Doe ik het wel goed?

A

Anoniem

Guest
Hoi lieve mama's,

Ik merk aan mijn dochter dat ze een ontzettende hang heeft naar haar vader. Komen we haar met z'n tweetjes ophalen van het dagverblijf. Ga ik door m'n knieen en de dame kruipt langs me naar papa. Natuurlijk heb ik wel een lach gekregen maar daar houdt t dan mee op.

Ik weet dat het niet eerlijk is om hier misschien iets van te vinden maar het raakt me wel... Zijn er andere moeders die hier ook ervaring mee hebben? Hoor graag van jullie. Wordt hier erg onzeker van...
 
Hoi Mammique,

helemaal niet nodig om onzeker van te worden. Waarschijnlijk ziet je oogappeltje haar vader minder vaak dan jou. Dus is het extra leuk om door hem begroet te worden.
Onze zoon trekt dan weer meer naar mij, dan weer meer naar zijn papa toe. Die wordt trouwens ook enthousiaster begroet na een dag werken dan ikzelf. Maar zodra dat mannetje zijn armpjes om mij heen slaat en zijn koppie tegen mij aanlegt, is dat weer helemaal vergeten.

Trek het je niet aan! Ze houdt echt wel van je!

Marijon
 
Hallo,

Tuurlijk doe je het goed !!!
Bente (14 mnd )  trok ook heel veel naar haar vader maar je merkt dat ze het ook leuk vind  als ik er ook ben.   Het ligt er aan wie ze voor het laatst heeft gezien.
Bijv. 's ochtends Mick maakt haar wakker en pakt haar uit bed en dan wilt ze knuffelen maar zodra ik in de buurt bent komt ze naar mij, gaan we samen naar beneden dat wilt ze naar Mick omdat ze weet dat hij de fles klaar maakt.
Gister was ik met haar bij mijn ouders en dan hangt ze aan mij bij thuis komst wilt ze alleen maar naar Mick, logisch want die heeft ze lang niet gezien.
Haar eerste woordje was papa.... dus ik weet hoe jij je af en toe voelt maar geloof me   ze vind jou ook lief !!

Groetjes Anja
 
Hoi,
Ja, ik weet hoe het voelt hoor en dat is soms echt niet tof. Het heeft inderdaad vaak te maken met hoeveel ze iemand zien, maar sommige kindjes trekken nu eenmaal meer naar de vader en sommige weer meer naar de moeder. Je weet het nooit van tevoren. Soms is het ook tijdelijk en wisselt het na een tijdje weer.
Mijn eerste dochter is echt een papa's kindje, al valt het de laatste tijd mee. Ze is nu 8 en begin door te krijgen dat moeders met sommige dingen (verliefdheid en jongens) beter raad weten hihi! Mijn tweede dochter trekt totaal naar mij. Mijn zoon trekt naar onze allebei en bij mijn jongste is het nog niet duidelijk.
Ivy
 
hier ook zo'n papa-gek!
je moet maar zo denken: ze is van jou gewend dat jij er altijd bent,
dus dat zit wel goed! (dus eigenlijk een teken dat je het heeeeel goed doet!!!!)
als mijn meisje bij haar papa zit en ik kom erbij, word ik gewoon weggeduwd.
maar als ze naar bed moet, wil ze alleen bij mij! dat maakt het dan wel weer goed.
 
Terug
Bovenaan