dochter van 6 !! Wat moet dat als ze 16 is...............

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo allemaal,

Ik zit echt met mijn handen in het haar. Mijn schattige,lieve,zorgzame dochtertje is(hopelijk tijdelijk) veranderd in een mini puber!

Pffffffffff..ze heeft overal haar mening over, niets mis mee, maar zo heerlijk ongenuanceerd, bemoeit zich werkelijk waar overal mee, heeft een hele grote mond!
Ze heeft af en toe een flinke driftbui!!
Waar is dat meisje van een tijd geleden.
Op school is ze het zoetje van de eeuw, juf en ik zijn het niet eens, ze is heel onzeker en voelt zich continu afgewezen door vriendinnetjes en voelt zich gepest. Volgens juf draait ze in een leuke club meiden mee. Die meiden spelen onderling,buiten school, ook met elkaar. Mijn dochter valt er steeds buiten, ik probeer het te stimuleren, maak afspraken met haar dat ze altijd iemand kan uitnodigen...maar het wil niet vlotten en het doet haar geen goed.
ik heb het idee dat ze op school zo aan het overleven is op sociaal gebied dat ze te weinig energie overhoudt voor haar schoolprestaties, die gaan nu iets minder goed.
wat ik aan jullie wil vragen is of jullie in deze leeftijd dit gedrag herkennen, en of jullie tips hebben om haar zelfvertrouwen op te krikken. Thuis is daar niets mis mee, maar in die groete "boze"buiten wereld wel.
En ben ik de enige moeder die zich regelmatig vertwijfeld afvraagt of   ik het wel goed doe met haar, ze zoekt vooral de strijd op met mij en veel minder met haar vader.....
kan nog een een tijd lang door typen..maar dit is het voor nu even...bedankt alvast voor de genomen moeite om mijn verhaal te lezen.
groet,
Too-shy

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

oooo wat leef ik met je mee als je het school verhaal even
weg laat kon ik het zelf wel geschreven hebben en die van ons
is bijna 4 en half volgens mij is het weer een bekende maar oooooo
zo n irritante fase waar we ons weer door heen moeten slepen
ze zoekt ook inderdaad de confrontatie bij mij op omdat ik thuis
ben en papa werkt als papa s avonds van zn werk komt en ik mn gal
aan t spugen ben kijkt hij me aan met andere woorden wat doe je moeilijk
dat kind mankeerd niks en ik snap niet waar je je druk om maakt want
ze zit toch het grootste gedeelte opschool?? gggggrrrrrr mannen ik wil wel
graag ruilen laat mij maar werken en als ik s avonds thuis kom wil ik
graag dat mijn dag er op zit en niet die van ons wat 24/7 door gaat

dus helaas geen tips voor jou maar wel enorm veel herkenning.
bij onze dochter op school komt 1x per 3 of 4 weken een maatsch.werkster
daar kun je bij bijzonderheden/twijfels/problemen een afspraak mee maken
ik twijfel steeds maar ben bang dat ik er aan moet geloven al is het alleen
maar om stoom af te blazen en ze heeft vast tips

sterkte met je bengel

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hé Too Shy,
Veel herkenning. Mijn dochter is ook ruim 6 en ik zei wel eens: als ik niet beter wist zou ik denken dat ze in de prepuberteit zit. Waar is mijn vrolijk lachende dochtertje van de kleutergroep gebleven?
Huilen om niks, grote mond en zich overal mee bemoeien, schreeuwen enz... Hele tijd een lang gezicht.
Ik geloof echter ook dat het een fase is. Er komt zoveel op ze af op school. Oudste thuis, eerst jongste en dan oudste bij de kleuters en nu weer jongste (bij een combinatiegroep)
Ik denk dat de kinderen in deze fase veel uitdaging nodig hebben, rust en weten waar de grenzen liggen. En inderdaad degene die het meeste thuis is krijgt het meeste te verduren. Die persoon schoppen ze het hardst tegen de schenen, maar dat is toch ook degene naar wie ze het snelst terugrennen, niet? Ik geloof dat heel duidelijk en consequent grenzen aangeven en geduld erg goed werkt. daar lijkt het bij ons in elk geval op.
We af en toe pittige confrontaties, maar als het helpt? Inderdaad, wat moet dat als ze 16 is?? Zien we dan wel weer. Succes.