DISCUSSIE: Holland over 30 jaar......

Hallo meiden

Door alle nare gebeurtenissen de afgelopen weken vond ik een nieuwe discussie even niet op zijn plaats. Ondanks dat ik er nu toch weer één open wil niet zeggen dat ik alles ergeet wat er hier allemaal gebeurd is. Het houdt me nog elke dag bezig, denk veel aan ze (Corina, Miep, Sylvia). En ik las dat er nog een paar vrouwen waren die een miskraam hebben gehad. Ik wens diegenen nogmaals veel sterkte.

Holland over 30 jaar......Nou ik hou mijn hart vast. Ik ben dan 67 .
Hoe zal het met de toenemende armoe zijn?
Hoe zal de criminaliteit/terrorisme zich ontwikkelen of afnemen?
Wie regeert het land en hoe?
Wat zou je doen als JIJ het land mocht regeren?
Nou ik hoor het allemaal graag.
Ik zal later mijn mening geven. Ik ben eerst eens benieuwd naar die van jullie!!

groetjes Jeannette

 
Hoi,

Weet je dat dat nou iets is waar ik nog niet over na wil denken! Ik geniet veel te veel van hoe het nu gaat. Ik ben namelijk bang dat er over 30 jaar nog maar weinig over is van de sociale zekerheid. Ik zit zelf in de thuiszorg, en als je ziet wat er nu al beknibbelt word op de zorg voor ouderen.... Ik denk dat de thuiszorg niet meer bestaat tegen de tijd dat ik het zelf nodig heb.
En over 30 jaar? Dan ben ik 61. Dan hoop ik een andere regering te hebben dan nu. Eentje die ook aan de normaal bedeelden denkt. Niet alleen aan de ruimer bedeelden. Een regering die niet alles uitmelkt.
En ik hoop over 30 jaar heerlijk van mijn leven te genieten. Net als mijn ouders en schoonouders. 1 of 2 keer per jaar op vakantie, zo af en toe een dagje op pad en geen zorgen over werk! Ik hoop dat Nederland niet al te vol gebouwd word, maar dat er ruimte blijft voor de natuur.
En voor de rest.... Ik zie het over 30 jaar wel! Even cru gezegd: Wie weet ben ik er dan al niet meer. (ga daar niet van uit, maar toch. Het is mogelijk.)

Groetjes, Kat
 
Over 30 jaar ben ik nog net zoals nu.....
Geen spatje veranderd, geen rimpel erbij...hahahaha

Over 30 jaar zou het zomaar kunnen dat ik hier niet meer woon.
Wij hebben nu al een huisje in het buitenland (Italie) en mijn wens is om daar oud te worden. Lekker tussen de druiventakjes turend over de zee en hopenlijk met een wijntje (ik lust nog steeds geen wijn). Lekker wat rimpeltjes op mijn bruine hoofdje en genietend van alles om mij heen. Ik hoop dat mijn ouders er nog steeds zijn maar ik ben bang dat dat een beetje hoog gegrepen is (ze zouden dan in de 90 zijn).

En misschien dat ik dan wel oma ben... Dat zou een mooie gedachte zijn.

Groetjes,

Corina
 
Hoi !

Nou Corina, dát zijn ik en mijn vriend dus ook van plan maar dan naar zuid spanje. Eigenlijk al eerder dan onze oude dag. Veeeeeeel eerder. Vandaar waarschijnlijk dat ik ook de discussie ben begonnen. Ik ben namelijk helemaal niet meer tevreden over dit land. Ok, in een ander land heb je ook bepaalde situaties net als hier en ik wil het niet zien als vlucht. Zoiets beslis je ook niet van de één op de andere dag. Dit plan ligt bij mij al 10 jaar. Gelukkig denkt mijn vriend er dus hetzelfde over. Zijn oma heeft een appartement in Spanje en in septemer gaan wij weer voor een paar weekjes en willen dan wat concrete stappen gaan ondernemen. In ieder geval even goed informeren qua werkgelegenheid en wonen. Wij hebben het gevoel van vastgeroest te zitten in de nederlandse regeltjeswetten. En die rimpels......mmm die heb ik al....ach en weet je wat? schoonheid zit tenslotte toch van binnen nietwaar? En inderdaad......  nu maar duimen dat je een lieve  schoondochter of schoonzoon mag krijgen  daar in Italië!!  

Ik drink trouwens helemaal niet dus de sangria zal aan mijn neusje voorbij gaan. Maargoed, nu heb ik nog geen mening gegeven over holland over 30 jaar. Kom ik later wel op terug......

groetjes Jeannette

 
Hi Jeanette,

Even terugkomende op dat huis in het buitenland.
Ik kan het je alleen maar ontzettend aanraden.
Wij hebben ons huis 4 jaar geleden gekocht en het is voor ons het mooiste plekje op aarde waar de bevolking op een positieve manier 30 jaar heeft stilgestaan.
Ik verhuur het huisje in de zomer periode en zodoende hebben wij bijna geen kosten aan ons huisje terwijl de waarde gewoon lekker doorstijgt (Natuurlijk zitten we er zelf ook in de zomer). Als je ooit iemand nodig hebt om je over de streep te trekken kan ik je wel een duwtje geven want het is waanzinnig om dit te hebben. Dit is ook een rustpuntje voor ons. Ik overweeg niet om daar te gaan werken maar mochten we hier ooit in de problemen raken met onze banen dan is de stap wel makkelijk gezet.(we hebebn beide gewoon een goede baan en die inkomsten met alles  wat we hier hebben is nog te goed om op te geven)  Het voordeel is dat we in 4 jaar tijd ook een behoorlijke vriendenkring hebben opgebouwd en ik weet heel erg zeker dat mochten we daar morgen willen gaan wonen deze mensen ons ook zouden helpen bij een baan. Dus misschien moet je nu alvast een kringetje gaan opbouwen daar dat kan je later bij een overstap ontzettend helpen.

Groetjes,

Corina
 
Hoi Corina

Tof, heel tof dat je dat ene duwtje wil geven. Want stiekum, heeeel stiekum heb ik dat toch een beetje nodig. Je laat een boel achter waaronder het belangrijkste; je familie. Vrienden heb ik niet veel, ook niet nodig daar kom je in de loop der jaren vaak helaas wel achter. Ik heb nooit geluk gehad met baantjes.  18 jaar kantoor gedaan, waarvan 1x maar een promotie. En nu na verschillende baantjes zit ik in de ww. Te oud, te onervaren.....ach en weet ik niet allemaal voor bla bla antwoorden op sollicitaties. Nu studeer ik weer en als ik dát papiertje heb.....dan kan niemand me meer wat maken en begin ik lekker mijn eigen praktijk. Het voordeel is dat ik dit ook in het buitenland kan doen. Ik heb al een adres in spanje waar ik terecht kan voor een woning en/of werk. Heb zelfs al een aanbieding gehad om dáár te komen werken. Het is een bemiddelingsburo voor mensen dus als ik. Maargoed, nét die ene stap hè?? En misschien, net als jij doet, verhuren en er zelf gebruik van maken en als de tijd daar is.....hoppa, zootje mee onder me arm en wegwezen!
De cultuur, de mensen, het eten, de zon maar vooral de cultuur eigenlijk spreekt me het meest aan. De mensen leven daar op straat, zijn altijd vriendelijk. Ja, over een paar jaar.............echt!!!

groetjes Jeannette
 
Terug
Bovenaan