dipje

A

ANONYMOUS_USERNAME

ik zit er even helemaal doorheen! Tyche zit in haar 'jengel' periode en wil alleen nog maar bij mama! Ze slaapt overdag misschien 1 uurtje en dat is het. Verder huilt en jengelt ze dus erg veel. Ik zit er doorheen. Gister lekker een uur in bad geweest dat mijn man bij haar was maar ja.. je blijft haar horen huilen.
Mijn geduld is soms op en dan mopper ik een beetje tegen haar. (niet dat dat helpt ofzo). Alleen 's avons in bed voel ik me zooo schuldig en ben ook erg bang dat ze aan wiegedood ovelijdt met als gevolg dat ik niet meer durf te slapen.
Ik wil ook helemaal niet mopperen op haar. Ik hou zielsveel van haar maar waarom jengelt ze dan zoveel en waarom heb ik die angst zo erg...
Als Tyche slaapt ga ik ook om het half uur kijken.. zou ze mijn angst kunnen voelen?

Weet iemand misschien iets wat ik hiertegen kan doen???

liefs kirsten.
 
Heej Kirsten

Bijna blij dat nog iemand dit heeft...

Evi heeft sinds 3 weken dat ze heftig aan het spoken is. 's Nachts huilen huilen huilen... en dat maakt machteloos want het stopt gewoon niet!

Normaal kalmeert ze wel maar nu......  Als het maar aanhoudt word je wel een beetje gek... Heb dat eerder niet met haar meegemaakt. Heftig!

Dus ik snap je heel goed!

Denk dat het bij haar een combinatie is van tandjes en een mega-gruwelijk sprong...

Probeer me voor ogen  te houden dat het over gaat... Dat het niets ernstigs is...!

Meis, als ze geen koorts heeft en overdag nog redelijk tevreden hoef je je niet schuldig te voelen of bang te zijn. Gaat over, echt!

Uitputtend... dat is het wel!

Slechte mams ben je niet, ookal voel je je machteloos en word je soms nuts van gehuil...!

Sterkte!

Liefs Daan

(vannacht om half 5 nog steeds brullen, voor de 10e keer op arm, ben ik helemaal klam op mijn rug omdat  ik het eigenlijk niet meer kan horen... sta ik voor de spiegel met haar en dan ineens... BIG SMILE! nou... dan heeft ze niets ernstigs hoor.....)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan