Dochter (bijna 2) vindt luier verschonen eng

<p>Hoi allemaal,</p><p>Onze dochter van bijna 2 jaar vindt de luier verschonen ineens erg eng. Ze roept elke keer: Eng Eng Eng! En wordt erg overstuur. We laten nu elke keer haar luier zien en ze mag dan gedag zeggen tegen haar plas en poep (klinkt gek), dat lijkt te helpen. Toch is het echt een ding voor haar de laatste dagen. Iemand die dit herkent en nog tips heeft, of zijn we goed bezig zo?</p><p>Ze vindt sowieso meer dingen eng de laatste tijd. Ze is ook een erg “outgoing” meisje met veel fantasie, dus ik denk dat ze daardoor wat sneller angstig kan zijn.</p><p>Bedankt!</p>
 
Heb je bij jezelf nagegaan of er iets gebeurt is dat ze eng vind rondom het verschonen? 
Bijvoorbeeld: Op de opvang een kindje van de comode zien vallen en daardoor de hoogte ineens eng vinden? Dat is makkelijk op te lossen door voorlopig even op de grond te verschonen... Of erge luieruitslag waardoor het prikt en pijn doet? 
Ik weet niet hoe haar taal is, maar anders zou ik het gewoon vragen. Wat is er? Wat vind je eng? 
Anders zou je thuis ook nog kunnen beginnen met zindelijk worden. 
 
Bedankt voor je reactie. Ze is altijd thuis het laatste half jaar, dus dat zal het niet zijn. Haar taal is helaas nog niet goed genoeg. Als we vragen wat ze eng vindt, blijft ze "eng!" zeggen. Lastig hè, om die kleintjes te begrijpen.


Goed idee om met zindelijkheid te beginnen. Al eerder gedaan, maar dat was geen succes. We gaan het gewoon weer proberen!
 
Ja, soms is het echt heel lastig. Wij proberen dat te ondervangen door te blijven praten met haar maar ook dat is niet altijd de oplossing. 


Wel fijn om te horen dat ze niet ergens een negatieve ervaring heeft gehad rondom verschonen. Die kun je dus afvinken. 


Zou het kunnen dat ze de emotie en het woord eng heeft leren kennen en nu probeert wat ze er mee kan gedurende de dag? Dus dat er eigenlijk niks is maar gewoon emoties getest worden? 


Veel succes! Het is hopelijk net als de andere dingen een fase. Wie weet eentje die je leid naar een leven zonder luiers??
 
Hoi! Wat lastig. Ik weet dat sommige kinderen rond deze leeftijd bang zijn voor poep, omdat ze het idee hebben dat ze een deel van zichzelf kwijtraken. Zou dat het kunnen zijn? Volgens mij zijn daar wel boeken over. Het gedag zeggen tegen de poep en de plas is een goed idee, misschien kun je zelfs wat verder gaan en uitleggen waarom je lichaam poept en plast, dat je dat niet meer nodig hebt en het dus oké is dat het weggaat. Ik weet natuurlijk niet of dat het is, maar qua leeftijd klopt het wel goed. Zindelijkheidstraining kun je altijd proberen en maakt het proces misschien wat inzichtelijker voor haar, maar ik hoor juist wel veel verhalen van kinderen die dan helemaal in de stress raken over hun poep omdat ze het dan nog meer zien. In de luier hebben ze vaak toch minder door wat er gebeurd, daarom vragen sommige kinderen ook nog tot laat om een luier om in te poepen terwijl ze fysiek prima in staat zijn om het aan te voelen komen en op het potje /toilet te doen. 
 
Terug
Bovenaan