Dochtertje van 10m enorm aanhankelijk naar mama

G

Gebruiker10345159

Hoi!

Ons dochtertje van 10maanden is sinds ze 7maanden is enorm aanhankelijk naar mij toe geworden. Ze kon altijd enorm goed en lang zelf spelen en we hadden eigenlijk echt geen kind aan d'r. Maar sinds ze dus 7 maanden is, wil ze eigenlijk constant bij mij zijn. Ook al speelt ze bijv. net even fijn, als ik op de bank ga zitten komt ze naar me toe gekropen en wil ze bij me zitten. Nu heb ik hier niet altijd zin/tijd voor. Ik speel echt heel veel met haar gedurende de dag, maar moet soms ook gewoon dingen doen of wil even zitten met een theetje. Ik pak haar niet altijd op, maar dit resulteert dan in een heel verdrietig meisje. Ik wil haar ook niet te lang laten huilen, dus 'geef dan toch toe'. Bij de opvang/oma/papa gaat het heel goed, daar speelt ze heerlijk zelf en hebben ze nog steeds geen kind aan d'r. Ook mijn man valt het op dat ze echt veel aanhankelijker naar mij is. Soms ook als ze in de kinderstoel zit, wringt ze zich in allerlei bochten om er maar uit te kunnen. Zeker eind van de dag, als ze ook wat moe is, is het erg. Dan kan ik eigenlijk echt geen centimeter bij haar vandaan zonder dat ze moet huilen. Ze eet/slaapt verder goed, dus dat is heel fijn. Maar ze is nu toch zo'n 9u wakker op een dag en die dag duurt dan toch erg lang op deze manier... Ik probeer ook wel uitstapjes e.d. met haar te doen om lekker bezig te zijn, maar soms heb je daar ook niet altijd tijd/zin in. Ze scharrelt ook wel om me heen als ik het huishouden doe, dat gaat aardig. Het is vooral als dat dan te 'lang' duurt in haar ogen of als ik gewoon op de bank zit. Dat 'kan' eigenlijk niet. Ook de box is ze al snel zat.

Ik ben benieuwd of er mama's zijn die dit herkennen/tips hebben. Ik ben ook vooral benieuwd wanneer dit weer een beetje over gaat... het breekt me nu soms echt op! Ook al zorg ik met alle liefde voor haar, het overweldigt me ook!

Alvast bedankt voor jullie reacties!
 
Is heel normaal. Beste manier om me-time te krijgen, is eerst met haar spelen en dan pas wat zelf te gaan doen.
Het is van groot belang voor het voortbestaan van onze soort dat mama ter aller tijden in zicht blijft. Dat weet iedere baby, dreumes en peuter. Heeft de evolutie stevig ingeprogrammeert.
Wees gerust, gaat uiterlijk in de puberteit wel over ?
 
Klinkt inderdaad heel normaal op deze leeftijd. Ik ben niet anders gewend. Eerder een uitzondering dat ze zo goed zelf speelt als jij er niet bent. Dat is super fijn maar eerlijk gezegd 'niet normaal', in die zin dat de meeste kinderen dit niet doen/kunnen op deze leeftijd.
Wordt vanzelf weer beter en dan kan je weer rustig thee drinken ?
 
O, die van ons speelde ook eerst wel zelfstandig. Verlatingsangst begint pas rond die leeftijd. Eerder snappen ze daar de wereld niet genoeg voor. (Als ze eerder niet zelfstandig spelen, gaat het niet om verlatingsangst.)
En als anderen oppassen is het bij onze dochter ook niet zo. Behalve bij oma een beetje. Die lijkt natuurlijk wat op mama.
 
En die box was bij ons tegen die tijd 1 groot drama. Ging ze alleen nog in als we haar echt even veilig uit de weg moesten hebben.
Kan je ledikant ook voor gebruiken, scheelt grote sta in de weg, als de box verder niet gebruikt wordt.
 
Oh ja, super herkenbaar (en een super gezonde ontwikkeling trouwens). Combinatie van eenkennigheid en verlatingsangst. 
Die eenkennigheid heeft ook een functie, het zorgt ervoor dat ze leert om unieke hechtingsbanden op te bouwen. 
Mijn jongste is echt super eenkennig. Al maanden. Zelfs papa is niet goed genoeg, het is alleen maar mama mama mama. Soms gaat ze gewoon naar papa, is niet anders. En soms gaat ze lekker met me mee, zelfs naar de wc. Zorg ervoor dat je voldoende "me time" inbouwt, zodat je even bijkomt (waar je ook echt uit beeld bent) en voor de rest, zie het als iets moois dat jij uitverkoren bent ;) als ze tieners zijn willen ze dit echt niet meer. 
Oh ja en veel kiekeboe spelen voor de verlatingsangst 
 
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan