Ik "hoor" hier niet, maar heb al wel 2 bevallingen meegemaakt. Ben nu voor de derde keer zwanger. Maar het is en blijft gewoon een rotklus die geklaard moet worden.
De eerste keer weet je het gelukkig niet en laat je het over je heen komen. Ik had toen geluk, want voordat ik het goed en wel in de gaten had dat ik aan het bevallen was, had ik al 10cm ontsluiting. Al met al heeft het even ruim 2 uur geduurd.
De tweede keer heeft ze thuis mijn vliezen gebroken en na 5 minuten begonnen de weeen al. Toen dacht ik, o,ja dit is niet leuk en het wordt nog erger ook. Maar ik dacht ook, meid het is maar voor 2 uurtjes (ik was optimistisch na mijn vorige bevalling) en dan ben ik er weer van af.
Gelukkig voor mij was dat ook zo.
Het meest nare moment is als het hoofdje staat. Maar dan weet je, nog 1 of 2 keer persen en dan heb je je kindje. Goed blijven luisteren naar de begeleiding van je dokter/verl.k. Is heel belangrijk.
Kortom, je weet waar voor je het doet en dat is je kindje. Dat moet je vooral voor ogen houden en echt de pijn is dan weg (als je tenminste geen naweeen hebt).
Ondanks dat kijk ik nu alweer naar de bevalling uit. Kom maar op met die klus, die klaren we wel weer een keer en voor de allerlaatste keer, heerlijk!
Succes met je bevalling en geniet daarna heerlijk van je kindje