Dochter in slaap brengen

Onze dochter is 3 maand oud en ik ga straks weer aan het werk. Overdag wordt ze in slaap gebracht door mij of mijn vriend, dit gaat zonder problemen. In de avond wil ze alleen in slaap worden gebracht door mij. Zodra mijn vriend het probeert blijft ze uren overstuur totdat ze van vermoeidheid in slaapt valt. Ik heb straks ook weer avonddiensten, dus dit is erg vervelend.
We hebben al veel geprobeerd, in de draagzak, white noise, kleren met mijn geur over zijn schouder, flesje in bed geven.. hielp allemaal niks. Zodra ik haar dan vastpak is ze direct rustig en valt in slaap.
De verpleegkundige van de GGD adviseert ons om haar aan te wennen elk moment zelf in haar bedje in slaap te vallen. Toch vind ik dit jammer omdat we het niet erg vinden dat ze bij ons in slaapt valt en het probleem er alleen in de avond is.
Is er iemand die andere tips heeft?
 
Ik geef je ook de tip om haar te leren zelfstandig in slaap te vallen. Er zijn echt wel fijne manieren om dit te doen zonder de baby te traumatiseren of te laten huilen.
Ik heb mijn baby tot de 5 maanden in slaap geholpen door te wiegen etc maar op geven moment was dit niet meer te doen. Het duurde bij hem steeds langer voordat hij sliep, sliep slechter, hij werd zwaar dus voor mijn rug niet goed en mentaal werd het mij ook te zwaar dat hij mij constant nodig had en anders gewoon niet sliep of idd overstuur was als papa het probeerde. en op geven moment moeten ze het toch leren lijkt mij. Achteraf had ik gewild om hem het eerder te helpen zelfstandig slapen, dat had die laatste maanden veel frustraties gescheeld.
 
Ze raden slaaptraining pas aan vanaf 4-6 maanden. Eerder dan dat kunnen ze gewoontes gewoon nog niet begrijpen of aanleren. Dus daar is het wel nog een beetje vroeg voor. 
Mijn dochter heeft het hele eerste jaar een probleem gemaakt van dat pappa het deed. Ook nadat ze zelfstandig in bed in slaap kon vallen. Gewoon het feit dat pappa er was en niet mamma betekende dat ze niet ging slapen (flink huilen) tot ik het kwam oplossen. Overdag ging prima, maar de avond was anders. Heel frustrerend. Rond een maand of 10 was ik het zat. Ik wilde ook wel eens gezellig uit eten met vriendinnen of savonds weg. De eerste keren vond ik zenuwslopend. Ik ben ook een keer half 10 savonds thuis gekomen en dat manlief nog steeds met een overstuur meisje in de weer was. Maar het is toen wel langzaam beter gegaan. En nu maakt het dus niks meer uit. 
Hier hielp het dus om het gewoon te doen, te accepteren dat het begin kut zou zijn, dat ze zou huilen. Maar oefenen. Als ik thuis was greep ik uiteindelijk toch wel in, dus dat werkte niet. 
Ik snap dat je moet werken, dus hier heb je niks aan. Maar met tijd werd het ook wel beter. Veel jonge babies hangen erg aan mamma. Die stralen toch wat meer zorg uit ofzo? Geen idee. Maar het is zo.
 
Oh wat lastig zeg! Je moet natuurlijk wel gewoon werken straks. Ik heb niet echt tips anders dan het tegen die tijd ondergaan en dan zal ze het vast vanzelf leren, bij papa slapen. Tot die tijd misschien juist even geven wat ze nodig heeft (jou dus)? Ik weet niet wanneer je weer aan het werk gaat?

Ik denk dat je moet luisteren naar je eigen gevoel wat betreft zelfstandig in bed in slaap vallen. Er zijn zat mensen die dat juist aanleren, maar ook die het kindje daarin volgen. Beiden is goed. Ik vond (en vindt) het ook niet erg om mijn kindje in slaap te helpen en geloof dat ze er vanzelf aan toe zijn. Rond 6 maanden ofzo viel mij dochter 's avonds zelf in slaap, maar daarna ineens niet meer. Helemaal prima. Dat heeft lang geduurd en is soms pittig, maar een paar maanden geleden (ze is nu 1,5) wilde ze ineens zelf in haar bedje liggen. Zomaar. Later in een sprongetje weer even niet, maar nu weer wel. Dus je hóéft het niet aan te leren als je dat niet wilt of als dat niet goed voelt.
 
Ik denk dat dit voor veel moeders herkenbaar is. Je voelt langzaam aan de druk komen dat je moet gaan werken en je baby slaapt nog niet zelfstandig.
Het beste is denk ik toch om hier tijd in te steken zodat je kindje zelfstandig in slaap gaat vallen.

En ja, dat zal gepaard gaan met huilen, frustratie, energie, etc. Van beide kanten ?
Maar uiteindelijk zal het je lukken. Wij hebben er destijds 2-3 weken voor uitgetrokken. Haar eerst overdag zelfstandig in slaap laten vallen en uiteindelijk ‘s avonds. Gebruik white noise waar nodig, evt een handje op het buikje houden van je kindje, speentje, net zolang tot hij/zij in slaapt valt.

Veel succes!
 
Bedankt voor jullie reacties.
Dit was geen probleem tot 3 weken geleden. Daarvoor ben ik wel eens een avondje weg geweest en viel ze gewoon bij hem in slaap.. en ik heb inderdaad gelezen dat dit vaker zo blijft tot ze 1 jaar zijn?
We hebben nu afgesproken dat hij alle zorg voor haar op zich neemt dit weekend en ik op de achtergrond blijf, zodat ze hem hopelijk in de avond ook accepteert.. Anders toch de slaaptraining proberen, hebben nog 2 weken tot mijn avonddiensten. En als dit allemaal niet helpt het helaas maar ondergaan en hopen dat ze na een paar avonddiensten er toch aan went dat mama er niet altijd is.
 
Terug
Bovenaan