Dit is niet leuk meer!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Vandaag ging ik naar het toilet en hup daar was in één keer een hoos bloed en net zo snel als het kwam  was het ook weer weg, ik snap er niets meer van. Ik heb de vk gebeld want ik ben zo onzeker en kan nog steeds niet genieten van deze zwangerschap, vrijdag weer voor de 3e echo in 6 weken tijd! Ik loop al 6 weken met dit probleem, dan weer een beetje bruinig slijm dan weer helderrood bloed. Ik mezelf even moeten kalmeren want ik ben erg gespannen hierdoor, gelukkig zit ik alleen op kantoor vandaag dus dat scheelt want het huilen staat me nader dan het lachen. Mijn borsten doen nog steeds keizeer en ik ben ook nog steeds doodmoe maar ik zit er nu echt even helemaal doorheen! Nu ben ik weer gespannen voor de echo a.s. vrijdag en mijn man kan er niet bij zijn dus ik moet in m'n uppie nu heel sterk zijn! Duim voor me dat het ok is anders word dit mijn 2e miskraam binnen een half jaar.

Liefs van een erg verdrietige Puk
 
Hoi Puk,

Ik leef erg met je mee, vind het ontzettend rot voor je. Gelukkig ben ik een van de voorbeelden bij wie het ondanks vele bloedingen in het begin van de zwangerschap toch goed is gegaan. Ik had wekelijks bloedingen tot de 13e week, dan weer oud, maar meestal helderrood bloed. In de 10e week heb ik een hele heftige bloeding gehad, waarbij het bloed echt langs m'n benen gutste en iedereen ervan uitging dat het misging, tot ik in het ziekenhuis een prachtige echo kreeg! En vanaf de 13e week was het over. Ook bij mij bleven m'n borsten zeer doen, maar ik heb ook intuitief aangevoeld dat het deze keer wel goed zat. Twee maanden eerder heb ik nl. een miskraam gehad en toen voelde ik me vanaf dag 1 zo ontzettend onzeker en heel wantrouwend, terwijl toen eigenlijk niets erop wees dat het mis zou gaan. En de tweede zwangerschap voelde zo anders aan, ondanks alle bloedingen. Misschien heb jij ook een gevoel? Doet er trouwens niets aan af dat ik ook niet altijd bloednerveus was voor de controles en ik ook ontzettend verdrietig werd door steeds weer die bloedingen, echt genoten heb ik (we) er niet van die eerste tijd. Maar probeer een beetje positief te blijven, je hebt een aantal goede echo's gehad, hou je daaraan vast, hoe ongelooflijk moeilijk ook. En wat vervelend dat je alleen moet vrijdag, kun je niet iemand anders meenemen? Lijkt me zo al zwaar genoeg voor je!
Heel veel sterkte ermee meid!
Liefs Solleke
 
Ha Puk,

Ik leef met je mee hoor, ik heb net een miskraam achter de rug en had net als Solleke al vanaf de dag dat ik wist dat ik zwanger was een gevoel dat er iets mis was. Ook had ik deze keer helemaal geen pijn in mijn borsten en was ik ook lang niet zo moe als bij mijn 1e zwangerschap, daar is een prachtig mooie en lieve dochter uit gekomen.
Misschien heb je hier iets aan. En voor vrijdag, ik ben erbij hoor, niet letterlijk natuurlijk, maar ik zal wel aan je denken.
Groetjes en heel veel succes vrijdag

Lonneke
 
Hoi Solleke en Lonneke,

Bedankt voor jullie lieve reacties, gelukkig gaat mijn schoonmoeder morgen mee dus ik hoef niet alleen. Mijn eigen moeder is een beetje grieperig dus die heb ik maar niet gevraagd. Vandaag heb ik geen bloeding maar dat verbaasd me niet echt want zo gaat het al 6 weken en wat dat gevoel betreft dat heb ik idd ondanks dat ik nu zo loop te kwakkelen heb ik het gevoel dat het goed zal gaan maar wat Solleke al schreef genieten doe je natuurlijk niet want de bloedingen overschaduwen het plezier van een zwangerschap. Gisteren toen ik thuis kwam van mijn werk heb ik wel even gehuild omdat ik er toch iedere keer weer heel veel moeite mee heb maar voor mijn werk hou ik me groot hoewel mijn leidinggevende wel op de hoogte is van alles en er gelukkig ook goed op reageert dat scheelt al heel veel. Ik laat jullie weten hoe de echo was duim in ieder geval voor me!

Liefs,  

Puk
 
Hoi Puk,

Heel veel succes morgen, meid...
En natuurlijk niet alleen voor morgen, maar voor
je hele zwangerschap natuurlijk...

We duimen voor je...

Liefs, Judith    
 
Hoi meiden,

Nou ik heb wederom weer een mooie echo gehad, in mijn buik zit een vitale baby die lekker lag te spartelen met zijn/haar armpjes en beentjes. De verloskundige zei dat het een lekkere bewegende baby was vol vitaliteit en ze begreep ook niet waar dat vervelende bloed steeds vandaan komt ze heeft de binnenkant van de baarmoeder onderzocht op bloedstolsels want dat kwam ook nog regelmatig voor vertelde ze maar mijn baarmoeder was "schoon" Ze zei dat het twee dingen kon betekenen of ik was erg sterk doorbloed of er zit een poliep aan de buitenkant van de baarmoeder nu wil ze het nog even aankijken maar als ik tussen de 14e en 17e week nog steeds last van bloedingen blijf houden moet ik naar het ziekenhuis want dan wil ze dat er een gynaecoloog naar kijkt waar die bloedingen nou precies vandaan komen. De baby had er tot nu toe geen last van maar je blijft toch een beetje bezorgd en dat begreep ze ook wel vooral omdat ik natuurlijk ook de keerzijde van bloedverlies ken. Wat de andere meiden ook al schreven over het voorgevoel wat je dan tijdens een zwangerschap hebt had ik bij de 1e zwangerschap ook toen ik bloed begon te verliezen wist ik diep in mijn hart dat het foute boel was ondanks de meningen van medici werd mijn slechte gevoel bevestigd en dat deed verrekte zeer. Als ik nu een bloeding krijg dan zit ik natuurlijk weer helemaal te rillen en dan zie ik mijn miskraam weer als een filmpje voorbij gaan maar toch zegt iets in me dat het wel goed komt allemaal maar desondanks dat blijf ik het erg "zwaar" vinden en durf ik niet genieten en je verlegt steeds meer je grenzen eerst wil je die 12 weken voorbij zijn, nu ik in de 12e week zit wil ik de 16 weken voorbij zijn maar diep in mijn hart weet ik ook dat je toch moet proberen meer vertrouwen in je lijf te hebben maar dat is nog zo moeilijk!
Ik hoop dat alle meiden hier binnenkort weer mogen "zwangeren" en met het volste vertrouwen hun zwangerschap tegemoet kunnen zien want het blijft toch een wondertje zo'n kleintje.

Liefs,

Puk  
 
Ha Puk,

Wat fijn voor je dat je een goede echo had. Vertrouw nu maar lekker op je eigen gevoel en probeer een beetje te gaan genieten. En natuurlijk blijf je bang, bij mijn 1e zwangerschap, waarbij we een prachtige dochter hebben gekregen, ben ik ook bang gebleven tot dat ze er uit was, toen was ik pas gerust dat alles ook echt goed was. Maar nu gaat ze leren lopen en dat soort dingen en nu ben ik weer bang dat ze valt of zo hahahaha het gaat denk ik nooit meer over.
Ik ben in iedergeval hardstikke blij voor je en ik blijf je volgen.
Lonneke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan