Dinsdag weer aan het werk

A

ANONYMOUS_USERNAME

Twee weken geleden is het al weer dat ik bevallen ben na een zwnagerschap van bijna 18 weken.

A.s. dinsdag ga ik weer aan het werk.

Ik heb goedkeuring van de bedrijfsarts om op therapeutische basis weer
te beginnen (tja ideetje van de bedrijfsarts) Mijn werkgever maakt zich
zorgen en vraagt zich af of het niet veel te vroeg is.



Ik word er een beetje zat van dat ik geacht wordt weken huilend op de bank te zitten.



Door alles wat ik in de afgelopen jaren heb meegemaakt, kijk ik
vooruit. Achteruit kijken is nutteloos en er is nog zoveel moois om
naar uit te kijken.

Straks weer de spanning van we gaan een kindje maken. Zou ik wel of zou
ik niet zwanger zijn? Genieten van die twee geweldige kinderen die ik
al heb. Ik heb zoveel om van te genieten en om voor te leven. De band
met mijn man is veel intenser geworden en we genieten van elkaar.



Kortom waarom blijven huilen om iets dat ik toch niet kan veranderen?



kus

Miep

 
Applausje voor jou Miep, heel erg fijn dat je er zo naar kunt kijken: volgens mij ben jij ook de enige ervaringsdeskundige die weet wat je wel en wat je niet aankunt toch? Veel succes dinsdag!
 
Hallo! Ik reageerde op je in een ander stukje. Maar nu vind ik hier mijn antwoorden oop mijn vragen. Je komt over als een sterk persoon. Succes met alles! greetz
 
Hoi Miep,

Ik ben het helemaal eens met de andere dames. Jij weet heel goed of het kan of niet. En waarom ook niet? Het lijkt me ook wel lekker om weer even in een andere omgeving te komen. Na mijn miskraam hadden mijn collega's ook zoiets van: weet je het zeker? Ik had zoiets van: Lichamelijk ben ik weer een beetje hersteld, ik wil weer wat anders doen dan alleen maar thuis zijn. Het verdriet blijft toch. Of je nu thuis bent of aan het werk. In je werk kun je nog een beetje afleiding hebben.
Maar ik vindt het knap van je hoor! Ik weet niet of ik al weer zou willen gaan werken als ik zoiets als dat van jou meegemaakt had. Maar zo zie je maar, dat is iets van ieder op zich.
Succes!

Groetjes, Kat
 
Hoi Miep,

Fijn dat je het weer ziet zitten om lekker aan het werk te gaan. Ik ben na mijn curettage een weekje thuis gebleven en toen weer aan de slag gegaan en ik moet zeggen dat het wel heel fijn was om die afleiding te hebben en om weer eens te kunnen lachen. Ik vond het ook fijn om heerlijk weer onder mijn collega's te zijn. Soms denk ik dat ik misschien achteraf een weekje langer thuis had kunnen blijven ivm mijn lichamelijk herstel. Ik ben daarna nog wel heel lang duizelig geweest.

Daarom is het misschien goed dat je op therapeutische basis gaat beginnen. Wil het even niet na alles wat je hebt mee gemaakt dan kun je ook gewoon lekker na huis gaan zonder je schuldig te voelen.
Luister na je lichaam en doe gewoon wat goed aanvoelt, niemand kan dat voor je beslissen.

Succes dinsdag!

Liefs Bibi**
 
Hoi Miep,

Juist door zo'n ervaring merk je welke rijkdom we al in handen hebben, verdiet maakt dat ook het geluk sterker wordt beleeft..
Ik hoop dat je snel weer zwanger mag worden,

issabel
 
Onkruid vergaat niet!! Wat een sterke meid ben jij Miep!! Ik vind het echt heel knap hoe je er momenteel instaat. Een hele goede instelling want je kunt er nu inderdaad niets meer aan veranderen maar gun jezelf ook genoeg tijd om je verdriet te verwerken.

Liefs inge
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan