook niet, zodra ze dan in bed ligt is ze zo vertrokken.
Er zijn periodes dat het weer heel moeizaam gaat. Dan is het huilen huilen maar ben er nu toch wel wat harder in geworden omdat ik weet dat er niks aan de hand is.

Probeer het inderdaad een beetje los te laten als je dit wil en blijf er over praten. Ik heb gemerkt dat het zo goed ging en dat ze haar ook gewoon in bed legde om te slapen. Ze kan zelf ook niks natuurlijk met continue vasthouden. Dit is misschien de eerste paar keer leuk maar daarna denk ik ook niet meer?
 
Dank jullie wel. 
Het loslaten is idd nog wat lastig. Ik probeer het wel maar pfff Haha 
ze bedoelen het ook goed en dat weet ik wel maar zoals @Lnoniem zegt ik wil dat ze zich aan MIJN schema houden. Ben nogal een controle freak en heb met zo’n kleine met een eigen willetje al weinig controle Haha 
maar berichten lezen van jullie helpt me al heel veel. 
En als we t over de duivel hebben is ze nu net in slaap gevallen in de box. Zonder mijn hulp. 
Het nestje is eruit misschien vond ze dat ding niet prettig meer, of t sprongetje, of toeval. Who knows maar I’m happy Haha 
Ga trouwens toch een gastouder inschakelen want beide schoonouders kunnen niet alle dagen dekken. Was eerst wel de bedoeling. En gastouder wordt ze misschien ook lekker sociaal met andere kindjes. 
 
Terug
Bovenaan