Dochter (bijna 2) kan niet alleen spelen en snel boos

<p>Onze dochter van bijna 2 is heel snel boos en gaat dan met spullen gooien. Ook huilt (jengelt) ze heel snel. Alleen spelen vind ze heel moeilijk en dan pakt ze onze hand om mee te spelen. Dit kan natuurlijk niet altijd, en het is ook niet goed om haar dr zin altijd maar te geven..</p><p>Zijn er tips hiervoor? Of weet iemand hoe dit kan komen? Het werkt soms behoorlijk frustrerend. Vooral dan heel snel jengelen en dan opgetild willen worden. Het is niet zo dat ze weinig aandacht krijgt. </p>
 
Bij ons precies hetZelfde verhaal. Me zoon van bijna 2 kan ook niet alleen spelen en vraagt de hele dag door aandacht. Ik werk zelf niet dus ben de hele dag met hem en het is echt doodvermoeiend. Ik kom bijna niet aan het huishouden toe. 
Heb helaas geen tips, wat ik ook doe het werkt niet bij hem.
 
Onze dochter is net 3jaar geworden en begint nu pas echt zelfstandig te spelen.
Hiervoor kon ze dat ook echt nog niet. Toen wou ze vaak knutselen(kleuren, leren knippen, stickers plakken en papiertjes plakken) misschien dat jullie dochter dat ook leuk vindt? 
Nu met en mooier weer speelt ze veel buiten en kan ze lekker in de zandbak of in een speeltent buiten, onder toezicht natuurlijk;) 
 
 
 
 
Kinderen van deze leeftijd spelen gewoon nog heel kort alleen en alles is leuker met mama. 
Misschien opgeven voor een peuterspeelzaal? Zo leert ze dat papa of mama er niet altijd is om mee te spelen. 
En idd wat hier boven beschreven wordt zandbak, verven met water hier een hit, misschien echt een aantrekkelijk eigen hoekje maken mocht je die niet hebben? Met echt een bureau? Merk dat onze dochter dat erg fijn vindt en prachtig om haar eigen stoel te hebben, die sleept ze de hele kamer door om overal te spelen.
toch blijft het wel lastig met deze leeftijd. Wat ook misschien kan werken een wekkertje zetten of een lampje met een aantal minuten daarna komt mama weer met je spelen. Dit snappen kinderen al heel goed na een paar keer oefenen. 
 
Succes iig 
 
Een wekkertje o.i.d. werkt inderdaad vaak goed. Als je dat consequent inzet. Breng een vast ritme aan wat betreft alleen spelen. Begin bv met 10 min alleen en daarna samen een activiteit. En dan tijdens die 10 min de wekker. Dat gaat niet gelijk goed, maar je kind moet nog leren om erop te vertrouwen dat je, als de tijd om is, weer met haar komt spelen. Begin bv 2x per dag. Je moet dat dan wel een poosje volhouden en blijven doen. Als het goed gaat kan je rustig aan uitbreiden. 
En ook de tip van een peuterspeelzaal zou ik overwegen. Daar leren ze een boel dingen die thuis moeilijker zijn om te leren. En haar boosheid, probeer rustig te blijven in je lichaamstaal en stemgebruik. Zak op haar hoogte, zoek oogcontact en biedt een alternatief aan. 'Ik zie dat je boos bent, zullen we (of je kan..) dit proberen? Als ze dat alternatief niet wilt, even negeren tot ze weer rustiger wordt en het dan herhalen. En haar troosten als ze dat nodig heeft. Ze mag best boos of gefrustreerd zijn, hoort bij haar ontwikkeling. Je moet haar wel leren om ermee om te leren gaan. Wat soms erg moeilijk kan zijn. Succes!!!!!
 
Een wekkertje o.i.d. werkt inderdaad vaak goed. Als je dat consequent inzet. Breng een vast ritme aan wat betreft alleen spelen. Begin bv met 10 min alleen en daarna samen een activiteit. En dan tijdens die 10 min de wekker. Dat gaat niet gelijk goed, maar je kind moet nog leren om erop te vertrouwen dat je, als de tijd om is, weer met haar komt spelen. Begin bv 2x per dag. Je moet dat dan wel een poosje volhouden en blijven doen. Als het goed gaat kan je rustig aan uitbreiden. 
En ook de tip van een peuterspeelzaal zou ik overwegen. Daar leren ze een boel dingen die thuis moeilijker zijn om te leren. En haar boosheid, probeer rustig te blijven in je lichaamstaal en stemgebruik. Zak op haar hoogte, zoek oogcontact en biedt een alternatief aan. 'Ik zie dat je boos bent, zullen we (of je kan..) dit proberen? Als ze dat alternatief niet wilt, even negeren tot ze weer rustiger wordt en het dan herhalen. En haar troosten als ze dat nodig heeft. Ze mag best boos of gefrustreerd zijn, hoort bij haar ontwikkeling. Je moet haar wel leren om ermee om te leren gaan. Wat soms erg moeilijk kan zijn. Succes!!!!!
 
Hier een meisje van 19 maanden en t is precies als bij jou.. 
Mijn dochter gaat 2 dagen naar een kinderdagverblijf. Zelf werk ik ook op een kinderdagverblijf en ik zou je zeker aanraden om je kindje 1 ochtend in de week naar de opvang te brengen. Is echt superleuk voor haar en in die ochtend kun jij mooi je huishouden doen of ff lekker naar de stad ofzo. Daarna spelen ze thuis ook weer leuker omdat ze ff ergens anders zijn geweest. 
Ik ga op de dagen dat ik thuis ven met mijn dochter veel op pad. 1x per week peuterzwemmen, boodschappen doen, naar de kinderboerderij, naar de bibliotheek, naar de schaapjes in de wei fietsen.. we verzinnen steeds maar weer wat. Ik ben eigenlijk nooit langer dan 2-3 uur achter elkaar met haar thuis. 
Als ze slaapt, poets ik mijn huis. Als ze wakker is, lukt het me wel om te stofzuigen en een wasje op te hangen, maar meer ook niet. Ik zit vaak bij haar op de grond en speel ff een half uurtje mee.
Ook ik vind het soms echt vermoeiend.. ben nu 27 weken zwanger dus t wordt allemaal nog wel zwaarder als er straks een baby bij is... 
Maar ik probeer gewoon steeds wat leuks te bedenken en er ff op uit te gaan, dat werkt hier het beste. Ik ben ook gewoon blij dat ik 2 dagen werk. Ik vind mn dochter heeel lief, maar t is ook fijn en goed dat ze soms even ergens anders is! Dus... op naar het kinderdagverblijf/peuterspeelzaal! Is best een stap voor jou als mama, maar écht goed voor je kindje!!
 
Bedankt voor jullie reacties. Ze gaat al 2 dagen naar de opvang.
Een wekkertje ga ik eens proberen. Maar hoe maak je duidelijk waar het wekkertje voor is? Ze snapt natuurlijk niet als ik zeg: 'je moet even zelf spelen' ;-)
 
Terug
Bovenaan