Ik heb een vraag en misschien lopen meer ouders hier tegen aan. Wij hebben thuis twee (over het algemeen) lieve dochters. Alleen de oudste is heel onverschillig in een heleboel dingen. Dit maakt dat ze vaak niet luistert. Het lijkt haar echt niet te kunnen boeien wat we zeggen. Als dit inhoud dat ze dan straf krijgt, maakt het haar nog steeds niet uit en neemt ze de straf. Het lijkt eigenlijk niks te doen het straffen. We hebben al verschillende vormen van "straf" als je het zo wilt noemen geprobeerd. (zie het zelf meer als actie en gevolg).
Denk aan als je, je bord niet leeg eet prima, maar dan de volgende dag geen snoep (je stopt je niet vol met andere dingen als je, je eten niet op eet). Als je niet opschiet 's ochtends dan ga je maar mee zoals je op het tijdstip dat we vertrekken bent (nog geen haren gedaan? jammer dan). Voordat een gevolg komt hebben we zeker wel 3 keer gewaarschuwd, maar de jonge dame zou het niet minder kunnen schelen. Dit maakt echter wel dat de oudste nu dus iedere keer allerlei gevolgen/straf heeft en de jongste niet. Dat voelt niet lekker.
Daarnaast hebben we nog geen goed gevolg kunnen bedenken voor niet luisteren en liegen. Het eerste leverde laatst een gevaarlijke situatie op, omdat ze dus bijna onder een auto rende nadat ik had gewaarschuwd dat ze niet moest rennen omdat we bij auto's kwamen. Waarna ze dus vrolijk ja mama zei en even later ineens achter ons vandaan bijna onder een auto rende. Het liegen houd ze echt keihard vol. Nee dat heb ik echt niet gedaan.
En ook al weet je zeker van wel als je het niet kunt bewijzen... wat doe je dan? Ten grondslag van al deze dingen ligt echter dus een enorme onverschilligheid. Het maakt niet uit wat de gevolgen zijn, ze hapt ze wel. Ze zegt wel sorry, maar ondertussen verandert er niks en kun je dezelfde dingen blijven zeggen. We weten gewoon weg niet meer hoe we hier mee om moeten gaan. Er komen steeds meer dingen bij, en de bestaande dingen moeten we blijven herhalen omdat er gewoon weg geen verbetering in zit. Straffen in de vorm van op de mat zetten hebben we ook wel eens geprobeerd, maar dan gaat ze gewoon zitten spelen.
Ook empathie is soms ver te zoeken bij haar overigens. Ze kan heel lief zijn naar anderen. (och is dit je eerste dag, kom ik help je wel. Heb je pijn? ik haal een koud doekje voor je). Tot dat je tussen haar en iets wat ze wil in staat, want dan slaat ze je rustig voor je hoofd om het te krijgen. Ook dan lijkt het haar niet te kunnen raken wat het met een ander doet. Ook als je het uitlegt blijft ze bij haar, ja maar zij wilde het niet aan mij geven.
iemand tips om de empathie te vergroten en de onverschilligheid te verminderen?
Denk aan als je, je bord niet leeg eet prima, maar dan de volgende dag geen snoep (je stopt je niet vol met andere dingen als je, je eten niet op eet). Als je niet opschiet 's ochtends dan ga je maar mee zoals je op het tijdstip dat we vertrekken bent (nog geen haren gedaan? jammer dan). Voordat een gevolg komt hebben we zeker wel 3 keer gewaarschuwd, maar de jonge dame zou het niet minder kunnen schelen. Dit maakt echter wel dat de oudste nu dus iedere keer allerlei gevolgen/straf heeft en de jongste niet. Dat voelt niet lekker.
Daarnaast hebben we nog geen goed gevolg kunnen bedenken voor niet luisteren en liegen. Het eerste leverde laatst een gevaarlijke situatie op, omdat ze dus bijna onder een auto rende nadat ik had gewaarschuwd dat ze niet moest rennen omdat we bij auto's kwamen. Waarna ze dus vrolijk ja mama zei en even later ineens achter ons vandaan bijna onder een auto rende. Het liegen houd ze echt keihard vol. Nee dat heb ik echt niet gedaan.
En ook al weet je zeker van wel als je het niet kunt bewijzen... wat doe je dan? Ten grondslag van al deze dingen ligt echter dus een enorme onverschilligheid. Het maakt niet uit wat de gevolgen zijn, ze hapt ze wel. Ze zegt wel sorry, maar ondertussen verandert er niks en kun je dezelfde dingen blijven zeggen. We weten gewoon weg niet meer hoe we hier mee om moeten gaan. Er komen steeds meer dingen bij, en de bestaande dingen moeten we blijven herhalen omdat er gewoon weg geen verbetering in zit. Straffen in de vorm van op de mat zetten hebben we ook wel eens geprobeerd, maar dan gaat ze gewoon zitten spelen.
Ook empathie is soms ver te zoeken bij haar overigens. Ze kan heel lief zijn naar anderen. (och is dit je eerste dag, kom ik help je wel. Heb je pijn? ik haal een koud doekje voor je). Tot dat je tussen haar en iets wat ze wil in staat, want dan slaat ze je rustig voor je hoofd om het te krijgen. Ook dan lijkt het haar niet te kunnen raken wat het met een ander doet. Ook als je het uitlegt blijft ze bij haar, ja maar zij wilde het niet aan mij geven.
iemand tips om de empathie te vergroten en de onverschilligheid te verminderen?