Detaisl volgen nog had ik gezegd dus ik zal mn belofte gelijk even 'inlossen' ;-)
Zoals gezegd braken om 01 uur mn vliezen; DACHT ik; lag net een uurtje te slapen en werd wakker omdat ik dacht dat ik naar de wc moest maar had al wel vrij snel door dat dit net ff anders was ;-)
Het vruchtwater gecheckt en was helder dus ik had nog geen paniek....Nog even in de huiskamer bij het mannetje een glas water gedronken en wilde weer gewoon terug naar bed gaan, dacht Djaimy net even anders over ;-)
Half 2 de buurvrouw maar vast wakker gemaakt; want had wel al wee-en en vrij sterke; zat ongeveer 4 a 5 minuten tussen, dus had nog wel even dacht ik;maar de buurvrouw zou op de andere 3 kids letten dus ik dacht just in case maar vast wakker maken, zo gezegd zo gedaan.
Buurvrouw was er om kwart over 2 ongeveer en k had nog steeds dezelfde wee-en als die ik hier boven beschreef maar inmiddels om half drie dus een uur verder, besloten het nog even aan te kijken en toen om half vier toch de verloskundige maar gebeld want ik wist niet zo goed meer wat ik er mee moest; kon ze goed opvangen maar de tussen tijd bleef hetzelfde zeg maar.
Verloskundige kwam en die ging toucheren; en daar begon het verhaal pas echt; die deelde me mede dat mn vliezen helemaal niet gebroken waren maar gescheurd; en ik inmiddels op 8 cm (!!!) ontsluiting zat; Vk deelde me mede dat we echt moesten gaan gassen naar het ziekenhuis en dat als mn vliezen wel volledig zouden breken ik het ziekenhuis never nooit zou halen, AI....heavy eeeeuhhh, uiteindelijk om half vijf richting ziekenhuis gegaan, waar we door het breken van de vliezen op de galerij en de pers wee-en tussen door die ik zo goed en zo kwaad en als het kon zat weg te puffen in de auto, om 4.43 uur aan kwamen, en toen zijn ze met me gaan rennen door het ziekenhuis zeggen ze; (dat stukje ben k dus volledig kwijt) naar de verloskamers en daar was om 4.53 uur onze zoon Djaimy.
Al bij al dus een vrij rustig begin, en k dacht ook door de tussen tijd van de wee-en dat ik echt nog wel even had, maar dus een heavy maar goed eind, hoewel ik dus echt nog steeds beduusd ben van de snelheid waar mee het ging en zo.
Zoals gezegd braken om 01 uur mn vliezen; DACHT ik; lag net een uurtje te slapen en werd wakker omdat ik dacht dat ik naar de wc moest maar had al wel vrij snel door dat dit net ff anders was ;-)
Het vruchtwater gecheckt en was helder dus ik had nog geen paniek....Nog even in de huiskamer bij het mannetje een glas water gedronken en wilde weer gewoon terug naar bed gaan, dacht Djaimy net even anders over ;-)
Half 2 de buurvrouw maar vast wakker gemaakt; want had wel al wee-en en vrij sterke; zat ongeveer 4 a 5 minuten tussen, dus had nog wel even dacht ik;maar de buurvrouw zou op de andere 3 kids letten dus ik dacht just in case maar vast wakker maken, zo gezegd zo gedaan.
Buurvrouw was er om kwart over 2 ongeveer en k had nog steeds dezelfde wee-en als die ik hier boven beschreef maar inmiddels om half drie dus een uur verder, besloten het nog even aan te kijken en toen om half vier toch de verloskundige maar gebeld want ik wist niet zo goed meer wat ik er mee moest; kon ze goed opvangen maar de tussen tijd bleef hetzelfde zeg maar.
Verloskundige kwam en die ging toucheren; en daar begon het verhaal pas echt; die deelde me mede dat mn vliezen helemaal niet gebroken waren maar gescheurd; en ik inmiddels op 8 cm (!!!) ontsluiting zat; Vk deelde me mede dat we echt moesten gaan gassen naar het ziekenhuis en dat als mn vliezen wel volledig zouden breken ik het ziekenhuis never nooit zou halen, AI....heavy eeeeuhhh, uiteindelijk om half vijf richting ziekenhuis gegaan, waar we door het breken van de vliezen op de galerij en de pers wee-en tussen door die ik zo goed en zo kwaad en als het kon zat weg te puffen in de auto, om 4.43 uur aan kwamen, en toen zijn ze met me gaan rennen door het ziekenhuis zeggen ze; (dat stukje ben k dus volledig kwijt) naar de verloskamers en daar was om 4.53 uur onze zoon Djaimy.
Al bij al dus een vrij rustig begin, en k dacht ook door de tussen tijd van de wee-en dat ik echt nog wel even had, maar dus een heavy maar goed eind, hoewel ik dus echt nog steeds beduusd ben van de snelheid waar mee het ging en zo.