doen we het ooit goed?

Hebben jullie dat gevoel nou ook? De laatste tijd valt mij op dat we bij al die TV-programmma's afgeschilderd worden als verschrikkelijke moeders.
Zoals bij Supernanny, of Mijn vrouw, jouw vrouw of Baby te huur.
Doen we het dan ook nooit goed?
Hoe ervaren jullie dat?

 
Ja ik ken dat gevoel, heeft supernanny net de time out en de strafplek geintroduceerd en dan verschijnt er in het AD een artikel dat het geven van een time out schadelijk is voor je kind en dat je dat altijd moet proberen te voorkomen. Probeer het op een andere manier op te lossen lees ik dan. Mogen ze mij uitleggen wat die andere manier is bij een dwarse peuter. Bij  ons werkt de trap heel goed als strafplek. Ik probeer er altijd maar uit te halen wat me aanspreekt en probeer met niet al te onzeker te laten maken door die programma's. Maar volgens mij hoort een beetje gezonde twijfel er ook wel bij als je een kind moet opvoeden.
 
Inderdaad ik ken dat gevoel wel hoor, maar trek je er niet teveel van aan hoor. Maar ik vind het wel belachelijk, het lijkt alsof ze het op de tv ook allemaal zo aandikken. We doen allemaal ons best, hebben het hartstikke druk, werken er vaak ook nog eens bij. En dan plof je 's avonds op de bank neer en dan krijg je dat negatieve gedoe te zien op de buis!
Het zou voor de verandering eens leuk zijn als we in het zonnetje gezet worden.
 
Ten eerste kijk ik niet daar dat soort onzinprogramma's. Daar worden natuurlijk extreme gevallen getoond, dus ik snap niet dat jullie je daar mee identificeren??? Want het gaat daar wel om ouders die gewoon niet over de vaardigheden beschikken om kinderen rust en regelmaat en consequentie te bieden. Het zijn vaak wat "typische ouders"  die écht wanhopig zijn. En de kinderen zijn extreem: ze slaan, schoppen, gillen, schreeuwen, zijn hyper, en dit dan bijna voordurend.
Die van mij kan ook een verschrikkelijke driftbui krijgen, dan lijkt ie echt op zo'n kind, maar dat is niet continue. En ook ik of mijn man kan dat niet altijd direct oplossen, maar wij bieden rust en regelmaat (met uitzonderingen natuurlijk) en proberen goed consequent te zijn, wat meestal wel aardig lukt.
En als jij   merkt dat een bepaalde oplossing werkt, dan werkt ie, punt.
Een time-out schadelijk? nou dan hebben wij een erg beschadigd zoontje haha!
Ik kreeg vroeger nog wel een echte pak voor mijn billen, kreeg wel eens een tik, ben er écht niet door beschadigd. Onze zoon heeft ook wel eens een klap voor zijn kont gehad of een tik, ook is hij twee keer onder de koude douche gezet (omdat hij er in bleef in de driftbui). Soms helpt het, alleen moet het geen gewoonte worden natuurlijk.
 
Eerlijk, ik vind het heerlijke amusement. Het is inderdaad extreem en  ik vind het heerlijk om dan te denken wat hebben wij toch een makkelijk kindje. Ze heeft geen driftbuien en ze is wel  heus wel eens moeilijk, maar dan blijkt er achteraf altijd wat aan de hand te zijn.  Wat ik wel eens mis is de eerlijkheid van het dagelijkse leven. Soms ben je gewoon  heel erg moe, niet lekker of heb je zorgen  en als  dan je kind  dan echt  moeilijk is wil ik  nog wel eens  onredelijk zijn en kortaf. Niet dat ik haar iets aan doe. Nee, maar ik ben echt wel minder makkelijk, minder begrip vol en korter van stof dat pakt dus ook altijd verkeerd uit en maakt de boel alleen maar erger. Het gaat dan pas ook weer goed als ik zelf tot de conclusie kom, waar ben je mee bezig? Gelijk daarna gaat het wel weer beter hoor, maar het zijn echt van die terug naar aarde momenten die ik best moeilijk vind. Omdat ik dan best echt onredelijk kan zijn, aan de andere kant denk ik dan, tja ik ben ook mens hoor en perfect kan ik niet zijn.  Bovendien realiseer ik me dit altijd wel en kan ik daarna er wel voor haar zijn.

Ik moet zeggen toen ik de titel zag dacht ik niet dat het over tv-programma's ging, maar wat anderen te zeggen hebben over jou opvoeding, want daar word ik nu gek van. Begrijp me niet verkeerd ik ben stapel gek op mijn schoonfamilie en op mijn familie, maar bemoei je a.u.b. niet met de opvoeding van onze dochter! Ik herken heel veel van mij zelf in mijn dochter en ik zie dat ze net als ik heel makkelijk lijkt, maar wel heel gevoelig is en dat je daar rekening moet houden. Hun zijn allemaal van de hardere hand (niet slaan hoor, maar wel veel hard handiger) en dat werkt nu juist net averechts bij mijn dochter. Mama kan dan alles als nog oplossen! Ik heb dan zoiets zie je wel bemoei je er toch niet mee! Tegenwoordig laat ik niet eens zo ver komen en zeg ik gelijk  dat ik het wel op mijn manier aanpak. Nou dat word me niet  in dank afgenomen.
Aan de andere kant vind ik hun veel minder consequent en dat vind ik nu heel erg belangrijk. Als mama, "nee" zegt is het ook "nee", dan moet niet iemand zeggen ahh dat mag wel hoor! Vooral dat laatste irriteert ook mijn man.  
 
Ja nou!
Ik wil toch wel graag kwijt dat met al die tv-programmma's over het wel of niet goed doen, dat daarmee een hoop negatieve energie bij mij loskomt.
Die programmamakers of zouden zelf eens 2 of meer kids op moeten
voeden zoals het hoort.
 
Wat betreft die TV-programma's daar steek ik soms best wat van op. Waar ik wat mee kan neem ik mee, de rest is vermaak. Ik ga er dus heel ontspannen mee om.
En verder kijk ik gewoon naar m'n kind om te zien dat ik het prima doe ook al maak ik als moeder ook fouten. Maar ook dat is niet erg want dan leert m'n zoon ook dat niemand perfect is en je altijd mag leren van fouten. En ook dat je fouten mag maken.

groetjes Ida

 
Hi,

Ik kan me er aan ergeren, maar niet aan die nanny's, maar veelal aan die ouders die mee doen. Niet aan allemaal natuurlijk, maar sommige...grr..

Ik keek het voorheen regelmatig, maar tegenwoordig wekt het alleen maar ergenis bij me op. Ik zap lekker verder!

Laatst bleef ik wel ff hangen, en hadden ze tips om het eten niet stressvol te laten verlopen als het kind niet wil eten, of als ze je uitdagen terwijl ze moeten slapen..
Daar kon ik wel wat mee.

Nens
 
Terug
Bovenaan