doe ik het wel goed?

A

ANONYMOUS_USERNAME


Hallo allemaal,

Ik heb een vraag/ probleem/ onderwerp waar ik mee zit. Ik ben afgelopen jaar naar australie geemigreerd en ben nu een thuisblijvende moeder voor mijn dochtertje Nissa van bijna zes maanden. Voorheen was ik een drukke meid met flitsende carriere maar nu dus thuis met kleine  pop. Pas in het nieuwe jaar kan ik weer aan het werk, i.v.m kinderopvang en mijn partner, die wil dat ik nog een paar maandjes thuis blijf.

Ik vind het erg moeilijk met Nissa, ik weet soms niet wat ik moet doen om haar en mezelf te vermaken. De dagen lijken  hetzelfde. Gevuld met huishoudelijke taken en natuurlijk spelen, zingen en voorlezen met Nissa. Ik ga ook veel met haar zwemmen, naar de bieb (speciaal babylezen)  en ik heb een speelgroep opgericht die ik een keer in de week bezoek. Ik zie vriendinnen met hun kinderen maar het voelt alsof het allemaal niet genoeg
is. Alsof ik geen goede moeder ben en meer met haar moet doen. Ach, ik weet het niet. Wie heeft leuke ideeen of binnenshuis dingen te doen?
zijn er moeders die zich hetzelfde voelen?
Ligt het aan mij? Ik voel me gewoon niet goed genoeg, alsof ik altijd meer moet doen, intensiever met Nissa bezig moet zijn, meer moet stimuleren.
Nissa kijkt geen tv en zit ook niet in een walker maar doe ik het wel goed?
Wie heeft ook zulke gevoelens?
 
Hai,

Tuurlijk doe je het goed!!!! Ik denk dat je gewoon ontzettend je werk mist!
Sommige moeders (zoals ikzelf) zijn compleet tevreden met huisvrouw en moeder zijn (en ik doe lang niet zoveel met mijn dochters als dat jij nu allemaal opnoemt) en andere moeders (zoals bijvoorbeeld mijn zus) missen dan hun werk en contacten ontzettend....

Volg gewoon je eigen gevoel! Misschien dat je met een andere moeder in jouw omgeving het zo kan regelen dat jij een dagje op haar kind past zodat zij wat kan gaan doen en zij dan een dagje op jouw dochter past zodat jij alvast een dagje kan gaan werken bijvoorbeeld.....

Overstimuleren van je kind werkt vaak alleen maar averechts.... ze moeten zich juist ook even kunnen vervelen en zichzelf vermaken (hoe klein ze dan ook zijn....)

Volg je gevoel, groetjes Nynke
 
Hallo
Helaas kan ik je niet geheel tot steun zijn omdat ik dit gevoel niet herken in de mate zoals jij het beschrijft.
Ik denk dat elke moeder zich wel eens afvraagt of ze het allemaal goed doet. In jou geval denk ik  dat het feit dat  je momenteel niet werkt erg meespeelt. Je schrijft dat je een flitsende carriere had en  die is ineens verdwenen.
Ik werk 16 uur per week en vind dat meer dan genoeg. Het geeft me toch het gevoel nog wat te kunnen betekenen voor anderen en ook voor mijn zoontje vind ik het belangrijk dat hij andere mensen om zich heen heeft.Hij gaat 1 dag naar mijn ouders en 1 dag naar het KDV.  Misschien is het toch een idee om voor 1 dag in de week wat te zoeken zodat je even kunt concentreren op andere dingen dan je dochter. Dit maakt je echt geen mindere/slechtere moeder. Je schrijft dat je man graag heeft dat je voorlopig   thuis blijft bij jullie kindje maar waarom kan hij niet een dagje thuisblijven?

Buiten het huishouden om onderneem ik buitenshuis vanalles met mijn zoontje. Elke dag gaan we er uit, wandelen of fietsen, boodschappen doen, kinderboerderij, picknicken, speeltuin, op de koffie bij vriendinnen etc. Maar ook binnenshuis is er genoeg te doen. Samen boekje lezen, spelen, creatief (vooral vingerverven is favoriet). En als ik aan het poetsen ben of met de was bezig dan is hij in de buurt en helpt me op zijn manier .   Zoals je ziet doe ik ook niet zoveel gekke dingen.
Ik wens je veel succes en sterkte.
Groetjes Jeanette



 
Natuurlijk doe je het goed!!!! Ik denk alleen dat je jezelf te kort doet.
Je zegt al dat je een flitsende carrière had voordat Nissa werd geboren. Van de hele dag met je werk bezig zijn naar thuis zijn met een baby is heel wat! Ook ik merk nu hoe dat is. Mijn zoontje is 12 weken en ik mis mijn werk ontzettend. Jij zit al veel langer thuis dus ik begrijp wel een beetje hoe je je voelt. Ik wil absoluut niet denegrerend overkomen en het is een hele stap om ervoor te kiezen om thuis te blijven maar voor mij mist er wat. De hele week huishouden en maandag kan ik overnieuw beginnen. Ik haal er geen voldoening uit. Ik denk dat jij daar misschien ook moeite mee hebt.
Ik ben ervan overtuigd dat er moeders zijn die een betere moeder zijn wanneer ze werken. Mijn zoontje heeft er niets aan als ik chagerijnig door het huis heen loop omdat ik mijn werk mis. Over twee weken ga ik dan ook weer aan de slag en ik heb er zin in!
Al de activiteiten die je onderneemt met Nissa kunnen voor haar te veel worden. Ik denk dat je druk bent om ook jezelf bezig te houden. Misschien is het een idee om iets in de avonduren te ondernemen of in het weekend zodat je man op Nissa kan passen. Je bent er dan echt even uit zonder Nissa en kan dan iets doen wat niet met de dagelijkse dingen te maken hebben. Misschien een sportclub, hobbyclub of vrijwilligerswerk. Ik ken je niet en weet niet waar je interesses liggen maar misschien zo iets?   Als je straks weer aan het werk gaat, is ze dan een beetje gewend dat je er af en toe niet bent.
En ik wil je man niet afvallen, maar als hij wil dat er iemand bij Nissa is totdat ze een jaar is, neemt hij toch zelf vrij? Ik vind niet dat hij van jou kan verwachten dat je thuisblijft omdat hij dat graag wil.

groet,
Jinny
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan