Dochter voor het eerst weg gezet :-(

Hallo allemaal.

Sinds vorige week heeft mijn dochter kennisgemaakt met de bijkeuken en dat was niet voor plezier.

Mevrouw had totaal geen zin in warm eten (al meerdere dagen niet) en van alles al geprobeerd, maar nee hoor! Ze keek er niet eens na. Ja, een cracker dat is het helemaal. Nu is dat niet ongezond, maar ja.. warm eten hoort er ook bij.
Dus eerst met een boekje geprobeerd, nee!
Toen, zeer onopvoedigkundig, met de tv aan. TV leuk, eten NEE !!
TV weer uit, moeder een foldertje naast haar lezen totdat mevrouw weer rustig was.
Met een liedje geprobeerd, NEE en toen sloeg ze de lepel uit mijn hand.
De maat was vol. Mevrouw werd naar de bijkeuken gebracht (en voor de duidelijkheid, die is gezellig licht, dus niet eens zo zielig). Dat vond zij ook niet, ze wees vol enthousiasme naar haar jas en riep dat ook... Totdat de deur dicht ging en zij achter bleef. Moeders hart deed wel zeer, maar ja.. ze moet toch weten dat er een grens is bereikt. Gelukkig bleef ik zelf wel rustig.

Na 45 sec (langer hield ik het niet vol) de deur weer open gedaan en zag daar een zeer verdrietig meisje staan. Mevrouw getroost en duidelijk gemaakt dat het zo niet werkt, dikke knuffel toe + een paar dikke snikken, was het weer over.
Ik heb het eten niet meer geprobeerd, aangezien ik niet vind dat ik persé moet winnen, maar dat het voor haar alleen maar duidelijk moet zijn dat het zo niet gaat.
De volgende dagen is het warme eten er tot nu toe prima in gegaan. Of het nu om de bijkeukenactie gaat??? Tja, dat zullen we niet weten.

Hoe lossen jullie het op, met jullie kind?

Groetjes Mamajo
 
Tsjonge, dat je die strijd met je dochter toch bent aangegaan. Wij hebben er vanaf het begin geen punt van gemaakt of en hoeveel en hoe er gegeten werd en het resultaat is een heel gemakkelijke eter die al zelfstandig eet (probeert zelfs met vork en lepel) en Thomas lust zo ongeveer alles. Juist hem de regie geven werkt hier als een trein. Ik heb gewoon geweigerd er een strijd van te maken toen het in het begin niet op mijn manier liep en ik ben blij dat ik dat heb volgehouden want nu is eten een feest!

groetjes Ida
 
Lees voornamelijk, reageer weinig, maar toch even reactie. Sluit me aan bij Ida. Ook wij maken er hier geen probleem van als hij niet wil eten. Het lost zich vanzelf weer op.Hij eet ook de ene dag beter dan de andere. Toevallig een periode van weinig eten. Milan eet ook zoveel mogelijk zelf met schepjes van mama erbij.
Hier gaat geregeld het eten op de vloer, dus dat is wel vervelend.
Ik heb Milan nog nooit weggezet, is nog niet nodig geweest.
 
Hoi,

Ik kan me goed voorstellen in jouw geval dat de maat op den duur op is en dat je ze enigszins moet laten weten dat de grens is bereikt. Ik denk niet dat daar iets verkeerds aan is, hoor! Een kind is er slim genoeg voor om te weten wat wel en niet mag, alleen dat luisteren he..... dus ja. Dan is dit wel een manier om het duidelijk te maken lijkt me.
Moet zeggen dat ik het met Steyn nog niet heb hoeven doen. Al gaat het eten hier 's avonds ook niet echt van harte. Hij heeft een bloedhekel aan "stukjes" behalve brood en fruit, dat vind ie niet erg, maar als er ook maar een pietepeuterig klein stukje vlees of groente in zijn avondeten zit, dan kan ik het schudden, want dan eet ie echt niks meer! (heeft ie van zijn vader, ook zo'n pietleut.... hihi) Dus zodra ik met de lepel voor zijn mondje komt, draait ie standvastig zijn bol weg en begint ie toch te zeuren! Dus prop ik de eerste hap vaak naar binnen, zodat ie daarna wel goed eet.

Dus hier is het soms ook een soort "strijd". Als ie echt niet wilt eten, dan geef ik het ook op, maar de eerste 2 happen probeer ik toch binnen te krijgen.

Groetjes,
Mirelle
 
Hallo allemaal

Dat niet willen eten is weer zo'n fase denk ik... Ik heb gewoon geen zin om de strijd aan te gaan. De oudste van 3 die dondersgoed begrijpt wat niet mag moet op de trap zitten als ie stout is. Billy van 16mnd begrijpt nog niet alles (denk ik) en doe ik 'de trap' nog niet. Met eten heb ik met de oudste een tijdje strijd gehad, dat ik m'n zin wil doordrijven. Dan baalde dat ie niet wou eten waar ik me op had uitgesloofd...
We eten s middags warm en wat ze niet (meer) willen eten ze later op. Geen strijd en bordje altijd leeg! Dan missen ze de tussendoortjes, maarjaaaaa
t is niet echt leuk dat ze niet meeeten maar ze moeten wel blijven zitten tot we allemaal klaar zijn.
Billy heeft trouwens nog maar 6tandjes, t boven 2 onder. Alleen vlees snij ik klein, verder eet ie alles gewoon.
succes met de dreumesen!
groetjes,Priscilla
 
Hallo meiden.

Ik was wel nieuwsgierig naar de reacties die ik op mijn stukje zou krijgen. Ik had al verwacht dat men vond dat ik niet de strijd moest aan gaan.
Daar ben ik het op zich wel mee eens hoor. Ze eet verder heel erg goed, altijd al gedaan. En ik heb altijd gezegd: zolang ze nog goed eet, is het mooi meegenomen. Ik zie het inderdaad ook bij mijn nichtje dat die soms de hele dag heel weinig eet en toch gezond is.
Maar ik had al een paar dagen het idee dat mijn dochter een loopje met mij nam, aangezien ze bij anderen altijd wel goed at. Zodoende dat ik nu de "strijd" aanging. Het gaat nu met warm eten redelijk goed, we zien verder wel.
Ik heb verder ook al geprobeerd om haar zelf te laten eten, maar afgezien dat ze wel haar broodje zelf keurig opeet, kijkt ze mij met het warm eten aan van: Wat moet ik ermee???
We gaan in ieder geval vrolijk verder en als ze geen zin heeft om te eten, nadat ze een paar happen heeft genomen, dan houdt het op.

Groetjes Mamajo.
 
hihihi, bengeltjes!

Ik las vorige week een grappig stuk in een tijdschrift. (Jan geloof ik)
Daar werd een vraag gesteld aan een deskundige.
"Mijn 2-jarige kindje luistert niet goed etc.etc. "

Het antwoord van de deskundige deed mij glimlachen.
Hij antwoordde dat het klopt dat peuters nog niet goed luisteren, ze zijn druk bezig vanalles te verkennen etc. Ook is het gewoon nog niet mogelijk een volledig gesprek met ze te voeren omdat ze dat nog niet begrijpen. Volgens de deskundige heeft het helemaal geen zin om deze kleintjes op de gang of trap te zetten, dat lesje begrijpen ze simpelweg nog niet.
De conclusie was, accepteer het, probeer je huis een beetje aan te passen aan de kleine (b)engel en probeer rustig aan te geven wanneer iets niet mag.

Ik vond het een goed verhaal, nu de praktijk nog.....hahaha.
 
Terug
Bovenaan